Η Γαλλία "δεν θα ξεχάσει ποτέ αυτό που οφείλει στις Ηνωμένες Πολιτείες", δήλωσε ο πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, παρουσία του Μπαράκ Ομπάμα, στη διάρκεια τελετής στο αμερικανικό στρατιωτικό κοιμητήριο του Κολβίλ-σιρ-Μερ, στη Νορμανδία, 70 χρόνια μετά την Απόβαση των Συμμάχων.
"Γιορτάζουμε σήμερα μια αξιομνημόνευτη ημερομηνία της ιστορίας μας, όπου οι δύο λαοί μας ενώθηκαν στην ίδια μάχη, αυτή της ελευθερίας", δήλωσε ο Ολάντ στη διάρκεια της κοινής τελετής με τον πρόεδρο Μπαρκα Ομπάμα στο κοιμητήριο περίπου 10.000 αμερικανών στρατιωτών, το οποίο δεσπόζει στη θάλασσα και αποτελεί αμερικανικό έδαφος.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας εξήρε και "το θάρρος του Κόκκινου Στρατού" καθώς και την "αποφασιστική συμβολή των λαών" της Σοβιετικής Ένωσης στη νίκη των συμμάχων στη Νορμανδία, που σηματοδότησε την αρχή της ήττας των Ναζί στην Ευρώπη.
"Σήμερα υποκλινόμαστε ενώπιον όλων των θυμάτων του Ναζισμού" σημείωσε ο Ολάντ συμπεριλαμβάνοντας στα θύματα και τους Γερμανούς "οι οποίοι ενεπλάκησαν σε έναν πόλεμο, ο οποίος δεν ήταν δικός τους, ο οποίος δεν θα έπρεπε να είναι δικός τους".
Ο Γάλλος πρόεδρος υπογράμμισε, επίσης, ότι η συγκέντρωση των παγκόσμιων ηγετών για τις επετειακές εκδηλώσεις θα πρέπει να συμβάλει στην ειρήνη και "εκεί όπου απειλείται να βρεθούν λύσεις και διέξοδοι ώστε μια σύγκρουση να μην γενικευτεί σε έναν πόλεμο".
Ο αμερικανός πρόεδρος, από την πλευρά του, υπογράμμισε πως η νίκη των Συμμάχων κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο "διαμόρφωσε την ασφάλεια και την ευημερία" για το μέλλον.
"Η διεκδίκηση της Αμερικής, η προσήλωσή μας στην ελευθερία, η διεκδίκησή μας για ισότητα, η διεκδίκησή μας για ελευθερία, για την εγγενή αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινου όντος, αυτή η διεκδίκηση είναι γραμμένη με το αίμα αυτών των ακτών και θα διαρκέσει στην αιωνιότητα", δήλωσε ο Ομπάμα.
"Όμαχα Μπιτς. Νορμανδία. Ήταν το προγεφύρωμα της δημοκρατίας", τόνισε ο αμερικανός πρόεδρος επισημαίνοντας πως "από τη Δυτική Ευρώπη στην Ανατολική, από τη Νότια Αμερική στη Νοτιοανατολική Ασία, επί 70 χρόνια διαδόθηκαν δημοκρατικά κινήματα. Τίποτε απ' αυτά δεν θα συνέβαινε χωρίς τους άνδρες που ήταν πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους".
Ο Μπαράκ Ομπάμα απευθυνόμενος στους αμερικανούς βετεράνους σημείωσε πως το κουράγιο και η αυτοθυσία τους συνεχίζεται από μια νέα γενιά στρατιωτών που πολέμησε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
Μετά την τελετή στο κοιμητήριο του Κολβίλ-σιρ-Μερ π πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ υποδέχτηκε, το μεσημέρι, στον Πύργο του Μπενουβίλ, πολύ κοντά στις ακτές της Νορμανδίας, τους 20 ηγέτες κρατών και κυβερνήσεων που παραβρίσκονται στους εορτασμούς.
Ο πρώτος που έφτασε για το γεύμα, με ελικόπτερο, ήταν φυσικά ο οικοδεσπότης πρόεδρος Ολάντ. Λίγα λεπτά αργότερα υποδέχτηκε τη βασίλισσα Ελισάβετ που φορούσε ένα πράσινο μαντώ και ασορτί καπέλο και συνοδευόταν από τον σύζυγό της, τον πρίγκιπα του Εδιμβούργου Φίλιππο. Το βασιλικό ζεύγος της Βρετανίας μετέβη στο Μπενουβίλ με ένα σκούρο μπλε Ρέιντζ Ρόβερ.
Ακολούθησε η άφιξη του προέδρου της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο και εν συνεχεία των υπόλοιπων ηγετών, μεταξύ των οποίων και ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, με μια μεγάλη, μαύρη λιμουζίνα. Ο Πούτιν είχε βγάλει το σακάκι του, προφανώς λόγω της ζέστης, και το ξαναφόρεσε βγαίνοντας από τη λιμουζίνα, πριν να χαιρετίσει τον πρόεδρο Ολάντ στο κόκκινο χαλί.
Τελευταίος, λίγο πριν από τις 13:30, έφτασε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα που συνοδευόταν από έναν βετεράνο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στο μενού των ηγετών περιλαμβάνονταν τοπικά εδέσματα: χριστόψαρο, μοσχαράκι, κέικ Νορμανδίας και γλυκό με καραμελωμένα αχλάδια. Το γεύμα ετοιμάστηκε από τέσσερις σεφ βραβευμένους με αστέρια Μισελέν, τους Μισέλ Μπρινό, Στεφάν Καρμπόν, Ιβάν Βοτιέ και Αντονί Καγιό, καθώς και από τον σεφ Ζοέλ Ραπ.
