Την 30η Νοεμβρίου ψηφίστηκε ο νέος νόμος για τη Διαμεσολάβηση, ο ν. 4640/2019. Σύμφωνα με τον ως άνω νόμο, που ήδη ξεκίνησε η ισχύς του, μεταξύ των αλλαγών που επιφέρει στο θεσμό της Διαμεσολάβησης, είναι και η εξής πολύ σημαντική και αξιοσημείωτη: Η υποχρεωτική πρώτη συνεδρία σε ορισμένη κατηγορία υποθέσεων.
Πιο συγκεκριμένα , στο άρθρο 6 του Νόμου ορίζεται ότι οι παρακάτω υποθέσεις υπάγονται στην υποχρεωτική πλέον αρχική συνεδρία (ΥΑΣ) διαμεσολάβησης, επί ποινή μάλιστα απαραδέκτου της συζήτησης της αγωγής. Οι υποθέσεις που υπόκεινται στο πλαίσιο της υποχρεωτικής ΥΑΣ είναι:
- Οι οικογενειακές διαφορές, εκτός των περιπτώσεων που εξαιρούνται ρητά στο άρθρο 6 του νόμου,
- Οι διαφορές που εκδικάζονται κατά την τακτική διαδικασία και υπάγονται στην καθ΄ ύλην αρμοδιότητα του Μονομελούς Πρωτοδικείου, εφόσον η αξία του αντικειμένου είναι αποτιμητή και υπερβαίνει τις 30.000€, και οι διαφορές που εκδικάζονται στο Πολυμελές Πρωτοδικείο,.
- Οι διαφορές για τις οποίες υπάρχει έγγραφη ρήτρα/ συμφωνία υπαγωγής σε διαμεσολάβηση.
Οι αλλαγές που επιφέρει ο νέος νόμος στη συνήθη πρακτική , αλλά και στην εν γένει δικο-νομία είναι πολλές. Το βιβλίο η «Διαμεσολάβηση του ν.4640/2019 και Ειδικά Θέματα» των δικηγόρων και διαπιστευμένων διαμεσολαβητριών Όλγας και Σοφίας Τσιπτσέ, αποτελεί έναν πρακτικό οδηγό για την εφαρμογή του Θεσμού της Διαμεσολάβησης στη χώρα μας.
Το βιβλίο που δημοσιεύθηκε από τις εκδόσεις ΝΟΜΟΡΑΜΑ.ΝΤ, πραγματεύεται το Θεσμό ξεκι-νώντας με μία ιστορική αναδρομή, κατά την οποία παρουσιάζεται η εξέλιξη του Θεσμού στη χώρα μας από το 2010 μέχρι τη μορφή που είναι σήμερα. Επίσης, συγκρίνει τη Διαμεσολά-βηση με τις υπόλοιπες μεθόδους της εναλλακτικής και εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών και εξηγεί γιατί η Διαμεσολάβηση χαρακτηρίζεται ως η πιο δημοφιλής εναλλακτική μέθο-δος, καθώς και αναλύει κατ΄ άρθρο το νέο νόμο 4640/2019, παραθέτει την αιτιολογική έκ-θεση του Νόμου , και τον Κώδικα Δεοντολογίας των Διαμεσολαβητών.
Στο βιβλίο γίνεται αναφορά σε ειδικά θέματα διαμεσολάβησης, παραθέτοντας ταυτόχρονα τα χρήσιμα νομοθετικά κείμενα: αυτά της Ηλεκτρονικής Διαμεσολάβησης, όπως τα τελευταία χρόνια έχει ταχθεί κυρίως για τις διασυνοριακές διαφορές, τη Διαμεσολάβηση σε Καταναλωτικές Διαφορές και τους φορείς στους οποίους μπορεί να ανατρέξει ο καταναλωτής, ώστε να ζη-τήσει προστασία δωρεάν, αλλά και στα διάφορα είδη της Διαμεσολάβησης. Στο τελευταίο κεφάλαιο περιγράφονται οι βασικές δεξιότητες του ρόλου του Διαμεσολαβητή.