Νέες αποκαλύψεις σχετικά με τα βασανιστήρια που υπέστη ο Βαγγέλης Γιακουμάκης στην Εστία της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων, έρχονται στο φως μέσα από την κατάθεση ενός συσπουδαστή του.
«Ο Βαγγέλης έσβηνε. Κατέβηκα στην υπεύθυνη της Εστίας και της είπα: πάνω είναι ένα παιδί που το βασανίζουνε. Αν δεν το προσέξετε, θα το χτυπήσουν πολύ σοβαρά, ακόμα και θα το σκοτώσουν», αναφέρει στην κατάθεσή του ο νεαρός.
Η κατάθεσή του, όπως περιέχεται στη δικογραφία, που παραμένει στα συρτάρια, φωτίζει τις σκοτεινές πλευρές της κόλασης που ζούσε ο 20χρονος, αλλά ταυτόχρονα εγείρει σοβαρά ερωτήματα για τις ευθύνες της Διεύθυνσης στης Σχολής.
Σύμφωνα με την κατάθεση του βασικού μάρτυρα, η Διεύθυνση ήταν ενήμερη για όλα όσα συνέβαιναν σε βάρος του νεαρού από την Κρήτη. Το ερώτημα όμως, που παραμένει αναπάντητο είναι γιατί αφού όλοι ήξεραν, κανένας δεν παρενέβη.
Μόλις λίγες μέρες πριν την εξαφάνιση του Βαγγέλη, στις 25 Ιανουαρίου 2015, ακόμα ένα περιστατικό είχε ξεσηκώσει την Εστία των Ιωαννίνων. Αυτό περιγράφει στην κατάθεσή του, μέρος της δικογραφίας της υπόθεσης που φέρνει στο φως ο Ελεύθερος Τύπος, ο σπουδαστής της Σχολής.
«Στις 24.00 είδα τον Βαγγέλη να βαδίζει πολύ γρήγορα αναψοκοκοκκινισμένος και να έρχεται από τη δεύτερη σκάλα προς το δωμάτιό του. Από πίσω του έτρεχαν οι Κρητικοί. Ο… κρατούσε ένα κόκκινο χοντρό ύφασμα που το πέρασε στο λαιμό του Βαγγέλη σαν θηλιά τραβώντας τον βίαια προς τα πίσω. Στη συνέχεια, ο Βαγγέλης με τα χέρια του απομάκρυνε από το λαιμό του το ύφασμα και μπήκε στο δωμάτιό του. Ο… έλεγε στον Γιακουμάκη “μου έσκισες την μπλούζα, θα το πληρώσεις. Αν δεν σε πιάσω σήμερα θα σε πιάσω αύριο, θα σε γ…”, χτυπώντας την πόρτα με μπουνιές. Ο… έλεγε “άνοιξε, Βαγγέλη, να τα βρούμε, θα το μετανιώσεις”. Πήγαμε να φύγουμε από τις σκάλες αλλά λίγο μετά μας φώναξε ο… να πάμε στου Βαγγέλη γιατί είχε ανοίξει η πόρτα. Ο… του φώναζε “μου έσκισες τη δεύτερη γκόμενά μου” και άρχισε να βαράει σφαλιάρες στον Βαγγέλη στο σβέρκο και στο πίσω μέρος του κεφαλιού.
Ταυτόχρονα ο… του έριχνε και αυτός δυνατές σφαλιάρες ενώ ο Βαγγέλης φώναζε “φύγετε!”. Μετά ο… άνοιξε την ντουλάπα του Βαγγέλη, πήρε μία κολόνια και άρχισε να ψεκάζει το δωμάτιο για να την τελειώσει. Εγώ με τον… πήραμε ένα σακουλάκι πατατάκια του Βαγγέλη χωρίς να τον ρωτήσουμε και χαζογελώντας τρώγαμε τα πατατάκια παρακολουθώντας τι γινόταν. (…) Στη συνέχεια, ο… έσπρωξε πάλι τον Βαγγέλη πολύ δυνατά με αποτέλεσμα αυτός να χάσει την ισορροπία του και να πέσει στο κρεβάτι του συγκατοίκου του. Ο Βαγγέλης σηκώθηκε νευριασμένος και προσπάθησε να τους βγάλει έξω από το δωμάτιο», αναφέρει αυτόπτης μάρτυρας.
Το περιστατικό το ίδιο βράδυ αλλά και την επόμενη ημέρα έγινε θέμα συζήτησης ανάμεσα στους φοιτητές, χωρίς όμως για ακόμα μία φορά κάποιος να ενημερώσει τη διεύθυνση της Σχολής και να ληφθούν μέτρα.
