"Ποδαρικό" έκανε η απελευθέρωση της αγοράς των φαρμάκων για τη χορήγηση των οποίων δεν απαιτείται ιατρική συνταγή (μη συνταγογραφούμενα φάρμακα- ΜΗΣΥΦΑ), καθώς από την 1η Ιανουαρίου του 2017 σύμφωνα με απόφαση του υπουργείου Υγείας και μετά από αναβολή ενός χρόνου, η τιμή τους θα καθορίζεται από τις παρασκευάστριες εταιρείες και όχι από το κράτος, όπως εξακολουθεί να γίνεται για τα υπόλοιπα σκευάσματα που αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ.
Σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, η διάθεση των επόμενων παρτίδων μη συνταγογραφούμενων σκευασμάτων που φτάνουν στα φαρμακεία δεν θα ακολουθεί το "πλαφόν" ανώτατης επιτρεπόμενης τιμής που ίσχυε μέχρι τώρα, οπότε σταδιακά θα αρχίσει να εφαρμόζεται και στην πράξη ο ελεύθερος καθορισμός της χονδρικής τους αξίας από τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις.
Όσον αφορά το ζήτημα της τιμής, οι απόψεις είναι αντικρουόμενες. Από τη μια οι φαρμακοποιοί αναφέρουν πως μετά την κατάργηση του ανώτατου ορίου στην τιμολόγηση των μη συνταγογραφούμενων, η τιμή στο ράφι θα πάρει την… ανηφόρα και φάρμακα όπως γνωστά αναλγητικά, παυσίπονα, αντιπυρετικά θα φτάσουν να πωλούνται πολύ πιο ακριβά.
Από την άλλη όμως, όπως σημειώνουν στελέχη από το χώρο του φαρμάκου, ο ελεύθερος ανταγωνισμός στην τιμολόγηση όχι μόνο μπορεί να συγκρατήσει το κόστος των σκευασμάτων, αλλά πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε μειώσεις, στη λογική της περαιτέρω αύξησης της ζήτησης.
Η απελευθέρωση της τιμής των μη συνταγογραφούμενων συμπίπτει και με το άνοιγμα της πώλησης, από κανάλια διάθεσης πλην των φαρμακείων. Οι διεργασίες για τα φάρμακα που θα επιτρέπεται να πωλούνται και από αλυσίδες λιανικής συνεχίζονται με γρήγορους ρυθμούς, μετά τη δημοσιοποίηση από τον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων της λίστας με τις σαράντα δραστικές ουσίες που θα συνιστούν την κατηγορία των ΓΕΔΙΦΑ (γενικής διάθεσης φάρμακα), δηλαδή όσων θα μπορούν να διατίθενται και εκτός φαρμακείων.
Πρόκειται για 216 από τα συνολικά 1.582 μη συνταγογραφούμενα που κυκλοφορούν στην αγορά, κυρίως σκευάσματα παρακεταμόλης (αναλγητικά, αντιπυρετικά, αντιφλεγμονώδη φάρμακα), σκευάσματα για μυϊκούς πόνους, αντιλοιμώδη και αντισηπτικά για τοπική θεραπεία της στοματικής κοιλότητας, φάρμακα για τον πονόλαιμο και το βήχα, δερματικές κρέμες, αντιισταμινικά για τοπική χρήση (όπως για τσιμπήματα εντόμων), φάρμακα παθήσεων πεπτικού συστήματος, η δραστική ουσία γλουκοσαμίνη για τις αρθρώσεις, το σαλικυλικό οξύ (αντιμυκητιασικά φάρμακα για τοπική χρήση) και αρκετά ακόμη.