Κοινωνία
Δολοφονία Τοπαλούδη: “απόπειρα συγκάλυψης” καταγγέλλει η μητέρα της Ελένης
Αντίστροφη μέτρηση για το δικαστικό βούλευμα για την παραπομπή σε δίκη των δύο κατηγορουμένων, καθώς ολοκληρώθηκε η ανακριτική έρευνα.
Για μια «καλοστημένη οργάνωση» στο νησί από «γονείς συγγενικά πρόσωπα, άτομα με διάφορα αξιώματα, ενδεχομένως και αιρετούς», οι οποίοι προσπαθούν να «κουκουλώσουν» εγκλήματα βιασμών, κάνει λόγο στην κατάθεση της η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη.
Το επόμενο διάστημα αναμένεται και το δικαστικό βούλευμα για την παραπομπή σε δίκη των δύο δραστών καθώς έχει ολοκληρωθεί η ανακριτική έρευνα για τη δολοφονία της φοιτήτριας.
Νέα στοιχεία που αφορούν στην υπόθεση και συγκεκριμένα την ιατρική πραγματογνωμοσύνη για τον Ροδίτη αλλά και την κατάθεση της μητέρας της 21χρονης Ελένης, φέρνει στο φως η εφημερίδα “Real News”.
Σύμφωνα με τα όσα υποστηρίζει στην κατάθεση της η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη: «Η Ελένη ήταν ένα πολύ καλό παιδί και πολύ χαμογελαστή, δοτική στην οικογένεια της και στους φίλους της και φιλότιμη. Μας λάτρευε όλη την οικογένεια. Ανέκαθεν είχαμε συχνή καθημερινή επικοινωνία όσο φοιτούσε στη Ρόδο. Εκείνες τις μέρες, τον Νοέμβριο, μιλούσαμε μαζί της καθημερινά. Τελευταία φορά μιλήσαμε την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2018. Ήταν καλά, ευδιάθετη και γελούσαμε. Μάλιστα, μου παρήγγειλε τα Χριστούγεννα να της κάνω και το αγαπημένο της φαγητό. Θα ερχόταν τα Χριστούγεννα στο Διδυμότειχο μαζί με τη φίλη της, Α.
Την Δευτέρα και την Τρίτη της τηλεφωνούσε ο μπαμπάς της και δεν απαντούσε. Και την Τετάρτη, την Πέμπτη και την Παρασκευή της τηλεφωνούσαμε και της στέλναμε μηνύματα. Την Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2018, έστειλα έναν γνωστό μου στη Ρόδο να πάει στο σπίτι της να της χτυπήσει και να δει πού είναι. Ο άνθρωπος πήγε, χτύπησε και το διπλανό κουδούνι, δεν τη βρήκε. Απευθύνθηκε στη γραμματεία του Πανεπιστημίου, πήγε αυτοπροσώπως ο ίδιος αλλά δεν έμαθε κάτι. Η γραμματεία δεν γνώριζε.
Το μεσημέρι, λοιπόν, της Παρασκευής τηλεφώνησα στην Ασφάλεια της Ρόδου να δηλώσω εξαφάνιση. Μας παρέπεμψαν στην Ασφάλεια του Διδυμοτείχου, πήγαμε με τον άντρα μου και δηλώσαμε την εξαφάνιση. Την ίδια μέρα, το βράδυ, πληροφορηθήκαμε τον θάνατο της.
Όταν η Ελένη έφυγε από το Διδυμότειχο ήταν ένα αγνό παιδί, απονήρευτο, δεν είχε καν σχέση. Από το 2017 και μετά το παιδί έκανε παρέες εμπιστευόταν κοπέλες που και αυτές πιθανότατα να είχαν υποστεί κάθε είδους βία, βιασμούς, εκβιασμούς και λοιπά και, μέσω αυτών των κοινών γνωστών, οι δράστες αυτοί φτάσανε στο δικό μου παιδί».
Η ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του Έλληνα δράστη
Σύμφωνα με την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη, ο 21χρονος Ροδίτης από την εισαγωγή του στο κατάστημα κράτησης Γρεβενών έκανε λόγο μεταξύ άλλων για «ακουστικές ψευδαισθήσεις» και «παραληρητικές ιδέες αναφοράς», ενώ έγινε γνωστό ότι επιχείρησε να αυτοκτονήσει. Οι γιατροί ωστόσο διαπιστώνουν πως «ύπνος, όρεξη για φαγητό και υγιεινή δεν καταδεικνύουν εμφανή διαταραχή. Προσανατολισμένος σε χώρο, χρόνο και εαυτό, προσοχή και συγκέντρωση χωρίς εμφανή διαταραχή, καλοί μαθηματικοί συλλογισμοί, μνήμη χωρίς εμφανή διαταραχή με καλή μνημονική ανάκληση. Κριτική ικανότητα και αφαιρετική σκέψη χωρίς εμφανή διαταραχή. Αναφέρει αυτοκτονικό ιδεασμό, ότι έχει κάνει προσπάθειες να προκαλέσει κακό στον εαυτό του με ασφυξία, με το να χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο και άλλα». Όμως σημειώνεται, «δεν φέρει μώλωπες στο κεφάλι, στους αγκώνες κ.ά. Φέρει δύο σημάδια για τα οποία αναφέρει ότι δαγκώνεται. Αναφέρει ευερεθιστότητα προς τρίτους στα πλαίσια των ψευδαισθήσεων, ότι βρίζει χωρίς να θέλει να προσβάλει τρίτους με πιθανή προσποίηση και υπερβολή συμπτωμάτων για να επιδείξει χειρότερη συμπτωματολογία. Κατά την τελευταία εξέταση (26 Μαρτίου 2019) συνέχιζε να αναφέρει ακουστικές ψευδαισθήσεις και παραληρητικές ιδέες. Συνεχίζει η πιθανή προσποίηση και υπερβολή συμπτωμάτων, όπου και αντιλαμβάνεται εύκολα εάν έχει πει κάτι που δεν ισχύει».
Από τα αποτελέσματα των τεστ προσωπικότητας που αναλύθηκαν στην Α’ πανεπιστημιακή κλινική του Γενικού Νοσοκομείου “Παπαγεωργίου” στις 27 Μαρτίου 2019 προκύπτει «ένα μη ερμηνεύσιμο προφίλ, καθώς ο εξεταζόμενος έδωσε σκόπιμα τυχαίες απαντήσεις με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν να αναλυθούν οι κλίμακες». Επίσης διαπιστώνεται ότι «διατηρεί τον έλεγχο της πραγματικότητας χωρίς ψυχωτικές διεργασίες να μεσολαβούν… Συγκεκριμένα, ο εξεταζόμενος έχει μεγάλη δυσκολία να ελέγξει σαδιστικές επιθετικές παρορμήσεις και, ταυτόχρονα, αδυνατεί να νιώσει τα συναισθήματα, να έχει ενσυναίσθηση της συμπεριφοράς του και των συνεπειών της να ταυτιστεί με τους ανθρώπους και να ανταποκριθεί συναισθηματικά στο περιβάλλον. Διέπεται από συναισθηματικές διαταραχές, εχθρότητα, μνησικακία, περιφρόνηση και δεσποτισμό ή καταφεύγει σε έμμεσους τρόπους επίτευξης των σκοπών του, ιδιαίτερα όταν κυριαρχείται από φόβο ότι οι άλλοι τον περιγελούν ή ότι μπορούν να τον βλάψουν. Με βάση τα παραπάνω, φαίνεται να πρόκειται για το προφίλ μιας αντικοινωνικής ψυχοπαθητικής προσωπικότητας.
