Επτά χιλιάδες πρόσφυγες κάθε ηλικίας περιμένουν με αγωνία να ανοίξουν τα σύνορα και στην ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ για να συνεχίσουν το ταξίδι προς το όνειρο.
Αυτό το όνειρο πάντως μέχρι στιγμής είναι εφιάλτης για τους περισσότερους οι οποίοι στοιβάζονται σε σκηνές και αυτοσχέδιους καταυλισμούς και δεν ξέρουν πότε θα περάσουν τα σύνορα.
Σχεδόν 7.000 πρόσφυγες έχουν καταφτάσει με κάθε μέσο στην Ειδομένη- άλλοι με τα λεωφορεία, άλλοι με ταξί από τη Θεσσαλονίκη ή κάποιο ενδιάμεσο σημείο καθ' οδόν, άλλοι με τα πόδια από το βενζινάδικο που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 15 χλμ από τον καταυλισμό.
Έχοντας στους ώμους τους τα λιγοστά υπάρχοντά τους, ενήλικες αλλά και παιδιά αψηφούν βροχή ή κρύο και περπατούν δίπλα σε αυτοκίνητα που τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα.
Χθες Κυριακή οι αρχές της ΠΓΔΜ άνοιξαν τα σύνορα από τις 9 το βράδυ έως τις 4 τα ξημερώματα. Σε αυτό το διάστημα πέρασαν 300 άτομα από Συρία και Ιράκ. Έκτοτε το σημείο διέλευσης στην ουδέτερη ζώνη παραμένει ερμητικά κλειστό.
«Κυρία, μήπως ξέρετε πότε θα ανοίξουν τα σύνορα; Κουράστηκα να περιμένω» ρωτά ο 6χρονος Άσραφ από τη Συρία ο οποίος βρίσκεται πάνω από έναν μήνα στον δρόμο μαζί με την οικογένειά του και τις τελευταίες 10 ημέρες παραμένουν στην Ειδομένη, όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του ΑΠΕ- ΜΠΕ.
Λίγο πιο πέρα, η Φάτιμα, από την πόλη Χομς της Συρίας, κάθεται απελπισμένη πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές, έχοντας πλάι τις δυο κόρες της, ενώ σε μια σκηνή στον δεύτερο καταυλισμό της Ειδομένης κοιμούνται τα άλλα δύο παιδιά της. Δείχνει την ταυτότητά της και γεμάτη αγωνία ρωτά: «Θα μας αφήσουν να περάσουμε; Είμαι η μόνη που έχω ταυτότητα μαζί μου καθώς άρπαξα την τσάντα μου πάνω στον πανικό. Φύγαμε άρον άρον από το σπίτι μας, όταν άρχισαν να μας βομβαρδίζουν. Οι υπόλοιποι έφυγαν μόνο με ό,τι φορούσαν εκείνη τη στιγμή».
Τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας έφτασαν ως την Ειδομένη χωρίς διαβατήριο ή ταυτότητα -απαραίτητο εφόδιο εδώ και αρκετές μέρες προκειμένου να συνεχίσουν το ταξίδι τους- παρά μόνο με το χαρτί πιστοποίησης που πήραν από τις ελληνικές αρχές κατά την άφιξή τους στη Λέσβο.
«Αφού χρειάζεται διαβατήριο ή ταυτότητα γιατί μας άφησαν να φτάσουμε ως εδώ» αναρωτιέται ο Σαΐντ, από το Ιράκ, ο οποίος λίγο νωρίτερα είχε ξαπλώσει πάνω στις σιδηροδρομικές γραμμές, κατά τη χθεσινή διαμαρτυρία των προσφύγων και δήλωνε αποφασισμένος να παραμείνει εκεί ακόμη και δέκα μέρες αν χρειαστεί.