Έχασε την γυναίκα του στα συντρίμμια του σπιτιού τους. Ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά στην λεκάνη και στα πόδια, έχασε τα πάντα σε μια στιγμή.
Μπροστά στο δράμα της απώλειας του, μπροστά στις κάμερες και τα μικρόφωνα, η πολιτεία του υποσχέθηκε ότι θα τον στηρίξει… Τελικά, ο Γιώργος Βαληλής βρέθηκε μόνος να μαζεύει χρήματα από τους συγχωριανούς του και τα αδέλφια του για να πληρώσει το εισιτήριο στο πλοίο της γραμμής, ώστε τραυματισμένος να φτάσει στην Αθήνα και να μεταφερθεί στο ΚΑΤ!
Λίγο πριν μπει χειρουργείο, συντετριμμένος, μίλησε αποκλειστικά στον ΑΝΤ1.
- Γιατί δεν πήγε ελικόπτερο του ΕΚΑΒ να τον παραλάβει και άμεσα να τον μεταφέρει στην Αθήνα;
- Γιατί αυτός ο άνθρωπος να αναγκαστεί να μπει μόνος στο πλοίο της γραμμής και να βιώσει ένα 10ωρο ταλαιπωρίας;
- Γιατί δεν κρίθηκε σημαντική η αεροκομιδή του στην Αθήνα, έχοντας υποστεί αποκόλληση ποδιού από την λεκάνη;
Το Γενικό Νοσοκομείο Μυτιλήνης, ρίχνει το “μπαλάκι” στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων Υγείας, και αυτό με την σειρά του ακόμη δεν έχει δώσει απάντηση στα ερωτήματα του ΑΝΤ1.
Και εδώ υπάρχει και κάτι ακόμη: γιατί στο λιμάνι, όταν έφτασε, δεν τον περίμενε ασθενοφόρο να τον παραλάβει; Γιατί ο Γιώργος Βαληλής, όπως καταγγέλλει στο σταθμό μας, έπρεπε να περιμένει πάνω από μια ώρα στον Πειραιά μέχρι να βρεθεί διαθέσιμο ασθενοφόρο!
«Πάλεψε με τον καρκίνο και την έχασα από τον Εγκέλαδο»
«Σώστε την Ελένη» φώναζε στους διασώστες, όταν ο ίδιος βγήκε σακατεμένος από τα συντρίμμια του σπιτιού του. Ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει την καταστροφή και πως ο ίδιος κατάφερε να βγει ζωντανός.
«Ήμουν μέσα στο σπίτι και βρέθηκα στο δρόμο. Στο τριώροφο σπίτι, πάνω από 18 μέτρα μέσα στο χωριό ήταν το πιο ψηλότερο σπίτι μέσα στη Βρίσα, από τα ελάχιστα, και έπεσα από τον 3ο όροφο στο δρόμο μέσα, με το κρεβάτι μαζί, με το στρώμα», λέει και συμπληρώνει για την αδικοχαμένη σύζυγό του: «Την αναζητήσαμε, παίρναμε στο κινητό της να χτυπήσει, να δούμε που χτυπάει. Πάλεψε. Παλέψαμε με τον καρκίνο. Τον παλέψαμε. Και την χάσαμε από τον Εγκέλαδο».
Οι δασκάλες τού σχολείου της Βρίσας, περιγράφουν τον τρόμο που έζησαν. Την ώρα του σεισμού βρέθηκαν με κάποια απο τα παιδιά μέσα στο κτήριο, το οποίο καταστράφηκε. Με δάκρυα στα μάτια περιγράφουν πώς σώθηκαν οι ίδιες και οι μικροί μαθητές.
Τα τελευταία τους υπάρχοντα προσπαθούν να συγκεντρώσουν οι κάτοικοι στο χωριό Βρίσα της Λέσβου, πριν τα συνεργεία ξεκινήσουν τις κατεδαφίσεις των σπιτιών που έχουν σημειωθεί με κόκκινο.
Οι μαρτυρίες των κατοίκων συγκλονίζουν. Νοιώθουν ξεριζωμένοι και ζητούν βοήθεια από την Πολιτεία για να ξαναστήσουν το νοικοκυριό τους.
Περισσότερα απο 1.200 είναι τα ενεργά ρήγματα στην Ελλάδα.
Γεωλόγοι και σεισμολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Τονίζουν πως η χώρα πρέπει να θωρακιστεί, καθώς υπάρχει πιθανότητα εκδήλωσης σεισμών ακόμη και άνω των 8 Ρίχτερ.