X

«Πόλος σταθερότητας η Ελλάδα»

Η Ελλάδα είναι πόλος σταθερότητας, σε μία άκρως ασταθή περιοχή και σε μία άκρως ρευστή παγκόσμια πραγματικότητα, διεμήνυσε, από τη Βοστώνη, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος.

Ant1news


Το νέο γεωπολιτικό ρόλο της Ελλάδας ανέδειξε ο Δημήτρης Αβραμόπουλος μιλώντας στην Έδρα Ελληνικών και Ευρωπαϊκών Σπουδών «Κωνσταντίνος Καραμανλής» της Σχολής Διεθνών Σχέσεων Φλέτσερ, του Πανεπιστημίου Ταφτς της Βοστόνης.

Κατά τον κ. Αβραμόπουλο ο νέος γεωπολιτικός ρόλος της Ελλάδας στηρίζεται σε έξι άξονες:

- Την ανάκαμψη της οικονομίας και την επιστροφή της Ελλάδας στην ανάπτυξη.

- Τον ρόλο που παίζει το εθνικό αμυντικό σύστημα στο πλαίσιο της Ατλαντικής Συμμαχίας και της Ευρωατλαντικής Συνεργασίας σε μία περιοχή ζωτικής σημασίας για τη διεθνή σταθερότητα και ασφάλεια.

-Τη στρατηγική σημασία των ελληνικών λιμανιών ως εμπορικών πυλών που συνδέουν την Ευρώπη και την Ασία.

- Τη θέση της Ελλάδας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη ως μοχλού και μελλοντικού παραγωγού ενεργειακών πόρων.

- Τη συμβολή της Ελλάδας στην ένταξη της νοτιανατολικής Ευρώπης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

- Και, κυρίως, τη γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας ως φρουρού των αξιών της Δύσης σε μία περιοχή που χαρακτηρίζεται από διαμάχες και συγκρούσεις.

Παράλληλα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας δήλωσε πως «το Κυπριακό είναι το κλειδί για την ομαλοποίηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων και για την ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας».

Αναφερόμενος στις πρόσφατες δηλώσεις Ερντογάν, ότι δεν γνωρίζει κράτος με το όνομα Κύπρος, επεσήμανε « δεν θίγουν τόσο την Κύπρο και την Ελλάδα, όσο τη διεθνή έννομη τάξη, διότι είναι σε αντίθεση με τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μία κρίσιμη στιγμή των ελληνοτουρκικών σχέσεων».

Μιλώντας, τέλος, για τις σχέσεις Ελλάδας- ΗΠΑ, ανέφερε ότι  ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο από δύο νέες εξελίξεις: Την κρίση στην ευρωζώνη «γιατί και οι δύο χώρες συμφωνούν ότι η μονόπλευρη λιτότητα είναι επικίνδυνη για την παγκόσμια οικονομική σταθερότητα και πρόοδο» αλλά και την περιφερειακή αστάθεια με επίκεντρο τον αραβικό μουσουλμανικό κόσμο, «υπό την έννοια ότι και οι δύο συμφωνούμε πως αποτελεί πρωταρχική ανάγκη να δημιουργήσουμε ένα σταθερό διεθνές περιβάλλον που να διέπεται από το κράτος δικαίου».