Με την απόφαση αυτή του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου κρίθηκε ότι ο τότε υφυπουργός Εργασίας παράνομα ακύρωσε οκτώ προγράμματα συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, κυρίως στην Κεντρική Μακεδονία, αλλά και σε άλλες περιοχές.
Στην απόφαση αυτή του ΣτΕ αναφέρονται ειδικότερα τα εξής:
¬ Το Ελληνικό Δημόσιο (υπουργείο Εργασίας) οφείλει να καταβάλει στο ιδιωτικό Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης το ποσόν αυτό, νομιμοτόκως ως αποζημίωση, κατά το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα, για την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη το Κέντρο από τη μη καταβολή σε αυτό κοινοτικής και εθνικής χρηματοδοτήσεως, την οποία το στερήθηκε εξαιτίας της παράνομης 107575/24.6.1997 απόφασης του υφυπουργού Εργασίας.
*Με την εν λόγω απόφαση του υφυπουργού Εργασίας είχαν ακυρωθεί οκτώ προγράμματα συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης. Το Κέντρο αυτό είχε εκτελέσει τα οκτώ προγράμματα, που ήταν χρηματοδοτούμενα κατά 50% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κατά 25% με εθνική συμμετοχή.
*Όλοι οι ισχυρισμοί του υπουργείου Εργασίας που ζητούσε να αναιρεθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου που είχε δικαιώσει το ΚΕΚ απορρίφθηκαν με την αιτιολογία ότι το Διοικητικό Εφετείο έκρινε ότι «η απόφαση του υφυπουργού Εργασίας, με την οποία είχαν ακυρωθεί και τα οκτώ προγράμματα που είχαν εγκριθεί για το ΚΕΚ, τελούσε σε αιτιώδη συνάφεια με τη ζημία που προκλήθηκε στο ΚΕΚ».