Αποζημίωση ύψους 200.000 ευρώ πρέπει να καταβάλει ο Δήμος Κερατσινίου - Δραπετσώνας, λόγω ηθικής βλάβης, σε συγγενή εργαζομένου στον Δήμο, ο οποίος προσβλήθηκε από αμιάντωση, λόγω της μη λήψεως μέτρων ασφαλείας από την πλευρά του Δήμου.
Όπως προέκυψε, παρότι για τον συγκεκριμένο εργαζόμενο υπήρξε διάγνωση της συγκεκριμένης ασθένειας και σχετική γνωμοδότηση γιατρού για αλλαγή θέσης εργασίας, ο Δήμος αρνήθηκε την αλλαγή αυτή, και έτσι εργάστηκε για περισσότερα από 20 χρόνια κάτω από συνθήκες βλαπτικές για την υγεία του.
Ειδικότερα, με σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (3041/2014), ο εν λόγω Δήμος υποχρεούται να καταβάλει την παραπάνω χρηματική αποζημίωση σε συγγενή του εργαζόμενου, ο οποίος τελικά απεβίωσε ενώ η υπόθεσή του εκκρεμούσε ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Ο εργαζόμενος προσελήφθη το 1979 ως εργάτης του συνεργείου καθαριότητας και το 1984 μεταπήδησε στη θέση τεχνίτη ξυλουργού. Όμως, κρίθηκε ανίκανος προς εργασία σε ποσοστό 67% λόγω στεφανιαίας νόσου και πνευμονικής ίνωσης (αμιάντωσης) και ζαχαρώδους διαβήτη. Το 2002 απολύθηκε από τον Δήμο λόγω νόσου, κατόπιν σύμφωνης γνωμοδότησης του υπηρεσιακού συμβουλίου.
Στη συνέχεια, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι συμμετείχε στην κατασκευή του ξυλουργείου και σιδηρουργείου του Δήμου που κατασκευάστηκε με την προσωπική εργασία όλων των εργατών του Δήμου. Η κατασκευή της σκεπής έγινε από πλάκες αμιάντου (ελενίτ), το όποιο το έκοβαν και τοποθετούσαν χωρίς την λήψη προστατευτικών μέτρων, όπως μάσκες, στολές κ.λ. Μετά την ολοκλήρωση του ξυλουργείου το 1981 εργαζόταν μέσα, χωρίς ο Δήμος να ενημερώσει για την προστασία των εργαζομένων. Σημειώνεται ότι η αντικατάσταση της σκεπής από αμίαντο είχε ζητηθεί από το 1990, αλλά δεν υπήρχε ανταπόκριση από το Δήμο.
Το 2000, αν και υπήρχε η διάγνωση της αμιάντωσης (και γνωμοδότηση γιατρού), ο Δήμος αρνήθηκε την αλλαγή θέσης εργασίας του. Το ίδιο διάστημα, όταν εργαζόμενος προσβλήθηκε από φυματίωση, υποχρεώθηκαν όλοι οι εργαζόμενοι να υποβληθούν σε ειδικές εξετάσεις, που έδειξαν ότι είχε πρόβλημα με τους πνεύμονες και εισήχθη στο νοσοκομείο, όπου διαπιστώθηκε η αμιάντωση.
Πρέπει να σημειωθεί, επίσης, ότι σύμφωνα με την ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία, απαγορεύεται η εμπορία και χρήση αμιάντου σε κάθε μορφή του.
Από την πλευρά του Δήμου, υποστηρίχθηκε, μεταξύ άλλων, ότι ο συγκεκριμένος εργάτης δεν συμμετείχε στην κατασκευή της σκεπής του ξυλουργείου και ότι η ασθένεια του ήταν άσχετη με την κατασκευή της σκεπής από ελενίτ.