Η ονομασία που θα εξευρεθεί αναφορικά με την ΠΓΔΜ πρέπει να σέβεται, το Διεθνές Δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά πρώτα απ' όλα την Ιστορία και να μην αποπνέει αλυτρωτικές τάσεις, ξεκαθάτρισε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος.
«Δεν επιτρέπεται δηλαδή η ονομασία αυτή που θα επιλεγεί να αφήνει ανοιχτά ζητήματα ως προς το status quo των συνόρων» διευκρίνισε και σημείωσε πως τα σύνορα αυτά είναι και αυτά θα μείνουν. Πρόσθεσε μάλιστα πως κανένα όνομα δεν μπορεί να επιλεγεί που θα παρέπεμπε, έστω και εμμέσως, σε αλλαγή των συνόρων.
Ο κ. Παυλόπουλος, κατά τη συνάντησή του με στελέχη Ελληνοαμερικανικών και Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων, τόνισε, επίσης, πως η επίλυση του ονοματολογικού ζητήματος αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη της γειτονικής αυτής χώρας στο ΝΑΤΟ και την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Διαβεβαίωσε ότι «οι Έλληνες, που δεν έχουμε και καμία βλέψη στην γειτονική μας χώρα, έχουμε κάθε λόγο να ευνοούμε αυτή την προοπτική και στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ», επισημαίνοντας πως αυτό όμως έχει μια προϋπόθεση: Το τι όνομα θα επιλεγεί».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεκαθάρισε ότι το όνομα δεν πρέπει μόνο να σέβεται την Ιστορία και τα σύνορα αλλά πρέπει να μην παραπέμπει σε άλλες έννοιες που επίσης αποπνέουν αλυτρωτισμό. Και τέτοιες έννοιες είναι, όπως ανέφερε ενδεικτικά, μεταξύ άλλων αλλά κυρίως, το ζήτημα της γλώσσας και το ζήτημα της εθνότητας. Είναι αδιανόητο λόγω του ονόματος να δημιουργούνται ψευδείς διεκδικήσεις για ζητήματα γλωσσικά και εθνοτικά.
Επομένως, υπογράμμισε καταληκτικά, η ΠΓΔΜ πρέπει να κάνει όλες τις αλλαγές στην έννομη τάξη της που είναι απαραίτητες για την επίλυση του ζητήματος του ονόματος υπό τις ως άνω προϋποθέσεις. Αν δεν τις κάνει, διαμήνυσε, αυτή θα είναι αποκλειστικώς υπόλογη για τις αντίστοιχες συνέπειες, όχι η Ελλάδα.
«Οποιαδήποτε λύση του Κυπριακού να σέβεται το Ευρωπαϊκό κεκτημένο»
Ο κ. Παυλόπουλος αναφέρθηκε επίσης στο Κυπριακό, στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, υπογραμμίζοντας:
«Πρώτον, σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, διευκρινίζοντας ότι το Κυπριακό δεν είναι θέμα της Ελλάδας και της Κύπρου μόνο. Είναι πρωτίστως Ευρωπαϊκό και Διεθνές ζήτημα. Το Κυπριακό, ναι, πρέπει να λυθεί. Αλλά προϋπόθεση είναι ο πλήρης σεβασμός του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Γιατί η Κυπριακή Δημοκρατία είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του σκληρού πυρήνα της, της Ευρωζώνης. Επομένως, οποιαδήποτε λύση πρέπει να σέβεται το Ευρωπαϊκό κεκτημένο» και πρόσθεσε ότι « Η ευρωπαϊκή κυριαρχία δεν αποδέχεται κράτος της ΕΕ να έχει στρατεύματα κατοχής και εγγυήσεις τρίτων. Αυτό είναι αδιανόητο. Ναι, λοιπόν, να λύσουμε το Κυπριακό, αλλά με πλήρη σεβασμό της κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αυτή δε η έννοια της κυριαρχίας, όπως την στηρίζουμε οι Έλληνες και οι Κύπριοι σε ό,τι αφορά το Κυπριακό, είναι κάτι το οποίο βοηθάει πάρα πολύ και την επίλυση αντίστοιχων προβλημάτων του Ισραήλ μελλοντικά. Έχουμε κάθε λόγο, λοιπόν, να συμπλέουμε προς αυτή την κατεύθυνση».
«Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν έχει κενά, δεν αφήνει γκρίζες ζώνες»
.Δεύτερον, σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, υπογράμμισε: «επιδιώκουμε - και το αποδείξαμε και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου κ. Ερντογάν - την φιλία, την καλή γειτονία με την Τουρκία και βεβαίως στηρίζουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Και την στηρίζουμε ειλικρινά. Αλλά για να υπάρξει αυτή η προοπτική απαιτείται σεβασμός, όπως είπα πριν, και του Διεθνούς Δικαίου και του Ευρωπαϊκού κεκτημένου. Βασική προϋπόθεση για να γίνει αυτό είναι ο σεβασμός της πεμπτουσίας του Διεθνούς Δικαίου σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, της Συνθήκης της Λωζάνης, η οποία καθορίζει τα σύνορα όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της ΕΕ. Αν δεν υπάρχει αυτός ο σεβασμός, δεν υπάρχει αντικείμενο φιλίας και καλής γειτονίας. Και η Συνθήκη της Λωζάνης είναι πληρέστατη».
Μάλιστα, διευκρίνισε ότι «δεν νοείται ούτε τροποποίηση, ούτε αναθεώρηση, ούτε επικαιροποίηση. Ούτε έχει ανάγκη η Συνθήκη της Λωζάνης από ιδιαίτερη ερμηνευτική προσαρμογή γιατί δεν αφήνει κενά στην ερμηνεία και την εφαρμογή της. Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν έχει κενά, δεν αφήνει γκρίζες ζώνες. Είναι ξεκάθαρη. Τόσα χρόνια το γνωρίζουμε. Προκύπτει από την διεθνή πρακτική, από τη νομολογία του Δικαστηρίου της Χάγης. Επομένως, η Τουρκία οφείλει να σεβασθεί την Συνθήκη της Λωζάνης. Εφόσον την σεβασθεί, εδώ είμαστε. Και είμαστε ειλικρινά εδώ γιατί το πιστεύουμε εμείς οι Έλληνες: Το συμφέρον της Τουρκίας και του τουρκικού λαού είναι να κοιτάζει προς την Δύση περισσότερο και όχι προς την Ανατολή. Στο κάτω κάτω της γραφής είμαστε σύμμαχοι μέσα στον ίδιο χώρο που λέγεται ΝΑΤΟ».
«Δεν μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις εν ονόματι της όποιας καλής γειτονίας»
Τέλος, υπογράμμισε: «Επιδιώκουμε την ευρωπαϊκή προοπτική και της γειτονικής μας Αλβανίας. Αλλά η Αλβανία για να έχει ευρωπαϊκή προοπτική πρέπει να σέβεται και το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο. Και ένα από τα σημαντικότερα τμήματα του Ευρωπαϊκού και Διεθνούς Δικαίου είναι ο σεβασμός των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Και ιδίως Θεμελιώδη Δικαιώματα του Ανθρώπου είναι πρωτίστως το δικαίωμα στην ιδιοκτησία και τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Εφόσον υπάρχει σεβασμός, από την πλευρά της Αλβανίας, εδώ είμαστε να βοηθήσουμε. Αν, όμως, δεν υπάρχει σεβασμός, η Αλβανία επωμίζεται τις συνέπειες. Η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή Χώρα, είναι θεματοφύλακας των ευρωπαϊκών θεμάτων στην περιοχή. Να είμαστε σαφείς σ΄ αυτό: Δεν μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις εν ονόματι της όποιας καλής φιλίας, καλής γειτονίας. Γιατί το αντιλαμβάνεσθε, εσείς ιδίως στο Ισραήλ, το γνωρίζετε πολύ καλά, φιλίες με παραβιάσεις των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν μπορούν να εδραιωθούν».