Κατηγορούμενοι για λογοκλοπή οι Τζίμι Πέιτζ και Ρόμπερτ Πλαντ, κιθαρίστας και τραγουδιστής του θρυλικού ροκ συγκροτήματος Led Zeppelin, από την επόμενη Τρίτη θα προσπαθήσουν ενώπιον του δικαστή στο Λος Άντζελες να υπερασπισθούν την πατρότητα της μυθικής μπαλάντας τους «Stairway to Heaven».
Οι Spirit, ένα ψυχεδελικό συγκρότημα του Λος Άντζελες, που είχε κερδίσει την αναγνώριση της μουσικής σκηνής, αλλά όχι και διεθνή φήμη ανάλογη των Led Zeppelin, υποστηρίζει πως η χαρακτηριστική μελαγχολική κιθαριστική μελωδία της εισαγωγής του εμβληματικού αυτού τραγουδιού είναι δανεισμένη από το ορχηστρικό τους κομμάτι «Taurus», που κυκλοφόρησε το 1968, τρία χρόνια πριν τη δημιουργία των Πέιτζ και Πλαντ.
Ο κιθαρίστας των Spirit Ράντι Γουλφ—Ράντι Καλιφόρνια, όπως ήταν το προσωνύμιό του στην σκηνή—ουδέποτε είχε ασκήσει αγωγή πριν τον θάνατό του, το 1997, όμως η αγωγή κατατέθηκε τώρα από τον διαχειριστή της περιουσίας και των δικαιωμάτων του Μάικλ Σκίντμορ.
Μετά μία διετή δικαστική διαμάχη, ο ομοσπονδιακός δικαστής Γκάρι Κλάουσνερ δεν έβγαλε μεν ετυμηγορία για το εάν όντως υπάρχει λογοκλοπή, αλλά εκτίμησε πως υπάρχει αρκετό υλικό ώστε να θεμελιωθεί μία δίκη. Κατά τον ίδιον, οι δύο αντίδικοι αντιφάσκουν σε ένα βασικό σημείο: την πρόσβαση που μπορούσαν να έχουν οι Led Zeppelin στο Taurus προτού ηχογραφήσουν το Stairway to Heaven στο Λονδίνο, μεταξύ Δεκεμβρίου 1970 και Ιανουαρίου 1971.
Οι Led Zeppelin είχαν ανοίξει τη συναυλία των Spirit στις 26 Δεκεμβρίου 1968, στο Κολοράντο, στην διάρκεια της πρώτης τους εμφάνισης στην Αμερική.
Oι Πλαντ, Πέιτζ κι ο πιανίστας Τζον Πολ Τζόουνς –καθώς ο ντράμερ Τζον Μπόναμ είχε πεθάνει το 1980—κατέθεσαν στο δικαστήριο υπεύθυνη δήλωση, με την οποία βεβαιώνουν πως ουδέποτε είχαν κάποια σχέση με τους Spirit, ούτε και είχαν ακούσει τη μουσική τους. Οι δύο πρώτοι εναγόμενοι, που έχουν δώσει καταθέσεις, αναμένονται να παραστούν στο δικαστήριο την Τρίτη.
Τα μέλη των Led Zeppelin υποστηρίζουν πως η εισαγωγή του Stairway to Heaven (μία μελωδία σε κλίμακα λα μινόρε) έχει χρησιμοποιηθεί ως ‘δρόμος’ στη μουσική για αιώνες και πως η αγωγή παραλείπει το υπόλοιπο τραγούδι, που διαρκεί οκτώ λεπτά.
Ωστόσο, ο δικαστής απέρριψε το επιχείρημά τους αυτό, διαπιστώνοντας πως τα δύο κομμάτια παρουσιάζουν κι άλλες πολλές ομοιότητες, όπως στη γραμμή του μπάσου.