Επανέφερε την προοπτική του δημοψηφίσματος ως επιλογή σε περίπτωση αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις της Αθήνας με τους δανειστές, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Μιχάλης Κριτσωτάκης.
Σε δηλώσεις του στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΒΗΜΑ FM», ο κ. Κριτσωτάκης ανέφερε:
Για τις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους
«Λέμε ότι θέλουμε τα χρήματα, τα οποία μας οφείλονται. Δηλαδή, αυτά του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και ό,τι έχει προκύψει από τα ελληνικά ομόλογα, που είναι δικά μας χρήματα. Εκεί βλέπουμε ότι δεν μπορούμε να έρθουμε σε συμφωνία, διότι μας ζητάνε όχι απλά να παραβούμε το πρόγραμμα το προεκλογικό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μας ζητάνε να επιστρέψουμε σε νεοφιλελεύθερες και μνημονιακές πολιτικές που δοκιμάστηκαν τα πέντε τελευταία χρόνια. Η εντολή που έχουμε από τον ελληνικό λαό, είναι να μην υποχωρήσουμε σε αυτά κι ότι αν είναι να έρθουμε σε ρήξη, αυτό που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να ενεργοποιήσουμε τον ελληνικό λαό, το μοναδικό σύμμαχο που έχουμε. Εκεί πρέπει να πάμε και γι’ αυτό λέμε δημοψήφισμα, εκλογές, δηλαδή προσφυγή στον ελληνικό λαό. Δεν είναι έγκλημα. Ένα τραγούδι λέει: όπου φοβάται, φωνή να ακούει από τον λαό. Κάποιοι δεν τα θέλουν αυτά. Εμείς δεν τα φοβόμαστε.
Εγώ προτιμώ να βρεθεί μια λύση. Στο πρώτο στάδιο της διαπραγμάτευσης, που είναι το θέμα της ρευστότητας. Κατά τη γνώμη μου, (λύση σε περίπτωση αποτυχίας) είναι η συνταγή της γιαγιάς μου. Η γιαγιά μου έλεγε, όταν της έλεγες «πόσο αλεύρι βάζουμε, γιαγιά, σε αυτή τη συνταγή;», «όσο σηκώσει παιδί μου». Δηλαδή, όταν δεν μπορείς να σταθμίσεις τον απέναντι, επειδή η συμφωνία θέλει δύο, δεν γίνεται με έναν, τότε και εσύ κοιτάς να προσαρμόζεσαι, όχι χωρίς αρχές, κρατώντας τις βασικές σου αρχές που είναι αυτά που έχει δώσει η κοινωνία στον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι τον πήρε δηλαδή από το 4% και τον έκανε κυβέρνηση για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο, ότι «θέλω να μας υπερασπιστείς». Αυτό είναι η αρχή, η βασική κόκκινη γραμμή που γυρνάει τις μικρότερες . Ο ελληνικός λαός είναι (το απειλητικότερο για την Ευρώπη), ούτε οι εκλογές ούτε το δημοψήφισμα».
Για το αθλητικό νομοσχέδιο
«Όταν συζητάμε στην Επιτροπή και έρχεται η UEFA, καλώς ή κακώς, κοιτάμε όχι να ψηφίσουμε ένα νομοσχέδιο που μετά δεν θα εφαρμόζεται, αλλά να κάνουμε τις αλλαγές εκείνες που πρέπει να περιλαμβάνονται για να είναι το νομοσχέδιο σωστό απέναντι στην πραγματικότητα. Δεν το αλλάζουν. Αλλάζουν τα παραμετρικά στοιχεία, τα οποία έχουμε περιλάβει και τα αλλάζουν στη διάρκεια της συζήτησης και στη διάρκεια που το νομοσχέδιο πηγαίνει από τις Επιτροπές προς την Ολομέλεια. Θα κάνουμε αλλαγές και γι’ αυτό έχουμε και τη δεύτερη ανάγνωση των νομοσχεδίων».