Ο οδοντίατρος καταδικάστηκε για βαρεία, εγκληματική, αμέλεια και υποχρεώθηκε από τα δικαστήρια να καταβάλει σε 37χρονη κοινωνική λειτουργό για ψυχική οδύνη το ποσό των 30.000 ευρώ για το ιατρικό λάθος του το οποίο είχε ως συνέπεια να χάσει την όρασή της από τον αριστερό οφθαλμό της.
Η παθούσα επισκέφθηκε τον οδοντίατρο για να υποβληθεί σε ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) του δεύτερου αριστερού κοπτήρα της άνω γνάθου. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας απονεύρωσης, ο γιατρός έπρεπε να κάνει αποστείρωση του δοντιού, χρησιμοποιώντας υδροξείδιο του ασβεστίου.
Το υδροξείδιο του ασβεστίου που χρησιμοποιείται στην οδοντιατρική για την απολύμανση δοντιού, διατίθεται σε μορφή σκόνης ή σε μορφή πάστας σε ειδικές πλαστικές σύριγγες για εύκολη τοποθέτηση (υλικό υδατοδιαλυτό και εξαιρετικά καυστικό για τους ιστούς, ιδιαίτερα σε υγρό περιβάλλον, όπως το στόμα και ο οφθαλμός).
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο γιατρός χρησιμοποίησε, για άγνωστο λόγο, σύριγγα μεταλλική, αντί της ειδικής πλαστικής. Στην προσπάθειά του δε να εκχύσει το υλικό αυτό στο δόντι της ασθενούς, που καθόταν σε ημιύπτια θέση στο ειδικό οδοντιατρικό κάθισμα, απέτυχε. Κατόπιν αυτού αναζήτησε άλλη σύριγγα από την βοηθό του. Και επειδή δεν βρέθηκε, επιχείρησε να εκχύσει το υλικό στο δόντι με την ίδια σύριγγα.
Παρότι γνώριζε ότι το υλικό αυτό πήζει εύκολα και είναι ιδιαίτερα καυστικό και ότι η μεταλλική σύριγγα που χρησιμοποιούσε δεν ήταν κατάλληλη, δεν φρόντισε πριν προβεί στην δεύτερη προσπάθεια να βεβαιωθεί ότι η σύριγγα λειτουργεί κανονικά και ότι το υλικό ρέει και δεν έχει πήξει. Αντίθετα, επιχείρησε για δεύτερη φορά την έκχυση, χωρίς να λάβει τα δέοντα μέτρα και χωρίς, έστω, να προειδοποιήσει την ασθενή να κρατήσει κλειστούς τους οφθαλμούς της, ασκώντας μεγάλη πίεση στην σύριγγα λόγω της προηγούμενης δυσλειτουργίας αυτής, αλλά και της στο μεταξύ πήξεως του υλικού, με αποτέλεσμα το υλικό να εκτοξευτεί με δύναμη και να εισέλθει στον αριστερό οφθαλμό της, προκαλώντας της έγκαυμα του κερατοειδούς και του επιπεφυκότος.
Υπαίτιος της βλάβης της υγείας της ασθενούς είναι ο γιατρός, ο οποίος παρέλειψε από αμέλεια να προβεί στις ενέργειες, στις οποίες αν είχε προβεί δεν θα είχε επέλθει το ζημιογόνο αποτέλεσμα.
Το Εφετείο, όπως και Άρειος Πάγος, απέδωσαν στον οδοντίατρο αμέλεια, καθώς παρέλειψε να προβεί στις ενέργειες εκείνες οι οποίες θα είχαν αποτρέψει το ατυχές συμβάν, ενώ καταδικάστηκε αμετάκλητα ποινικά για σωματική βλάβη της κοινωνικής λειτουργού.
Αρχικά η κοινωνική λειτουργός διεκδικούσε το ποσό των 200.000 ευρώ από τον οδοντίατρο, αλλά τελικά της επιδικάστηκε το ποσό των 30.000 ευρώ. Τα δικαστήρια δεν δέχθηκαν τους ισχυρισμούς της ότι οι συνέπειες από το επίμαχο ατύχημα είναι τραγικές γι΄ αυτήν, όπως είναι ότι θα μειονεκτεί εφόρου ζωής, ότι στερείται του δικαιώματος να απολαμβάνει τα αγαθά της ζωής, ότι δεν θα μπορεί να ασκεί το επάγγελμά της, κ.λπ.