Ρεσιτάλ έδωσε ο Κώστας Ζουράρις στη Βουλή, εξαπολύοντας σφοδρή επίθεση κατά του νέου προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας Νίκου Θεοτοκά, που αποτέλεσε προσωπική επιλογή του υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη.
Ο βουλευτής των ΑