Η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί με την κατάληψη της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ, τα «νερά» στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους και η ραγδαία άνοδος των μεταναστευτικών – προσφυγικών ροών, είναι τα βασικά σημεία από τα οποία δημιουργείται η αίσθηση αδυναμίας χειρισμού από την κυβέρνηση, προκαλώντας τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να παρέμβει για να βρεθούν λύσεις.
Υπό αυτό το πρίσμα, κομματικά στελέχη επαναφέρουν την προεκλογική κουβέντα που είχε γίνει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάγκη ίδρυσης Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας ή κάτι αναλόγου, με ολοκληρωμένες δομές και υπηρεσίες, δεδομένου ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε ευαίσθητη θέση και με μέτωπα που παραμένουν ανοιχτά και απαιτούν υψηλού επιπέδου πολιτικές λύσεις.
Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, που επικαλείται η Καθημερινή, ήταν θέμα χρόνου η ένταση των προβλημάτων να οδηγηθεί στο Μέγαρο Μαξίμου, αφού η εικόνα που δίνουν οι Υπουργοί είναι μακριά από το να χαρακτηριστεί αποτελεσματική ή έστω λειτουργική.
Οι αντιπαραθέσεις και οι διαφορετικές προσεγγίσεις τόσο στο μεταναστευτικό, όσο και στο θέμα των καταλήψεων, ενδυναμώνουν την εικόνα αδυναμίας διαχείρισης των προβλημάτων. Ζητήματα που μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνώρισε ως προβλήματα.
Η πρόσφατη τοποθέτηση του αναπληρωτή Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Γιάννη Πανούση, μέσω της οποίας ζήτησε παρέμβαση Τσίπρα για την αντιμετώπιση των καταλήψεων και των κουκουλοφόρων, έρχεται να προστεθεί σε ένα από τα θέματα που επιδεινώνουν τις αντιπαραθέσεις.
Η κυβέρνηση επιχειρεί για πρώτη φορά να εκπονήσει ένα συνολικό σχεδιασμό στο μεταναστευτικό, που θα τεθεί υπ’ όψιν της Ε.Ε. και ειδικότερα του αρμοδίου επιτρόπου Δημήτρη Αβραμόπουλου. Επιπλέον και κυρίως, όμως, αυτό που καλείται να πράξει άμεσα ο κ.Τσίπρας, είναι να πείσει την κοινωνία ότι δεν υπάρχουν προβλήματα δημόσιας τάξης και ασφάλειας και πως η κυβέρνηση έχει τον έλεγχο της κατάστασης.
Σχετικά με τις καταλήψεις, ο Πρωθυπουργός έρχεται αντιμέτωπος με τον κύριο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θεωρούσε τις καταλήψεις λίγο – πολύ επιβεβλημένη πράξη, ώστε να ικανοποιούνται μια ποικιλία από ζητήματα. Σε αυτό το μεγάλο ζήτημα της κυβερνητικής πολιτικής που αγγίζει ζητήματα δημόσιας ασφάλειας και λειτουργίας των ΑΕΙ, κυβερνητικές πηγές θεωρούν ότι η μη αντιμετώπισή τους ενέχει τον κίνδυνο γενίκευσης «πανεπιστημιακών κρίσεων», κάτι που θα έκανε πραγματικά μη διαχειρίσιμο το πρόβλημα.
Ζητήματα και Δυσκολίες
Στο άλλο μεγάλο ζήτημα, αυτό των διαπραγματεύσεων με τους εταίρους, ο Πρωθυπουργός έρχεται αντιμέτωπος με πολλαπλά διλήμματα και δυσκολίες, αλλά και με ένα ακόμα μείζον θέμα, αυτό της ρευστότητας. Η κυβέρνηση συνολικά και ο Αλέξης Τσίπρας δεν δίνουν, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, την εντύπωση ότι έχουν εναλλακτικές λύσεις, όμως η χρονική πίεση είναι που φαίνεται να οδηγεί σε εντατικοποίηση των διαπραγματεύσεων, μέχρι την 24η Απριλίου, ημέρα που συνεδριάζει το Eurogroup.
Η κυβέρνηση δεν δείχνει ιδιαίτερη ανησυχία, όχι δημόσια τουλάχιστον, παρά το ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι επισημαίνουν καθημερινά το ενδεχόμενο αδιεξόδου. Πάνω σε αυτό το θέμα αναμένεται να επικεντρωθεί τις επόμενες μέρες ο Πρωθυπουργός.
Διαφοροποιήσεις από τους Υπουργούς
Σχετικά με το θέμα της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές, εμφανίζονται διαφορετικές προσεγγίσεις από κυβερνητικά στελέχη. Για παράδειγμα, ο Υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Παναγιώτης Λαφαζάνης, δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται σε δύσκολο και κρίσιμο σημείο, σημείωσε ωστόσο ότι δεν θα είναι το τέλος για την Ελλάδα η μη συμφωνία στο Eurogroup της 24ης Απριλίου, αφού «η χώρα έχει εναλλακτικές λύσεις». Σύμφωνα με τον κ.Λαφαζάνη, η προκαταβολή για τον αγωγό από τη Μόσχα προς την Αθήνα, θα αποτελέσει χρηματοδοτική ένεση, η οποία θα αποπληρωθεί με τα έσοδα που θα έχει το Δημόσιο από τον αγωγό από το 2019 και μετά, ενώ έκανε την εκτίμηση ότι πιθανόν την επόμενη εβδομάδα θα μπουν οι υπογραφές για την κατασκευή του αγωγού.
Ο Υπουργός Εργασίας, Πάνος Σκουρλέτης, δήλωσε ότι αυτό που η χώρα έχει κερδίσει το τελευταίο διάστημα είναι ότι, μιλάμε πλέον με τους εταίρους με το κεφάλι ψηλά και τους αντιμετωπίζουμε με ειλικρίνεια. Υπογράμμισε ότι οι διαπραγματεύσεις θα καταλήξουν σε αμοιβαία επωφελή λύση, η οποία θα δώσει νέα ώθηση στην πορεία της χώρας προς την ανάπτυξη, μια ανάπτυξη που θα εμπεριέχει το στοιχείο της κοινωνικής δικαιοσύνης.