Στο κεντρικό τραπέζι πήραν θέση 38 από τους καλεσμένους, μεταξύ των οποίων εστεμμένοι και ηγέτες κρατών. Σε ένα διπλανό σαλόνι βρίσκονταν άλλοι 42 συνδαιτυμόνες, μεταξύ των οποίων και 14 βετεράνοι πολέμου.
Στην κεφαλή του τραπεζιού που είχε σχήμα Πι, κάθισε ο Ολάντ, έχοντας στα δεξιά του τη βασίλισσα της Αγγλίας, κατόπιν τον Μπαράκ Ομπάμα και στη συνέχεια τον βασιλιά Χάραλντ της Νορβηγίας ενώ στα αριστερά του κάθονταν η βασίλισσα Μαργαρίτα της Δανίας και ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Λίγο πιο πέρα, ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον καθόταν σχεδόν απέναντι από την καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ. Ο Ποροσένκο επρόκειτο να καθίσει στην άκρη του τραπεζιού, στην ίδια πλευρά με τον Πούτιν, όμως μεταξύ τους παρεμβάλλονταν άλλοι εννέα καλεσμένοι...
Στον εορτασμό της 70ης επετείου της μεγάλης απόβασης στη Νορμανδία είναι αφιερωμένα πολλά δημοσιεύματα του γαλλικού Τύπου, που φιλοξενούν και πολλαπλές μαρτυρίες επιζώντων παλαίμαχων.
«D- Day» 6 Ιουνίου 1944, «Η μεγάλη μέρα» γράφει στο πρωτοσέλιδό της η «Λε Παριζιέν» για τους 150.000 στρατιώτες των συμμαχικών δυνάμεων, που αποβιβάσθηκαν στις ακτές της Νορμανδίας. Αναφερόμενη στους 18 αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, υψηλούς προσκεκλημένους του Φρανσουά Ολάντ, η εφημερίδα υπογραμμίζει ότι αυτές τις ώρες «η Γαλλία είναι στο κέντρο του κόσμου, με την «απόβαση των ηγετών της γης στη Νορμανδία».
Σττην προσπάθεια των Αμερικανών να ανακαλύψουν τα λείψανα των αγνοουμένων τους είναι αφιερωμένο ολοσέλιδο δημοσίευμα της «Μοντ» με τίτλο «Στα ίχνη των πιλότων που χτυπήθηκαν από τους Γερμανούς».
«Μετά το τέλος του πολέμου, από το 1946 έως το 1951, οι ΗΠΑ ξόδεψαν 1,3 δισ. δολάρια για να δώσουν μία αξιοπρεπή ταφή στους συνολικά 400.000 νεκρούς τους» σημειώνει η εφημερίδα. «Ο κόσμος γιορτάζει την ελευθερία» γράφει το πρωτοσέλιδο της «Φιγκαρό» η οποία αφιερώνει το ένθετο του Σαββατοκύριακου στους «τελευταίους ήρωες της 6ης Ιουνίου». Πρόκειται για τους βετεράνους, οι οποίοι μετά από 70 χρόνια δέχθηκαν για ακόμα μία φορά να φορέσουν τις στρατιωτικές στολές τους για τη φωτογράφηση, να εξιστορήσουν τα γεγονότα που έζησαν και να θυμηθούν φόβους και αγωνίες.
«Ακόμα και σήμερα δεν έχω καταλάβει πώς έσωσα τη ζωή μου εκείνη τη νύχτα» ομολογεί ο Αμερικανός αλεξιπτωτιστής Χέλμουτ Ρόμερ, που συμμετείχε στην επιχείρηση «Pegasus Bridge» με την οποία κατέλαβαν τις γέφυρες της παραλιακής πόλης Μπενεβίλ.
Ο τότε 20χρονος Νταν Τζεϊκγουέι εξιστορεί την ατυχία του, όταν το αλεξίπτωτό του μπλέχτηκε σε ένα δένδρο και για ώρες βρέθηκε κρεμασμένος στα κλαδιά, μέσα στη νύχτα.
Εικοσάχρονος ήταν και ο Βρετανός Βίκτωρ Μακένζι, οποίος αποβιβάστηκε στην παραλία Γκολντ Μπιτς. «Οι θόρυβοι ήταν εκκωφαντικοί» σημειώνει, «το πρώτο σοκ για μένα ήταν όταν είδα τους συντρόφους μου να επιπλέουν νεκροί μέσα στη θάλασσα. Αυτοί που μπορεί να ισχυρισθούν ότι δεν φοβήθηκαν, δεν λένε την αλήθεια». Για τον ερχομό του στη Νορμανδία αναφέρει: «Είναι υποχρέωσή μας, οι άνθρωποί μας που έδωσαν τη ζωή τους για μας, κείτονται εδώ. Είναι αδύνατο να ξεχαστούν, θα ξανάρθω όσο ζω».
Από τις 150.000 των συμμαχικών δυνάμεων της απόβασης, σήμερα βρίσκονται εν ζωή μόνο 1.800. Οι άνδρες που έχασαν τη ζωή τους στη Νορμανδία, Αμερικανοί, Βρετανοί, Πολωνοί και Καναδοί, αναπαύονται στα τέσσερα νεκροταφεία που διατηρούν οι χώρες τους στη Νορμανδία. Όμως, υπάρχουν και 73.624 Αμερικανοί στρατιώτες που θεωρούνται αγνοούμενοι.