Σε θετική κατεύθυνση κινείται η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς την εφορία, αλλά απαιτούνται τέσσερις βασικές αλλαγές. Αυτό τόνισε ο πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, Κωνσταντίνος Κόλλιας, στην τοποθέτησή του κατά την κοινή συνεδρίαση των Επιτροπών Οικονομικών Υποθέσεων και Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής.
Αυτές αφορούν στην επιτάχυνση των ελέγχων, στην κατ’ εξαίρεση υπαγωγή στη ρύθμιση και όσων έχουν υποθέσεις με έλεγχο σε εξέλιξη, μέσω της υποβολής τροποποιητικής δήλωσης, στην επιβράβευση των συνεπών φορολογουμένων, και στην παροχή γενναίων κινήτρων για την εφάπαξ πληρωμή των οφειλών.
Το Επιμελητήριο εκπροσώπησαν, εκτός από τον Πρόεδρο, και ο αντιπρόεδρος, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης.
Αναλυτικά, η τοποθέτηση του κ. Κόλλια:
Το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, έγκαιρα, στο θέμα της ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων οφειλών, κατέθεσε τις προτάσεις του, η πλειονότητα των οποίων έγινε αποδεκτή κατά τη νομοθετική επεξεργασία του Ν. 4321/2015.
Επί του άρθρου 2 του Σχεδίου Νόμου, που αναφέρεται στην τροποποίηση της παραγράφου 1 του άρθρου 1 του Ν. 4321/2015, η οποία συμπληρώνει με ευνοϊκότερες προσθήκες για τους φορολογούμενους την αρχική διάταξη, το ΟΕΕ θεωρεί ότι κινείται σε θετική κατεύθυνση.
Είναι γνωστό ότι η ρύθμιση των 100 δόσεων των ληξιπρόθεσμων οφειλών του άρθρου 1 του Ν. 4321/2015 καταλάμβανε μόνο την απαλλαγή κατά ποσοστό από τις προσαυξήσεις και τους τόκους εκπρόθεσμης καταβολής των οφειλών αυτών και ειδικότερα αυτήν του άρθρου 53 του Ν. 4174/2013, καθώς και τα πρόστιμα μη υποβολής ή υποβολής ανακριβούς δήλωσης των άρθρων 54 και 58 του ιδίου Νόμου.
Είναι γνωστό σε όλους ότι, λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης, οι επιχειρήσεις βρίσκονται σε τεράστια δυσπραγία και οικονομική ασφυξία, με τεράστια προβλήματα ρευστότητας…
Αποτέλεσμα;
Αφενός να αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις προς το κράτος (φόρους, εισφορές ασφαλιστικών ταμείων κ.λπ.), και αφετέρου να συσσωρεύονται ανείσπρακτες βεβαιωμένες οφειλές και να αυξάνονται συνεχώς τα ληξιπρόθεσμα προς το Δημόσιο χρέη.
Έτσι, η πλήρης απαλλαγή ή η απαλλαγή κατά ποσοστό από όλους τους πρόσθετους φόρους του Ν. 2523/1997, αλλά και αυτών των προστίμων και των τόκων του Ν. 4174/2013, που γίνεται μέσω της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, θα δώσει τη δυνατότητα τόσο στις επιχειρήσεις να μπορέσουν, κάτω από αντίξοες οικονομικές συνθήκες, να ανταποκριθούν στην άρση των εκκρεμοτήτων των οφειλών τους, όσο και στο κράτος να αυξήσει τα έσοδά του.
Βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τον κίνδυνο οι συνεχείς ευνοϊκές ρυθμίσεις (χαρίσματα πρόσθετων φόρων, πρόστιμων κ.λπ.) να αμβλύνουν περαιτέρω τη φορολογική συνείδηση και να δημιουργούν προϋποθέσεις μη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων και από τους συνεπείς φορολογούμενους.
Στην παρούσα, όμως, κατάσταση (έκρηξη ανεργίας, κλείσιμο επιχειρήσεων, μειώσεις όλων των εισοδημάτων των πολιτών κ.λπ.), δεν μπορεί ο ισχυρισμός αυτός να παίξει τον πρωτεύοντα και κυρίαρχο λόγο.
Τι προτείνει το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδος:
1. Με βάση τις διατάξεις του Ν. 4321/2015, παρέχεται η δυνατότητα να υπαχθούν στη ρύθμιση τα όποια ποσά φόρων θα προέκυπταν, αν ο φορολογούμενος υποβάλει τώρα δήλωση για παρελθούσες φορολογικές υποχρεώσεις και ζητήσει να ρυθμίσει τα ποσά αυτά.
