Ο Ηλίας Κασιδιάρης κατηγορεί τον Ιωάννη Παπαδόπουλος ότι δεν υιοθέτησε τη σχετική πρόταση του Ιωάννη Λαδά στη συνωμοτική συνάντηση των πρωταιτίων του πραξικοπήματος.
Τίτλος του άρθρου είναι "Ο Τζέφρυ και ο Ανδρέας Παπανδρέου ξημερώματα 21ης Απριλίου 1967" και δημοσιεύτηκε στις 27.4.2011.
Στόχος του άρθρου είναι να δείξει τι καλά που φέρθηκαν στην οικογένεια Παπανδρέου η χουντική ομάδα κρούσης που πήγε να συλλάβει τον Ανδρέα και πόσο άβουλος υπήρξε ο μετέπειτα ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών, μια εβδομάδα νωρίτερα, στις 20.4.2011, ο Κασιδιάρης στην ίδια στήλη είχε πλέξει το εγκώμιο του Χίτλερ ως "πολιτικού ηγέτη, κοινωνικού αναμορφωτή και στρατηγικής ιδιοφυΐας ("Ο Χίτλερ πέρα από την ιστορία")" και αναρωτιόταν αντιστοίχως "ποιο θα ήταν το μέλλον της Ευρώπης αν ο πόλεμος που κήρυξαν οι δημοκράτες, ή μάλλον οι Εβραίοι δεν σταματούσαν την αναγεννητική πορεία του Εθνικοσοσιαλισμού".
Ο Κασιδιάρης υπογράφει το άρθρο ως "εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή" και μεταξύ άλλων γράφει:
"Ένας από τους κύριους στόχους εκείνης της νύχτας [σ.σ. του πραξικοπήματος] ήταν φυσικά ο Ανδρέας Παπανδρέου, για τον οποίο μάλιστα είχε γίνει ολόκληρη συζήτηση σε ένα από τα "προεπαναστατικά" συμβούλια της ιθύνουσας ομάδας.
Πιο συγκεκριμένα, είχε προταθεί ακόμη και η δολοφονία του, καθώς και η μετέπειτα απόδοσή της σε ανεύθυνους. Την άποψη αυτή υποστήριξε ο συνταγματάρχης Ιωάννης Λαδάς, λέγοντας ότι αν ο Ανδρέας παρέμενε ζωντανός, οι Αμερικανοί θα πίεζαν άμεσα για την απελευθέρωσή του.
Διαφώνησε όμως ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο οποίος είχε εκλεγεί παμψηφεί Αρχηγός του Επαναστατικού συμβουλίου και τελικώς επέβαλε την άποψή του. Προφανώς η νεότερη πολιτική ιστορία της χώρας θα ήταν διαφορετική εάν είχε εισακουστεί ο Λαδάς.
Το βέβαιο είναι πως είχε απόλυτο δίκιο ως προς το τεράστιο ενδιαφέρον των Αμερικανών για τον "αντιαμερικανό" Ανδρέα Παπανδρέου".