Του Γιώργου Καραϊβάζ
Η υπόθεση μοιάζει με ένα σύγχρονο θρίλερ κατασκοπείας με στοιχεία πολιτικού και διπλωματικού υπερρεαλισμού.
Η συγκεκριμένη γυναίκα ήρθε στην Ελλάδα το 2002 και συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη, όπου υπέβαλε αίτημα χορήγησης πολιτικού ασύλου, ως διωκόμενη από τουρκικό καθεστώς για τα φρονήματά της.
Το συγκεκριμένο αίτημα της, όπως και σειρά άλλων, απορρίφθηκαν από τις ελληνικές αρχές, μέχρι το 2008, όταν παντρεύεται έναν Τούρκο πολιτικό πρόσφυγα, στον οποίο είχε δοθεί άσυλο. Τότε, οι ελληνικές αρχές της παραχώρησαν ειδική άδεια διαμονής, με λήξη το 2015.
Το 2011, το κακουργιοδικείο του Ερζερούμ, εκδίδει σε βάρος της απόφαση γα ένταξη και συμμετοχή στο dhkp c και συμμετοχή σε τρομοκρατική δράση της ακροαριστερής τουρκικής οργάνωσης, στις τάξεις της οποίας συγκαταλέγονται και Κούρδοι αγωνιστές.
Τότε ακριβώς, διεθνοποιείται μέσω της Ιντερπόλ, ερυθρά αγγελία αναζήτησής της. Στην Ελλάδα οι διωκτικές αρχές αρχίζουν να το ψάχνουν το θέμα το ... Δεκέμβριο του 2013 και τότε, το ελληνικό τμήμα της Ιντερπόλ, στέλνει στην ασφάλεια Ηρακλείου Κρήτης σήμα για αναζήτηση και σύλληψη της.
Η 44χρονη γυναίκα, αναζητήθηκε στη διεύθυνση κατοικίας που είχε δηλώσει στην Αμμουδάρα Ηρακλείου πως διέμενε με τον άντρα της, πλην όμως διαπιστώθηκε πως είχαν μετακομίσει σε άλλη διεύθυνση.
Ακολούθησε νέα έρευνα στη νέα διεύθυνση κατοικίας και η "τρομοκράτισσα" πιάστηκε το Σάββατο. Από το 2008 που ζει στην Κρήτη, δουλεύει μαζί με τον άνδρα της στις οικοδομές. Στο σήμα των τουρκικών αρχών, το μόνο που αναγράφεται σε βάρος της είναι για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση και δραστηριότητα. Τίποτα παραπάνω. Ούτε πού, ούτε πότε για μια γυναίκα που βρίσκεται στην Ελλάδα από το 2002 και οι Τούρκοι βρήκαν πως είναι "τρομοκράτισσα" το 2011!.
Περίεργα πράγματα. Όπως ως περίεργη εκλαμβάνεται η ενεργοποίηση και μάλιστα με εξαιρετική σπουδή των ελληνικών διωκτικών υπηρεσιών, λίγες μόνο ημέρες μετά τη δια της διπλωματικής πίεσης παράδοση στην ελληνική δικαιοσύνη από την Κωνσταντινούπολη του κ. Άγγελου Φιλιππίδη.