Σε κατάληψη του εγκαταλελειμμένου ξενοδοχείου City Plaza, στο κέντρο της Αθήνας, προχώρησαν από την Παρασκευή μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες, με στόχο να μετατρέψουν το κτίριο σε χώρο στέγασης προσφύγων, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση που εκδόθηκε από την πρωτοβουλία.
Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, «οι πρώτες προσφυγικές οικογένειες, από διαφορετικές εθνικότητες μαζί με εκατοντάδες αλληλέγγυους/ες εργάζονται ήδη συλλογικά στην καθαριότητα, τις επισκευές και την οργάνωση του χώρου, ώστε να λειτουργήσει σύντομα κανονικά ως ένα εγχείρημα αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης, ως ένα κέντρο αγώνα».
«Για πρακτικούς λόγους, για τις επόμενες ημέρες και όσο διαρκούν οι πρώτες εργασίες, δεν είναι δυνατή η φιλοξενία περισσότερων προσφύγων», σημειώνεται ακόμη.
Μετά τη δημοσιοποίηση της είδησης όμως ακολούθησε μύλος, καθώς η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου, Αλίκη Παπαχελά, ενώ αρχικά φέρεται να είχε υποστηρίξει την κατάληψη του ξενοδοχείου, όταν στη συνέχεια συνειδητοποίησε ότι πρόκειται για το δικό της, αντέδρασε έντονα.
Το twitter πήρε «φωτιά» και μέσα σε λίγα λεπτά δημιουργήθηκε το hashtag «jesuisAliki». Μάλιστα, τα περισσότερα σχόλια επικεντρώνονται στην αλλαγή της στάσης της και στην προτροπή της να καταλάβουν διπλανά ξενοδοχεία και όχι το δικό της...
Ωστόσο, η ιδιοκτήτρια με μπαράζ αναρτήσεων στον προσωπικό της λογαριασμό στο Facebook, επιτίθεται με σκληρούς χαρακτηρισμούς εναντίον των αλληλέγγυων, παρουσιάζοντας την δική της εκδοχή για το θέμα. Μεταξύ άλλων αναφέρει πως «To ξενοδοχείο είναι ιδιοκτησίας μου, δεν είναι εγκαταλελειμμένο, προσπαθώ εδώ και χρόνια να το πουλήσω. Τα τελευταία χρόνια των μνημονίων με τους ανήκουστους φόρους δε, έχουν φθάσει τα χρέη πάνω απ’ τον ουρανό.
Το να καταλαμβάνεις ιδιωτικό χώρο, να αρνείσαι να τον εγκαταλείψεις όταν στο ζητάει ο ιδιοκτήτης, να τον ξεφτιλίζεις λεκτικά και να του λες ότι τα δικαιώματά του είναι τίποτα μπροστά στων προσφύγων δεν είναι ούτε αλληλεγγύη ούτε δικαιοσύνη ούτε χτύπημα του καπιταλισμού.
Αν σκοτώνοντας εμένα νομίζετε ότι θα έρθει παγκόσμια ειρήνη, δικαιοσύνη και ανθρωπιά, είστε μακριά νυχτωμένοι. Ντροπή μόνο και μετάνιωμα για πολλά που πίστεψα στην ζωή μου...».