Η Ζεϊνάμπ Σεκαανβάντ ήταν μια κοπέλα από το Ιράν που είχε παντρευτεί στην ηλικία των 15 ετών και στα 17 της χρόνια δολοφόνησε τον σύζυγο της. Η κοπέλα το 2014 είχε καταδικαστεί στη ποινή της θανατικής ποινής σε μια άδικη- δίκη σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία.
Η κοπέλα είχε συλληφθεί τον Φεβρουάριο του 2012 όταν «ομολόγησε» πως σκότωσε τον σύζυγο της.
Κρατήθηκε στο αστυνομικό τμήμα για τις επόμενες 20 ημέρες όπου σύμφωνα με την ίδια έπεσε θύμα βασανιστηρίων από άνδρες αστυνομικούς, οι οποίοι την χτυπούσαν σε όλο της το σώμα.
Η νεαρή γυναίκα, είχε δικηγόρο μόνο στην τελευταία φάση της δικαστικής διαδικασίας τότε που άλλαξε την κατάθεσή της και υποστήριξε ότι τη δολοφονία την διέπραξε ο αδερφός του συζύγου της, ο οποίος την είχε βιάσει πολλές φορές.
Κατέθεσε ότι της είχε πει, πως αν έπαιρνε εκείνη την ευθύνη για το φόνο, θα την αθώωνε καθώς σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, οι συγγενείς δολοφονημένων έχουν τη δυνατότητα να αθωώσουν το δράστη και να δεχθούν ως αντάλλαγμα οικονομική αποζημίωση.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνησία το δικαστήριο δεν εξέτασε τα όσα είπε η κατηγορούμενη και αποφάσισε σύμφωνα με την αρχική της «ομολογία», η οποία είχε γίνει χωρίς την παρουσία δικηγόρου.
Παρότι η κοπέλα όταν διέπραξε τον φόνο ήταν ανήλικη το δικαστήριο δεν της έδωσε το δικαίωμα να δικαστεί ως ανήλικη και να αντικαταστήσει τη θανατική ποινή με άλλη, όπως προβλέπει ο σχετικός ιρανικός νόμος.
Όπως είχε δηλώσει η Ζεϊνάμπ, είχε δει το γάμο με τον κατά 4 χρόνια μεγαλύτερό της Χοσεΐν Σαρμπάντι, στα 15 της, σαν το μοναδικό τρόπο για μια καλύτερη ζωή.
Επιστρέφοντας στους δικούς της για βοήθεια, προκειμένου να γλιτώσει από αυτόν, εκείνοι αρνήθηκαν να την βοηθήσουν επειδή το είχε σκάσει από το σπίτι της.
Παράλληλα η αστυνομία είχε αρνηθεί να ερευνήσει τις πολλαπλές της καταγγελίες για το βίαιο χαρακτήρα του συζύγου της.