Η Πόλα Ρούπα, σύντροφος του Νίκου Μαζιώτη, μητέρα του παιδιού του και «εγκέφαλος» κάθε προκήρυξης του Επαναστατικού Αγώνα, η οποία καταζητείται εδώ και χρόνια, «επιστρέφει» με νέο κείμενό της σε ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου, με αφορμή το εφετείο της πρώτης δίκης του Επαναστατικού Αγώνα.
Η Πόλα Ρούπα στο 10 σελίδων κείμενό της εξαπολύει πυρά σε όσους δικάζουν τον Επαναστατικό Αγώνα που «πάλεψε και κατάφερε να αφήσει μια σημαντική πολιτική παρακαταθήκη και κληρονομιά», όπως χαρακτηριστικά τονίζει, κάνοντας παράλληλα λόγο για «κοινωνική γενοκτονία» που «θα συνεχίσουν να προκαλούν οι πολιτικές εξουσίες του τόπου κάθε πολιτικής απόχρωσης, αφού συνιστά τον πυρήνα της ταξικής πολιτικής που επιβάλει η οικονομική και πολιτική ελίτ».
Η Πόλα Ρούπα χωρίζει τη δράση της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας σε δυο πολιτικές περιόδους. Η πρώτη αφορά την περίοδο 2003-2007, πριν ξεσπάσει η συστημική κρίση, «όπου η οργάνωση με συμβολικά ως επί το πλείστον χτυπήματα, σε στόχους όμως που είχαν κεντρικό ρόλο στην χάραξη και εφαρμογή της οικονομικής και πολιτικής στρατηγικής του καθεστώτος, είχε θέσει ως πολιτική αιχμή της δράσης του τη νεοφιλελεύθερη επίθεση του κεφαλαίου και του κράτους και τον πόλεμο κατά της “τρομοκρατίας”».
Μέσα σε αυτή την περίοδο εντάσσονται, όπως λέει η ίδια, οι επιθέσεις ενάντια στα δικαστήρια της Ευελπίδων, η βομβιστική απόπειρα εναντίον της Citibank στο Νέο Ψυχικό, η τριπλή βομβιστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα της Καλλιθέας, η βομβιστική επίθεση εναντίον του λεωφορείου των ΜΑΤ στην Πέτρου Ράλλη που κατευθυνόταν στις φυλακές Κορυδαλλού, οι βομβιστικές επιθέσεις στα υπουργεία Απασχόλησης και Οικονομίας κ' Οικονομικών, η επίθεση εναντίον του πρώην υπουργού δημόσιας τάξης Γιώργου Βουλγαράκη, η επίθεση με αντιαρματική ρουκέτα εναντίον της αμερικάνικης πρεσβείας, η ένοπλη επίθεση εναντίον του αστυνομικού τμήματος στον Περισσό. Οι ένοπλες επιθέσεις εναντίον του λεωφορείου των ΜΑΤ στο Γουδή και εναντίον διμοιρίας ΜΑΤ στο υπουργείο Πολιτισμού πραγματοποιούνται στο μεταίχμιο της πρώτης και δεύτερης περιόδου δράσης της οργάνωσης.
Η Πόλα Ρούπα τονίζει ότι η δεύτερη περίοδος συνεχίζεται ως σήμερα και αφορά την διεξαγωγή ισχυρών χτυπημάτων εναντίον στόχων που σχετίζονται με την κρίση, τις αιτίες και τους υπευθύνους αυτής, αλλά και των αντικοινωνικών μέτρων που επιβάλλονται προκειμένου το σύστημα να βγει από την κρίση. «Σε αυτήν την περίοδο εντάσσονται η απόπειρα ανατίναξης των κεντρικών γραφείων της Citibank και η βομβιστική επίθεση εναντίον καταστήματος της ίδιας τράπεζας, η ανατίναξη της Eurobank στην Αργυρούπολη, η ανατίναξη του χρηματιστηρίου. Στο ίδιο ιστορικό πλαίσιο βρίσκεται και αυτό το εφετείο», τονίζεται στο κείμενο.
Η ίδια λέει ότι η κρίση βαθαίνει όλο και περισσότερο με εκατομμύρια ανθρώπους να έχουν βυθιστεί στην εξαθλίωση χωρίς να υπάρχει καμία προοπτική ξεπεράσματός της «μέσω των εγκληματικών πολιτικών που εφαρμόζει το σύνολο των καθεστωτικών κομμάτων». Παράλληλα τονίζει ότι ήταν προβλέψιμη η στάση του Σύριζα με την άνοδό του στην εξουσία.
Η Πόλα Ρούπα θεωρεί ότι με τη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα ως «τρομοκρατική οργάνωση», καλύπτονται τα εγκλήματα που έχουν διαπράξει οι πάσης φύσεως εξουσιαστές το τελευταίο διάστημα, οι χιλιάδες αυτοκτονίες «που είναι ωμές καθεστωτικές δολοφονίες», ο υποσιτισμός παιδιών και ενηλίκων, οι θάνατοι από αρρώστιες λόγω του διαλυμένου συστήματος υγείας και η κοινωνική φτώχεια.
«Αυτό που καλείστε να δικάσετε κι εσείς, όπως έκανε και το πρώτο δικαστήριο, δεν είναι απλώς μια ένοπλη επαναστατική οργάνωση. Είναι πάνω απ' όλα η πολιτική που αυτή η οργάνωση ασκεί, είναι η θέση ότι αυτό το εγκληματικό και δολοφονικό σύστημα που εδραιώθηκε και διαιωνίζεται πάνω στην καταπίεση, την εκμετάλλευση, την εξόντωση, το αίμα εκατομμυρίων ανθρώπων, ανατρέπεται μόνο με την ένοπλη κοινωνική αντεπίθεση», τονίζει η ίδια στο κείμενο της και προσθέτει:
«Ο Επαναστατικός Αγώνας όλα αυτά τα χρόνια αγωνιζόταν και θα συνεχίσει να αγωνίζεται για να αντιστραφούν οι όροι στον ταξικό και κοινωνικό πόλεμο, για να νικήσει το δίκαιο το επαναστατικό. Πως η μόνη διέξοδος από την κρίση είναι η κοινωνική Επανάσταση. Που θα πετάξει στα σκουπίδια της ιστορίας όλο το πολιτικό προσωπικό του συστήματος κάθε κομματικής απόχρωσης. Γιατί η ελευθερία, όπου και αν κοιτάξει κανείς στην ιστορία, κατακτιέται μόνο με τα όπλα».