Γενικά
13 Σεπτεμβρίου: 34 χρόνια από το φονικό σεισμό της Καλαμάτας (εικόνες)
Το "χτύπημα του Εγκελαδου" συγκλόνισε την πόλη και τις γύρω περιοχές. Τις "αποτελείωσε" νέος σεισμός μετά απο δύο ημέρες.
Κάθε τόπος έχει τις δικές του χρονολογίες-σταθμούς, που καθορίζουν την πορεία του αλλά και συνδέουν τις μνήμες των ανθρώπων του με τη σύγχρονη ιστορία του.
Το βράδυ της 13ης Σεπτεμβρίου του 1986 αποτελεί αναμφισβήτητα «σταθμό» για τη σύγχρονη ιστορία της πόλης της Καλαμάτας…
Ακριβώς 34 χρόνια πριν, το χτύπημα του Εγκέλαδου ήταν φονικό και 22 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από τα 6.2 Ρίχτερ, ενώ πάνω από 300 ήταν οι τραυματίες.
Οι ζημιές ήταν επίσης πολλές, σε σπίτια και δημόσια κτήρια, καθώς και στα περισσότερα σχολεία.
Χαρακτηριστικά, το 70% των κτηρίων της Καλαμάτας κρίθηκε ακατάλληλο, αναφέρει στο αφιέρωμα του το tharrosnews.gr.
(Το ρολόι της Υπαπαντής, σταματημένο στις 20:21, την ώρα που ο φονικός σεισμός χτύπησε την Καλαμάτα, Φωτογραφίας Νίκος Ηλιόπουλος)
(Η πολυκατοικία στο Νησάκι, Φωτογραφία Νίκος Ηλιόπουλος)
Ο δε σεισμός της Δευτέρας 15 Σεπτεμβρίου και τα 5,6 Ρίχτερ αποτελείωσαν ό,τι είχε αφήσει ο μεγάλος πρώτος σεισμός.
(Οδός Βαλαωρίτου, Φωτογραφία Νίκος Ηλιόπουλος)
Ταυτόχρονα, η Καλαμάτα ερήμωσε, καθώς αρκετοί κάτοικοι έφυγαν για τα χωριά της μεσσηνιακής υπαίθρου. Για μεγάλο διάστημα αρκετά σχολεία στεγάστηκαν σε σκηνές, λυόμενα, ακόμα και σε στρατόπεδα, στον πιο βαρύ ομολογουμένως χειμώνα που θυμάται η πόλη μέχρι και σήμερα.
Από την πρώτη στιγμή η Καλαμάτα έγινε το επίκεντρο της χώρας και όχι μόνο. Η βοήθεια ήταν μεγάλη, ενώ άμεσα έφτασαν συνεργεία ξένων μέσων διάσωσης. Μεγάλη ήταν και η συμβολή των Ελλήνων πυροσβεστών, ενώ μετά τους σεισμούς της Καλαμάτας δημιουργήθηκε η ΕΜΑΚ από το Πυροσβεστικό Σώμα.
(Διάσωση της 16χρονης Δήμητρας Μασουρίδη, στην οδό Κολοκοτρώνη 8, Φωτογραφία Νίκος Ηλιόπουλος)
Το βράδυ της 13ης Σεπτεμβρίου του 1986 θα υπενθυμίζει σε όσους το ζήσαμε ότι τίποτα στη ζωή δε θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο, ότι όλα μπορεί να ανατραπούν μέσα σε λίγα λεπτά, αλλά και ότι η ανθρώπινη φύση είναι «φτιαγμένη» να ανταπεξέρχεται όλων των δυσκολιών και οι άνθρωποι να ξαναστέκονται στα πόδια τους, αν χρειαστεί και από το μηδέν…
Κάπως έτσι και η Καλαμάτα ξεπέρασε τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν το σεισμό και θωρακίστηκε, μαθαίνοντας να ζει με τον Εγκέλαδο. Λένε, άλλωστε, ότι η μοίρα των ανθρώπων που ζουν σε μια τόσο όμορφη περιοχή είναι συνυφασμένη με το να μάθουν να συμβιώνουν με τους σεισμούς...
(Κοινή έκδοση των εφημερίδων Θάρρος - Ελευθερία - Σημαία, αμέσως μετά τους σεισμούς της Καλαμάτας)
Μετά τους σεισμούς του 1986 οι μόνες εγκαταστάσεις εφημερίδας που στοιχειωδώς στέκονταν όρθιες ήταν του «Θάρρους». Ο Γιάννης Αποστολάκης, εκδότης και διευθυντής του «Θ», τότε, με το ήθος που τον διέκρινε, έκρινε πως θα ήταν απαράδεκτο να εκμεταλλευθεί την τραγική εκείνη κατάσταση της πόλης του, με τις άλλες εφημερίδες («Ελευθερία» και «Σημαία») να μην μπορούν να εκδοθούν.
Έτσι, κάλεσε τους υπόλοιπους εκδότες, προκειμένου στις εγκαταστάσεις του «Θ» να βγαίνει κοινή έκδοση, για όσο χρόνο χρειαστεί, με τον τίτλο «ΚΑΛΑΜΑΤΙΑΝΑ ΝΕΑ».