«Θα τον σκοτώσουν»
Σημαντική είναι η κατάθεση συμφοιτητή και φίλου του Βαγγέλη, ο οποίος δηλώνει ότι είχε ενημερώσει την υπεύθυνη της Εστίας και το διευθυντή της Σχολής.
«Τέσσερις μήνες αφότου γνώρισα τον Βαγγέλη, είδα πλέον ένα Βαγγέλη που έσβηνε. Όταν λέω έσβηνε, εννοώ ότι έχανε το λαμπερό του χαρακτήρα και το γέλιο του. Είχε γίνει πιο απόμακρος, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί, ήταν σε άλλο κόσμο. Αυτά μπορούσε εύκολα να τα καταλάβει κάποιος που είχε γνωρίσει τον Βαγγέλη στην αρχή, σε σχέση με τους επόμενους μήνες (…). Ρωτώντας, έμαθα ότι συγκεκριμένα πέντε άτομα του έκαναν καψώνια και αυτός ήταν ο λόγος που είχε αλλάξει η συμπεριφορά του. Είχα ακούσει ότι τον έκλειναν στην ντουλάπα και του λέγανε “είσαι τζουκ-μποξ, τραγούδα για να βγεις”. (…). Δεν είχα δει εγώ κάτι αλλά τα μάθαινα. Μία μέρα όμως μίλησα με ένα συγκεκριμένο άτομο που γνώριζα καλύτερα και με αυτά που μου είπε ότι τράβαγε ο Βαγγέλης, κατέβηκα αμέσως κάτω, στην υπεύθυνη της Εστίας, και της είπα: “πάνω, στην εστία είναι ένα παιδί που το βασανίζουνε και αν δεν το προσέξετε, θα το χτυπήσουν πολύ σοβαρά, ακόμα και θα το σκοτώσουν”. Η κυρία… μου είπε ότι είχε δει και αυτή κάποιες εκδορές στα χέρια του Βαγγέλη αλλά πίστευε ότι ήταν από παιχνίδια. Μετά με ρώτησε αν αυτός είναι ο λόγος που είχε πέσει η απόδοση του Γιακουμάκη στα μαθήματα. Εγώ της είπα ότι αυτό ήταν λογικό να συμβεί, αφού ο Βαγγέλης περνάει αυτά που περνάει. Το άτομο που μου είπε για τα όσα περνάει ο Βαγγέλης ήταν ο… που τα είχε δει και ο ίδιος. Ο… πολλές φορές έφευγε από το δωμάτιό του και ερχόταν στο δικό μου και καθόταν όλη μέρα εκεί για να μην είναι στον ίδιο χώρο με αυτούς που κάνουν καψώνια στον Βαγγέλη. Μάλιστα τους χαρακτήριζε “Ούγκα Μπούγκα” εξαιτίας της συμπεριφοράς τους (…) Η κυρία… με πήρε και πήγαμε στο διευθυντή της Σχολής και του είπα τα ίδια πράγματα. Ταράχτηκε πολύ με αυτά και προσπάθησε να επικοινωνήσει με μία υπηρεσία σχετική με το bullying, αλλά δεν τα κατάφερε. Είπε ότι έπρεπε να συζητήσει με τους άλλους καθηγητές, ώστε να μην εξαγριωθούν με μένα οι πέντε Κρητικοί και μου δημιουργήσουν προβλήματα. Μετά ανέβηκε η κυρία…και μίλησε με τους… που της επιβεβαίωσαν τα όσα της είχα πει. Μέσα στην ίδια εβδομάδα αποφασίστηκε από τους καθηγητές η αλλαγή του δωματίου του Βαγγέλη και την επόμενη εβδομάδα έγινε κατευθείαν η αλλαγή».
Το ευχαριστώ του Βαγγέλη
«Στο τελείωμα του έτους, ο Βαγγέλης έμαθε ότι ήμουν αυτός που είχε αναφέρει το πρόβλημά του στη Διεύθυνση και αφού με κάλεσε να μιλήσουμε, με ευχαρίστησε. Συγκεκριμένα μου είπε “ευχαριστώ πάρα πολύ και ξέρεις ότι αυτό που έκανες ούτε αδελφός σε αδελφό δεν το κάνει”. Εγώ τον συμβούλεψα να ξεκόψει τελείως από τους Κρητικούς, τα συγκεκριμένα άτομα δηλαδή που του έκαναν τα καψώνια».
