«Δεχόμαστε 120 με 150 παιδιά κάθε μέρα. Τα εξωτερικά ιατρεία μας αδυνατούν να ανταπεξέλθουν. Δεχτήκαμε ένα αγόρι που έπρεπε να εισαχθεί στη μονάδα εντατική θεραπείας, αναγκαστήκαμε όμως να το κρατήσουμε στον θάλαμο για ένα διάστημα. Δεν τα κατάφερε και πέθανε».
Συγκλονίζει η μαρτυρία του Αμπού Αλ Μοτάσεμ, νοσηλευτή στα επείγοντα περιστατικά νοσοκομείου στο ανατολικό Χαλέπι.
Τουλάχιστον 136 παιδιά έχουν σκοτωθεί ενώ περισσότερα από 468 έχουν τραυματιστεί στις αεροπορικές επιδρομές από τις 22 Σεπτεμβρίου. Τα νοσοκομεία στα οποία περιθάλπονται είναι υπερπλήρη, με ελλείψεις σε προσωπικό, ιατρικές προμήθειες και κλίνες εντατικής θεραπείας.
Λειτουργεί μόνον ένα παιδιατρικό νοσοκομείο
Από τα επτά λειτουργούντα νοσοκομεία στο ανατολικό Χαλέπι, μόνο ένα ειδικεύεται στην περίθαλψη παιδιών. Σε ολόκληρη την πολιορκημένη περιοχή υπάρχουν τέσσερις παιδίατροι, δύο ειδικευμένοι γιατροί και δύο τελειόφοιτοι φοιτητές ιατρικής, αλλά κανένας παιδοχειρουργός. Τις μοιραίες συνέπειες της έλλειψης ιατρικού προσωπικού αναδεικνύει και ο θάνατος «παιδιού με εκκόλπωμα του οισοφάγου. Έπρεπε να χειρουργηθεί, όμως δεν μπορούσαμε να βρούμε διαθέσιμο γιατρό σε ολόκληρο το ανατολικό Χαλέπι. Είναι μια απλή επέμβαση και οποιοσδήποτε παιδοχειρουργός θα μπορούσε να το κάνει. Όμως δεν βρέθηκε κανείς και το παιδί πέθανε».
Περί τα 1.500 παιδιά χρειάζονται εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα η οποία δεν είναι διαθέσιμη στο πολιορκημένο τμήμα της πόλης, καθώς όλοι οι δρόμοι που οδηγούν έξω από την πόλη είναι κλειστοί και δεν μπορούν να γίνουν παραπομπές σε άλλα νοσοκομεία. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για παιδιά με καρκίνο, συγγενείς ανωμαλίες και εγκεφαλικές βλάβες, καθώς και παιδιά που χρειάζονται συγκεκριμένους τύπους επείγουσας φροντίδας.
Πολλοί γονείς φοβούνται να μετακινηθούν στην πόλη κατά τη διάρκεια βομβαρδισμών ή χερσαίων μαχών, οπότε περιμένουν στο σπίτι με τα άρρωστα παιδιά τους μέχρι να γίνει λιγότερο επικίνδυνο να βγουν έξω. Όταν, τελικά, πάνε στα νοσοκομεία « είναι πολύ αργά ή η βλάβη έχει γίνει πολύ μεγάλη για τα παιδιά».
Τραγικές ελλείψεις σε ιατρικό προσωπικό
Οι ασθενείς στο ανατολικό Χαλέπι κατά κανόνα παραμένουν όσο το δυνατόν λιγότερο στα νοσοκομεία, καθώς θεωρούνται επικίνδυνα σημεία: τα νοσοκομεία της περιοχής έχουν χτυπηθεί από βόμβες σε 26 διαφορετικά περιστατικά στη διάρκεια της τρίμηνης πολιορκίας. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο οι ασθενείς μένουν στο νοσοκομείο για μικρότερο διάστημα από το απαιτούμενο είναι οι ελλείψεις ιατρικού προσωπικού και νοσοκομειακών κλινών, με τραγικές συνέπειες μερικές φορές.
«Τα πρόωρα βρέφη συχνά πρέπει να παραμείνουν για μεγάλο διάστημα στη μονάδα εντατικής θεραπείας προτού πάρουν εξιτήριο, καθώς όμως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, χάνουμε πολλά από αυτά».
Στη διάρκεια της πολιορκίας, τα φάρμακα χορηγούνται με περιορισμούς, ενώ κάποια εξαντλούνται. «Στο τμήμα νεογνών, καθώς και στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, πολλά παιδιά πεθαίνουν επειδή δεν υπάρχουν φάρμακα γι' αυτά».
Εν τω μεταξύ, τα παιδιά με λιγότερο επείγοντα ιατρικά προβλήματα παραμελούνται. Καθώς εκατοντάδες άνθρωποι τραυματίστηκαν στις αεροπορικές επιδρομές τις τελευταίες εβδομάδες, η γενική παιδιατρική φροντίδα απλούστατα δεν αποτελεί προτεραιότητα, σύμφωνα με το ιατρικό προσωπικό σε ένα από τα νοσοκομεία που υποστηρίζονται από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
«Θερίζουν» ιλαρά, μηνιγγίτιδα και πολιομυελίτιδα
Μετά από τόσα χρόνια πολέμου, η εμβολιαστική κάλυψη είναι ελλιπής και το ανοσοποιητικό σύστημα των παιδιών δεν είναι σε καλή κατάσταση, με αποτέλεσμα αυξημένο κίνδυνο επιδημιών ασθενειών που μπορούν να προληφθούν, όπως ιλαρά, μηνιγγίτιδα και πολιομυελίτιδα. Υπάρχουν πιθανά κρούσματα και των τριών αυτών ασθενειών στο ανατολικό Χαλέπι, αλλά δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν, καθώς δεν είναι δυνατή πλέον η αποστολή δειγμάτων σε εργαστήριο εκτός πόλης.
Παράλληλα, υπάρχουν ελλείψεις σε πολλά είδη τροφίμων, όπως κρέας, γαλακτοκομικά, φρούτα, λαχανικά και βρεφικό γάλα.
Κάθε ημέρα που περνάει, η ζωή για τα παιδιά που είναι εγκλωβισμένα στο ανατολικό Χαλέπι γίνεται όλο και πιο επικίνδυνη.