του Νίκου Γερακάρη
Ευθύνη έχει και ο συνοδηγός σε περίπτωση τροχαίου, εφόσον γνώριζε ότι ο οδηγός του οχήματος ήταν υπό την επήρεια μέθης και παρά ταύτα επιβιβάστηκε σε αυτό.
Σύμφωνα με σχετική απόφαση του Αρείου Πάγου, ο συνοδηγός είναι συνυπαίτιος κατά 30% (άρα και η όποια αποζημίωση καταβληθεί πρέπει να είναι μειωμένη κατά 30%).
Ειδικότερα, οι ανώτατοι δικαστές έκριναν αρχικά ότι από την ασφαλιστική κάλυψη εξαιρούνται οι οδηγοί που τελούν υπό την επίδραση οινοπνεύματος ή τοξικών ουσιών.
Όμως, η μη ασφαλιστική κάλυψη του οδηγού λόγω μέθης, δεν απαλλάσσει την ασφαλιστική εταιρεία από την υποχρέωση να καταβάλει αποζημίωση σε ζημιωθέντες τρίτους και να αξιώσει στη συνέχεια το ποσό που θα καταβάλλει από τον οδηγό.
Η περίπτωση του τροχαίου δυστυχήματος, που απασχόλησε το ανώτατο δικαστήριο, αφορά παρέα τεσσάρων ατόμων, που μετά από φαγητό και κατανάλωση οινοπνεύματος μπήκαν σε αυτοκίνητο για να μεταβούν στη Σητεία της Κρήτης.
Μετά από λίγο, ο οδηγός έχασε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και εισήλθε στο αυλάκι των ομβρίων υδάτων, στα δεξιά του ρεύματος της πορείας του.
Αφού προσέκρουσε με δύναμη στο σιδερένιο προστατευτικό κιγκλίδωμα, έκανε πλήρη περιστροφή γύρω από τον άξονα του και κατέληξε στο οδόστρωμα.
Η περιστροφή του οχήματος οφείλεται στην πρόσκρουση του με μεγάλη ταχύτητα σε σταθερό σημείο και συγκεκριμένα στο τσιμεντένιο έρεισμα του προστατευτικού κιγκλιδώματος.
Τελικά, πέρα από τις υλικές ζημιές, προκλήθηκε ο τραυματισμός του συνοδηγού, που υπέστη κακώσεις στο θώρακα και την κοιλιά, από τις οποίες προκλήθηκε εσωτερική αιμορραγία και εξ αιτίας αυτής επήλθε ο θάνατος του.
Σύμφωνα με το αρεοπαγιτικό σκεπτικό, από τα πραγματικά περιστατικά προκύπτει ότι «ο θανών, γνώριζε ότι ο οδηγός είχε καταναλώσει οινόπνευμα, ενώ επίσης μπορούσε να γνωρίζει ότι εξ αυτού του λόγου είχε πλέον μειωμένη ικανότητα για οδήγηση».
Έτσι, το γεγονός ότι παρά ταύτα ο συνοδηγός δέχθηκε να επιβιβαστεί στο αυτοκίνητο και να μεταφερθεί από τον οδηγό, «θεμελιώνει συντρέχον πταίσμα».
Επομένως, «το ποσοστό συνυπαιτιότητας του θανόντος συνοδηγού στη ζημία που υπέστη εξαιτίας του ατυχήματος λόγω αυτοδιακινδυνεύσεως, πρέπει να προσδιορισθεί σε 30%».
Οι συγγενείς του συνοδηγού διεκδίκησαν την καταβολή αποζημίωσης, για ψυχική οδύνη, και τα έξοδα κηδείας, αλλά κρίθηκε ότι η αποζημίωση πρέπει να είναι μειωμένη κατά 30%.