Όμως, δεν μπορεί να υποβάλει την ίδια δήλωση, αν έχει ήδη αρχίσει φορολογικός έλεγχος, όπως προβλέπεται στην παράγραφο 3 του άρθρου 19 του Κ.Φ.Δ. του Ν. 4174/2013, σύμφωνα με την οποία, «Τροποποιητική φορολογική δήλωση υποβάλλεται οποτεδήποτε μέχρι την έκδοση εντολής ελέγχου από τη Φορολογική Διοίκηση, ή μέχρι την παραγραφή του δικαιώματος της Φορολογικής Διοίκησης για έλεγχο της αρχικής δήλωσης, με όλες τις συνέπειες περί εκπρόθεσμης δήλωσης».
Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει ίση μεταχείριση του φορολογουμένου της πρώτης περίπτωσης, με το φορολογούμενο της δεύτερης περίπτωσης, που δεν ευθύνεται για τη μη ολοκλήρωση του ελέγχου στον παρόντα χρόνο, κατά τον οποίο ισχύει η δυνατότητα ρύθμισης με τις παραπάνω διατάξεις.
Κι αυτό, γιατί δεν του έχουν κοινοποιηθεί πράξεις προσδιορισμού του φόρου, ώστε να επιλέξει αντί για τα ένδικα μέσα, την υπαγωγή στη ρύθμιση, που του επιτρέπει τη διαγραφή των πρόσθετων φόρων και προσαυξήσεων.
Πέραν όμως από την παραπάνω άνιση μεταχείριση, μένοντας εκτός δυνατότητας ρύθμισης οι περιπτώσεις αυτές, αναδεικνύεται ένα κενό, το οποίο δε συνάδει στην παρούσα συγκυρία, τόσο με το συμφέρον του Δημοσίου, όσο και με το σκοπό, για τον οποίο η Κυβέρνηση έδωσε στους πολίτες και τις επιχειρήσεις το πολύ καλό και ελκυστικό πλαίσιο του παραπάνω νόμου.
Εν όψει των παραπάνω, το Οικονομικό Επιμελητήριο της Ελλάδος υποβάλει τις προτάσεις του κλάδου που εκπροσωπεί, δηλαδή των Λογιστών – Φοροτεχνικών, οι οποίοι, λόγω της άμεσης υλοποίησης των διατάξεων της ρύθμισης, διαπιστώνουν από πρώτο χέρι το παραπάνω κενό.
Σε αυτό το πλαίσιο, το Επιμελητήριο προτείνει τις ακόλουθες εφικτές λύσεις, τις οποίες θεωρούμε ότι μπορείτε να συμπεριλάβετε:
α) Να επιταχυνθούν όλοι οι έλεγχοι, ώστε για λόγους ισονομίας οι φορολογούμενοι να μπορούν να ρυθμίσουν με τις διατάξεις του Ν. 4321/2015 τους φόρους, που θα προκύψουν από τον έλεγχο,
και
β) να υπαχθούν απευθείας στη ρύθμιση του Ν. 4321/2015, κατ’ εξαίρεση των προβλεπόμενων διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 19 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (Ν. 4174/2013), και υποθέσεις, για τις οποίες δε θα ολοκληρωθεί ο έλεγχος μέχρι την καταληκτική ημερομηνία της ρύθμισης, ή θα γίνει έναρξη ελέγχου στο τρέχον διάστημα.
2. Ο συγκεκριμένος Νόμος δεν επιβραβεύει τους συνεπείς φορολογουμένους και τους επιχειρηματίες, οι οποίοι, παρά τη μείωση των εσόδων τους, εκπλήρωσαν το σύνολο των υποχρεώσεών τους απέναντι στο κράτος.
Οι φορολογούμενοι, που στην περίοδο της κρίσης τηρούν με συνέπεια τις υποχρεώσεις τους, πρέπει να επιβραβευτούν με την πρόβλεψη ενός bonus, το οποίο και θα περάσει σε κάποιο από τα επόμενα νομοσχέδια της κυβέρνησης.
Το ΟΕΕ προτείνει ως επιβράβευση τη μείωση της φορολογίας του συνεπούς φορολογούμενου, ως ποσοστό μείωσης του φόρου εισοδήματος για το οικονομικό έτος 2015.
3. Ακόμα περισσότερο, για τους φορολογούμενους, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν το φόρο εφάπαξ, θα πρέπει να θεσπιστεί κίνητρο, που θα αφορά στη γενναία μείωση του οφειλόμενου φόρου.