Πάνω σε αυτές τις καταθέσεις και τα περιστατικά σχηματίστηκε δεύτερη δικογραφία και ασκήθηκαν διώξεις για παράβαση καθήκοντος σε βάρος του τότε διευθυντή της Γαλακτοκομικής Σχολής Ιωαννίνων και της υπεύθυνης της Εστίας. Για τα επεισόδια σε βάρος του Βαγγέλη επτά σπουδαστές κατηγορούνται για επικίνδυνες σωματικές βλάβες κατ’εξακολούθιση από κοινού και για παράνομη βία κατ’εξακολούθιση από κοινού, σε βαθμό κακουργήματος. Δίωξη έχει ασκηθεί και για ανθρωποκτονία από πρόθεση «εν τοις πράγμασι» (ουσιαστικά κατ’ αγνώστου), ενώ ο δικηγόρος της οικογένειας Γιακουμάκη έχει αφήσει πολλές φορές να εννοηθεί ότι δεν πρόκειται για αυτοκτονία αλλά για εγκληματική ενέργεια. Πιθανό θεωρείται δε να προστεθούν και άλλα στοιχεία όσο η υπόθεση βρίσκεται στο στάδιο της κύριας ανάκρισης.
Η μοιραία μπλούζα
Η μπλούζα που φορούσε ο Βαγγέλης την ημέρα της εξαφάνισής του με τη χαρακτηριστική επιγραφή «Italia» είχε γίνει λίγες ημέρες νωρίτερα μέσο βασανισμού του 20χρονου Γιακουμάκη.
«Το διάστημα από 13 έως 20 Ιανουαρίου ενώ βρισκόμουν στο δωμάτιό μου και έπαιζα μαντολίνο είδα στο ακριβώς απέναντι δωμάτιο τον… να συγκρατεί με τα χέρια του τον Βαγγέλη για να παραμείνει ακίνητος και οι… προσπαθούσαν με ζιλοτέιπ να του κολλήσουν την κουκούλα της μπλούζας του στο κεφάλι προκειμένου να μην μπορεί να την βγάλει. Όπως θυμάμαι η μπλούζα που φορούσε ο Βαγγέλης τότε ήταν η ίδια με αυτή που φορούσε όταν εξαφανίστηκε. Μετά το περιστατικό ο Βαγγέλης έφυγε στενοχωρημένος».
Ο επόμενος τραμπουκισμός έγινε στις 23 Ιανουαρίου 2015 όταν «του έβαζαν τσιγάρο στο στόμα για να καπνίσει με το ζόρι ενώ ο Βαγγέλης αντιστεκόταν αφού δεν ήταν καπνιστής (…) Σε άλλο χρόνο ο… έκρυψε το απορρυπαντικό του Βαγγέλη και έλεγε ότι δεν ήξερε που είναι. Ο Βαγγέλης έψαχνε στα δωμάτια να το βρει. Τότε οι… τον κυνήγησαν και ο … με πολύ δύναμη από πίσω με τις μπότες του και κατάλαβα ότι ο Βαγγέλης κούτσαινε. Την ίδια μέρα είδα ότι ο Βαγγέλης είχε στο πρόσωπό του γρατζουνιές ενώ είχα ακούσει και φασαρία. Όπως μου είπε, τον είχαν δέσει στο πάτωμα με ένα χοντρό σκοινί. Ο… ήταν από πάνω του και με τη βούρτσα που γυαλίζουμε τα στιβάνια με χτυπούσε στο πρόσωπο. Του έλεγα να σταματήσει, αλλά εκείνος γελούσε και συνέχιζε».
«Καιγόμαστε. Να τρέξει η υπόθεση»
Την σημαντική καθυστέρηση της διαδικασίας της ανάκρισης επεσήμανε με δηλώσεις του στον Ελεύθερο Τύπο ο Γιώργος Βυδιαδάκης, θείος του Βαγγέλη Γιακουμάκη: «Τα στοιχεία που δημοσίευσε η εφημερίδα δεν τα ήξεραν οι γονείς του Βαγγέλη γιατί οι άνθρωποι μέσα στον πόνο τους δεν μπορούσαν να διαβάσουν τη δικογραφία. Ενημερώθηκαν από το δημοσίευμα. Από εκεί και πέρα το θέμα που μας καίει είναι η αργή απονομή της Δικαιοσύνης. Καιγόμαστε για να δούμε τι θα γίνει αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Δεν είναι δυνατόν να έχει περάσει ένας χρόνος και ακόμα να μην έχει προχωρήσει η διαδικασία. Δείτε την περίπτωση στη Σιάτιστα Κοζάνης, όπου χρειάστηκε να περάσουν πέντε χρόνια για να συλληφθούν οι γονείς που σκότωσαν το παιδί τους. Στη δική μας περίπτωση, η ανακρίτρια αφενός τρέχει πολλές υποθέσεις μαζί και δεν προλαβαίνει, αφετέρου προέκυψαν κάποια προσωπικά ζητήματα (εγκυμοσύνη)».