Του Νίκου Ρογκάκου
Την ώρα που η διαπραγμάτευση με τους δανειστές για τα μέτρα και το χρέος κινείται σε τεντωμένο σχοινί, τεράστιο θέμα δημιουργείται με την απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, Γιώργου Χουλιαράκη, να ενσωματώσει στο δημόσιο χρέος δάνειο 112 εκατ. ευρώ του Μεγάρου Μουσικής που κατέπεσε και θα πρέπει να πληρώσει το δημόσιο.
Τα εκατομμύρια των φορολογούμενων δηλαδή, εκτός από τα μνημονιακά βάρη, θα πρέπει να πληρώσουν και τα δάνεια του Μεγάρου που είχε συνάψει με κρατική εγγύηση ο Οργανισμός με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Το δάνειο ύψους 150 εκατ. ευρώ είχε συναφθεί το 2003, όμως κατέπεσε στη συνέχεια.
Όπως προκύπτει από την απόφαση Χουλιαράκη, το ανεξόφλητο κεφάλαιο - πλην των επιβαρύνσεων από τόκους- ποσό των 112,292 εκατ. ευρώ περνάει από την 1η Ιανουαρίου του 2017 στο Χρέος της Κεντρικής Διοίκησης, το οποίο για το 2017 προβλέπεται να διαμορφωθεί στα 330,070 δις. ευρώ ή στο 182,5% του ΑΕΠ.
Η ιστορία με αμαρτωλά δάνεια που χορηγήθηκαν με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου είναι γνωστή από παλιά (προ Μνημονίου). Πριν φτάσουμε να συζητάμε για την πώλησή τους πέρυσι το καλοκαίρι είχε προηγηθεί από τις ελληνικές αρχές ενδελεχής έλεγχος για το ποιοι και πώς πήραν αυτά τα δάνεια, ποιοι τα εξυπηρετούσαν, αλλά και τις πολιτικές σκοπιμότητες που κρύβονταν πίσω από αυτές τις «τυφλές» δανειοδοτήσεις σε ιδιώτες, επιχειρήσεις, συνεταιρισμούς και προβληματικές ΔΕΚΟ.
Τα «θαλασσοδάνεια» αυτά, που δεν αφορούν τους πληγέντες από φυσικές καταστροφές, δόθηκαν σε περισσότερες από 12.000 κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις την περίοδο 2006-2011 και εκτιμάται ότι ήταν ύψους άνω των 5,5 δισ. ευρώ. Το στοιχείο αυτό προκύπτει από έρευνα των ελεγκτικών αρχών στην οποία χρησιμοποιήθηκε πόρισμα-φωτιά του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους.
Το πόρισμα αυτό αποτέλεσε «οδηγό» για το ελληνικό δημόσιο, που σε πολλές περιπτώσεις αρνήθηκε να πληρώσει την εγγύηση δανείων προσφεύγοντας στη Δικαιοσύνη. Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να «γλιτώσει» τις επιβαρύνσεις που προκαλούσαν στον προϋπολογισμό καταπτώσεις εκατομμυρίων ευρώ.