Αν και ο 20ος αιώνας «σημαδεύτηκε» θετικά από τους αγώνες για την ισότητα των γυναικών, το χάσμα μεταξύ των δύο φύλων εξακολουθεί να υπάρχει. Σε περισσότερες από 170 χώρες, οι γυναίκες εξακολουθούν να στερούνται τα ίδια δικαιώματα, προστασία και τις ελευθερίες σε σχέση με τους άνδρες.
Το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) σε συνεργασία με το Παγκόσμιο Κέντρο Παγκόσμιας Πολιτικής Ανάλυσης εξέδωσαν μια έκθεση τεκμηριώνοντας την κατάσταση της ισότητας των φύλων σε όλο τον κόσμο.
Τα βασικότερα αποτελέσματα της έκθεσης είναι εμφανή στους χάρτες που ακολουθούν.
Πού στηρίζεται νομικά η φυλετική ισότητα
Περισσότερο από το 95% των 56 συνταγμάτων που εγκρίθηκαν τα τελευταία 20 χρόνια εγγυώνται ισότητα των φύλων, σε σύγκριση με μόνο το 79% που ήταν στο παρελθόν. Ακόμα κι έτσι, 32 χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, εξακολουθούν να στερούνται ρητής νομοθεσίας για την ισότητα των φύλων.
Νόμιμη ηλικία γάμου ανά χώρα
Η αύξηση της νόμιμης ηλικίας γάμου εξακολουθεί να είναι ένας αγώνας. Σε 61 χώρες, η νόμιμη ηλικία γάμου για τα κορίτσια είναι λιγότερο από ότι για τα αγόρια. Με συντελεστή πέντε, περισσότερα κορίτσια από αγόρια παντρεύονται πριν από την ηλικία των 18 ετών, αιτία ανησυχίας, δεδομένου ότι τα κορίτσια που γίνονται μητέρες πριν τα 15 έχουν πέντε φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας νηπίων.
Διακρίσεις στην εκπαίδευση
Σε 40 χώρες, χρειάζονται δίδακτρα για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Εκει παρατηρείται το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ των φύλων στην εκπαίδευση, αφού οι οικογένειες θα επιλέξουν να στείλουν τα αγόρια στο σχολείο και όχι τα κορίτσια. Πάνω από το 75% των χωρών παρέχουν δωρεάν παιδεία μέχρι το τέλος της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Άδεια μητρότητας
Άδεια μετ' αποδοχών για τις νέες μητέρες παρέχεται από το 95% των χωρών, ενώ για πατέρες κατά 49%. Οι ΗΠΑ είναι μία από τις λίγες χώρες στον κόσμο που δεν εξασφαλίζουν άδεια μετ 'αποδοχών για τις μητέρες και η μόνη από τις αναπτυγμένες χώρες που δεν παρέχει άδεια μετ' αποδοχών και για τους δύο γονείς.
Διακρίσεις στο χώρο εργασίας
Περισσότερο από το 1/3 των συνταγμάτων που εγκρίθηκαν από το 1995 προστατεύει τις γυναίκες από τις διακρίσεις στο χώρο εργασίας και την εξασφάλιση ίσης αμοιβής για ίση εργασία, σε σύγκριση με μόνο το 12% εκείνων που εκδόθηκαν πριν από τότε.