Ομοιότητες με το καλοκαίρι του 1914, οπότε ξεκίνησε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος διακρίνει ο Πολ Κρούγκμαν στην παρούσα κατάσταση της ελληνικής κρίσης.
Ο νομπελίστας οικονομολόγος, με άρθρο του στους New York Times, υπογραμμίζει πως κάποιοι από τους βασικούς παράγοντες της κρίσης, τόσο από την πλευρά του πιστωτή όσο και από αυτή του οφειλέτη επιθυμούν απεγνωσμένα την αποτροπή του Grexit, ενώ άλλοι φαίνεται να καλωσορίζουν την προοπτική κατάρρευσης της Ελλάδας, όπως πριν από έναν αιώνα κάποιοι Ευρωπαίοι, ακυρώνοντας την διπλωματική οδό, καλωσόριζαν τον πόλεμο.
«Εξακολουθεί να υπάρχει διέξοδος; Θα πρέπει να υπάρχει», τονίζει ο Κρούγκμαν και επισημαίνει πως «η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει πρωτογενές έλλειμμα, όμως, δεν μπορεί να υποχρεωθεί να τρέξει και ένα μεγάλο πρωτογενές πλεόνασμα. Έτσι, ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα, είναι η προφανής και καλύτερη λύση για όλους τους ενδιαφερομένους, σε σχέση με την άλλη λύση που είναι η έξοδος από το ευρώ».
Κατά τον Κρούγκμαν η αβεβαιότητα, που έχει προκύψει από την τρέχουσα αντιπαράθεση των δύο πλευρών, αλλά και η έλλειψη εμπιστοσύνης, έχει ωθήσει εκ νέου την Ελλάδα σε ύφεση. Το πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε το 2014 έχει εξαφανιστεί, αλλά μια ελάχιστη προσωρινή συμφωνία θα οδηγήσει και σε προσωρινή χρηματοδότηση.
«Η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει στην αύξηση του ΦΠΑ και κάποια αλλαγή στο ασφαλιστικό ώστε η Μέρκελ και οι άλλοι μπορούν να πουν ότι η Αθήνα κάνει πράγματα, τα οποία θα παρουσιάζονται έτσι ώστε ο Τσίπρας να μπορεί να πει ότι δεν εγκαταλείπει τις κόκκινες γραμμές, όπως οι προκάτοχοί του», καταλήγει ο Πολ Κρούγκμαν.