Η επιθυμία για τα καθαρά και φρεσκοπλυμένα ρούχα έχει τις ρίζες της στα πολύ παλιά χρόνια, τότε που οι νοικοκυρές δεν μπορούσαν να φανταστούν ότι στο μέλλον θα υπήρχε μια μηχανή που θα μπορούσε να πλύνει αλλά και να στεγνώσει τα ρούχα τους. Εάν μάλιστα υπήρχε ένα άρωμα αποκαλούμενο "μυρωδιά της ικανοποίησης", το άρωμά του θα ήταν αυτό ενός τεράστιου σωρού από καθαρά, μυρωδάτα ρούχα των μελών της οικογένειας.
Στα χρόνια της αρχαιότητας, οι διάφοροι λαοί καθάριζαν τα ρούχα τους, "χτυπώντας" τα στους βράχους ή τρίβοντάς τα με άμμο, ενώ τα πρώτα στοιχεία σαπουνιού πλύσης, βρέθηκαν στο Hill Sapo της Ρώμη και διαπιστώθηκε ότι το σαπούνι που χρησιμοποιούσαν φτιαχνόταν από το λίπος των ζώων που θυσίαζαν σε θρησκευτικές κυρίως τελετές.
Αργότερα το πλύσιμο γινόταν στο χέρι, μέσα σε τεράστιες σκάφες χωρίς τα σημερινά απορρυπαντικά. "Βάζαμε αλισίβα, στάχτη δηλαδή, σε ένα πάνινο σακούλι και το ρίχναμε μέσα στο νερό που βράζαμε" μας διαφωτίζει η κυρία Ελένη Δημοπούλου και συνεχίζει "η αλισίβα έβγαζε ένα συστατικό, το οποίο έκανε το σαπούνι να μένει στα ρούχα και να τα καθαρίζει, ενώ τη Μεγάλη Πέμπτη οι γυναίκες κατέβαιναν όλες μαζί στο ποτάμι του χωριού και έπλεναν τα ρούχα τους με το τρεχούμενο νερό".
Η πρώτη μηχανή πλυσίματος, εφευρέθηκε το 1797 από τον Αμερικανό, James King. Το 1858 εμφανίστηκε το περιστροφικό πλυντήριο ρούχων, ενώ το 1874 κατασκευάστηκαν τα πρώτα πλυντήρια ρούχων που σχεδιάστηκαν για χρήση στο σπίτι. Το πρώτο electric-powered πλυντήριο ρούχων, δημιουργήθηκε το 1908, από την Hurley Machine Company, ενώ η πιο σημαντική ίσως στιγμή στην ιστορία των πλυντηρίων ρούχων, ήταν το 1904 όπου ξεκίνησε η μεγάλη παραγωγή πλυντηρίων ρούχων. Τα πρώτα αυτόματα πλυντήρια ρούχων, έκαναν την εμφάνιση τους το 1951, ενώ οι ηλεκτρικοί στεγνωτήρες ενδυμάτων εμφανίστηκαν το 1915 και επρόκειτο για σύγχρονους στεγνωτήρες.
Αξίζει να σημειωθεί, πως από το 1951 έως σήμερα δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα στις συσκευές πλυσίματος ρούχων. Στις μέρες μας όμως κάθε πόλη έχει και το δικό της δημόσιο πλυντήριο, το οποίο χρησιμοποιούν κυρίως αλλοδαποί ή όσοι δε διαθέτουν τα χρήματα να αποκτήσουν δικό τους πλυντήριο ρούχων, αν και η τιμή για μια πλύση δεν είναι και τόσο συμφέρουσα, αφού κυμαίνεται από 4 έως 9 ευρώ.
Η διαδικασία είναι απλή, βάζεις τα ρούχα στο πλυντήριο και ύστερα το κέρμα στον κερματοδέκτη και τα υπόλοιπα γίνονται αυτομάτως, δηλώνει στην εκπομπή Στούντιο με Θέα, ο κύριος Γιάννης Κοκκίνης, ιδιοκτήτης πλυντηρίου. Τελειώνει το πλυντήριο και τα ρούχα είναι στημένα, από εκεί μεταφέρονται από τον πελάτη στο στεγνωτήριο, όπου χρειάζεστε, εκ νέου, ένα κέρμα για να το θέσετε σε λειτουργία. Τα περισσότερα πλυντήρια σήμερα λειτουργούν και ως καθαριστήρια, αφού οι πελάτες τους έχουν περισσότερες απαιτήσεις.