X

Σκουρλέτης: δεν ξεμπερδεύουμε μετά τον Αύγουστο

«Στόχος ο επανασχεδιασμός των δεσμεύσεων» σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών.

Ant1news


«Δεν θεωρώ ότι ξεμπερδεύουμε έπειτα από τον Αύγουστο. Είναι σαφές όμως, ότι μπορούμε να μιλάμε για μια άλλη μορφή επιτήρησης, χωρίς τον ασφυκτικό έλεγχο που έως τώρα ασκείται», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης. 

Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό “Στο κόκκινο”, ο κ. Σκουρλέτης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο πολυνομοσχέδιο, λέγοντας ότι πρέπει να το δούμε μέσα από το πρίσμα της συμφωνίας που υλοποιείται από τον Σεπτέμβριο του 2015. «Είναι άλλος ένας σταθμός που πρέπει να περάσουμε. Σταθμός που συμπυκνώνει μέτρα, μέσα από τα οποία υλοποιείται ένα πρόγραμμα που υπήρξε αποτέλεσμα συγκεκριμένων συνθηκών και συσχετισμών (…). Υπάρχουν πράγματα που κερδήθηκαν κι άλλα που θα θέλαμε να τα είχαμε κάνει αλλιώς», είπε o ΥΠΕΣ. 

Απεργίες, ΔΝΤ, ΝΔ και  ΣΕΒ

Ως προς τις αλλαγές στον τρόπο λήψης απόφασης για κήρυξη απεργίας, στις πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις, ο κ. Σκουρλέτης ανέφερε: «Φυσικά, εάν συγκρίνουμε με αυτό που ίσχυε ως τώρα, δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι κάτι ουδέτερο. Ούτε διευκολύνει, ασφαλώς, τον εργατικό συνδικαλισμό, που είναι γνωστό ότι στον ιδιωτικό τομέα προσκρούει σε πολλά εμπόδια». Είναι όμως, πρόσθεσε, πολύ πιο ήπιο από αυτό, για το οποίο πίεζε το ΔΝΤ. «Από αυτό που ήθελε και η ΝΔ, αλλά και ο ΣΕΒ, δηλαδή να τεθεί το ΄50%+1’ ως όριο για τη λήψη απόφασης κι όχι μόνο για εξασφάλιση απαρτίας, όπως ορίζει το πολυνομοσχέδιο». 

Στόχος ο επανασχεδιασμός των δεσμεύσεων 

Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το πόση ελευθερία κινήσεων μπορεί να εξασφαλίσει η χώρα, από τον Αύγουστο, ο Π. Σκουρλέτης υποστήριξε λέγοντας ότι πιέσεις ασκούνται σε πολλές κυβερνήσεις, αν κι όχι με τον απόλυτο τρόπο που βιώσαμε εμείς. «Τελικά είναι κι ένα θέμα δημοκρατίας, στον σύγχρονο καπιταλισμό. Ποιος ελέγχει, τελικά; Οι λαοί ή οι χρηματαγορές;». Τo σημαντικό – όπως είπε - μετά τον Αύγουστο είναι το αν η πορεία της οικονομίας, όπως θα έχει εξελιχθεί έως τότε, θα μας δώσει τη διαπραγματευτική δύναμη να ζητήσουμε και να πετύχουμε επανασχεδιασμό των δεσμεύσεων. «Διότι, για να το πω καθαρά, δεν μπορούμε να πάμε με πρωτογενή πλεονάσματα της τάξης του 3,5% για μια πενταετία. Φοβάμαι πως αν συμβεί αυτό, τότε θα υπονομευθούν τα θετικά σημάδια που έχει, ήδη, να επιδείξει η οικονομία μας.