Του Νίκου Ρογκάκου
Εξαφάνιση της μεσαίας τάξης στην Ελλάδα δείχνει έρευνα, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την φτώχεια και την οικονομική ανισότητα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της «ΔιαΝΕΟσις», περίπου 700.000 άτομα, που πριν από την κρίση ανήκαν στη μεσαία τάξη, πλέον είναι αντιμέτωπα με τη φτώχεια, ως απόρροια της εισοδηματικής ανισότητας.
Η εισοδηματική ανισότητα στην Ελλάδα, αναφέρεται στην έρευνα, που δημοσιεύει η «Καθημερινή», σταδιακά μειωνόταν από το σχετικά υψηλό επίπεδο πριν από το 1980, με την τάση απομείωσης ουσιαστικά να διακόπτει η κρίση, καθώς από το 2009 η εισοδηματική ανισότητα αυξάνεται.
Αξίζει πάντως να αναφερθεί, ότι «η παρατηρούμενη αύξηση είναι μικρότερη του αναμενόμενου (με βάση τη σημαντική μείωση του κατά κεφαλήν εισοδήματος), γεγονός που παρουσιάζει ενδιαφέρον λόγω του μεγέθους της κρίσης».
Η αύξηση του ποσοστού ατόμων σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού κατά την περίοδο 2007-2016, είναι της τάξης των 8 ποσοστιαίων μονάδων, η οποία πρακτικά σημαίνει αυξημένο κίνδυνο φτωχοποίησης ή αποκλεισμού ενός πολύ σημαντικού πληθυσμιακού ποσοστού (περίπου 700.000 ατόμων), το οποίο στην περίοδο πριν την κρίση λογιζόταν ως μεσαία τάξη. Μάλιστα, όπως φαίνεται στο ίδιο διάγραμμα, η αύξηση αυτή είναι εφάμιλλη για άνδρες και γυναίκες.
Ποσοστό φτώχειας ανά ηλικιακή ομάδα
-Η μόνη ηλικιακή ομάδα για την οποία δεν παρατηρείται αύξηση είναι αυτή των 55 ετών και άνω, που κυρίως περιλαμβάνει συνταξιούχους.
- Αντίθετα, αυξάνεται τόσο ο κίνδυνος παιδικής φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, όσο και ο αντίστοιχος κίνδυνος για τις παραγωγικές ηλικίες. Τεράστια είναι η αύξηση του κινδύνου για τους νέους 16-24 ετών.
Συμπερασματικά, η έρευνα της «διαΝΕΟσις», αποκαλύπτει ότι η κρίση οδήγησε σε σημαντική αύξηση του κινδύνου φτωχοποίησης ή αποκλεισμού μέρους της μεσαίας τάξης. Ο βασικός λόγος αυτής της εξέλιξης είναι η αύξηση της ανεργίας ειδικά στις νεότερες ηλικίες και πάντως όχι σε ηλικίες μεγαλύτερες των 55 ετών.
Σε ότι αφορά την ελληνική οικονομία, η μείωση της ανισότητας περνάει μέσα από τρεις σημαντικούς παράγοντες.
-Πρώτο, τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας με μοναδικό κανονιστικό πλαίσιο αυτό της μείωσης της σκιώδους οικονομίας και την απόδοση της φορολογίας.
-Δεύτερο, την απελευθέρωση και εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος.
-Τρίτο, την παροχή ποιοτικής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού και τη σύνδεσή της με την επιχειρηματικότητα και την καινοτομία.