«Μια ελληνική έξοδος θα έχει εκτεταμένες συνέπειες για την Ευρωζώνη, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις θα αποδυναμώσει τους δεσμούς που συνδέουν το ενιαίο νόμισμα και σε άλλες θα τους ενδυναμώσει» αναφέρει σε άρθρο τους στη Wall Street Journal o οικονομολόγος της Bank of Scotland, Ρίτσαρντ Μπάργουελ.
«Σε γενικές γραμμές, η τελευταία περίπτωση θα υπερισχύσει μειώνοντας την πιθανότητα να ακολουθήσουν και άλλες χώρες. Εάν η Ελλάδα αφήσει την Ευρωζώνη, αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια σειρά από προηγούμενα που ενδέχεται να επηρεάσουν το πώς οι άνθρωποι ψηφίζουν και το πώς οι πολιτικοί συμπεριφέρονται» συμπληρώνει.
Κατά τον ίδιο, αν στην Ελλάδα επιλέξουν τη λύση του δημοψηφίσματος θα στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα στους τραπεζίτες, τη Φρανκφούρτη, τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο ότι αυτοί κρατούν την τύχη στα χέρια τους. Αν, όμως, είναι οι πολιτικοί εκείνοι που θα πάρουν μια απόφαση εξόδου, με βάση την εκλογική εντολή και όχι ένα δημοψήφισμα, τότε οι Έλληνες ψηφοφόροι θα το σκεφτούν σοβαρά αν θα ψηφίσουν εκ νέου κάποιο κόμμα που τάσσεται εναντίον της λιτότητας.
Όπως σημειώνει ο Μπάργουελ, αν υπάρχει κάποιο ατύχημα που οδηγήσει την Ελλάδα εκτός ευρώ, αυτό θα είναι ένα μάθημα προς τους πολιτικούς για τον κίνδυνο της μικροπολιτικής.
«Αν τα προβλήματα χρηματοδότησης που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και οι τράπεζες κλιμακωθούν και οδηγηθούν εκτός ελέγχου, τότε θα ενεργοποιηθούν έλεγχοι κεφαλαίων, καθιστώντας την προσφυγή στις κάλπες, είτε με κοινοβουλευτικές εκλογές ή δημοψήφισμα, πολύ πιθανή. Οι πολιτικοί σε χώρες με μικρότερες οικονομίες θα είναι στο μέλλον πιο θετικοί στο να καταλήξουν σε συμφωνία με τους πιστωτές και οι πολιτικοί στις πιστώτριες χώρες θα είναι πιο δεκτικοί στο να παρέχουν καλύτερους όρους, συμπεριλαμβανομένης της ελάφρυνσης του χρέους. Ούτως ή άλλως, η Ελλάδα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα κηρύξει πτώχευση μόλις αποχωρήσει από το ευρώ» τονίζει.
Ο Μπάργουελ υπογραμμίζει πως «το Grexit θα λύσει την αβεβαιότητα για το πώς μπορεί μια χώρα να αποχωρήσει από το ευρώ, δημιουργώντας ένα προηγούμενο που κανείς δεν θα θέλει να επαναλάβει, από τη στιγμή που θα συνεπάγεται και την έξοδο από την ΕΕ. Εάν, όμως, η Ελλάδα ανακάμψει οικονομικά μετά από το Grexit, θα έχει δημιουργήσει ένα οικονομικό προηγούμενο, κάνοντας πολύ πιο δύσκολο το να πείσουν άλλες χώρες να παραμείνουν στο ευρώ».
Σε ότι αφορά τις βραχυπρόθεσμες προοπτικές της ελληνικής οικονομίας μετά το Grexit, ο Μπαργουελ τις χαρακτηρίζει οδυνηρές. « Θα υπάρξουν, όμως και δύο σημαντικές μεσοπρόθεσμες συνέπειες. Η ευρωζώνη μετά το Grexit θα ήταν πιο ευάλωτη σε κερδοσκοπικές επιθέσεις στο ευρώ, όπως συνέβη το 2012. Αυτό θα αποθαρρύνει τους επενδυτές και θα υπάρξει φυγή κεφαλαίων. Το πιο ισχυρό εργαλείο πολιτικής της ΕΚΤ, το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσής της, δεν έχει σχεδιαστεί για να ασχοληθεί με αυτό το πρόβλημα, και δεν μπορεί να σταθεροποιεί τις αγορές σε μια μελλοντική κρίση. Το πρόγραμμα αγοράς κρατικών ομολόγων μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για να σώσει τις χώρες που δεσμεύονται να ασκήσουν πολιτική λιτότητας και μεταρρυθμίσεων».
Καταλήγοντας, τονίζει ότι «όλα τα ανωτέρω θα παραμείνουν μια υποθετική συζήτηση αν η Ελλάδα καταλήξει σε συμφωνία με τους πιστωτές της και αποτραπεί η έξοδος από την ευρωζώνη. Αλλά, οι συνετοί πολιτικοί και επενδυτές θα πρέπει να διαθέσουν λίγο χρόνο εξετάζοντας το πώς θα απαντούσαν σε ορισμένα από τα ερωτήματα που ένα Grexit θα μπορούσε να εγείρει».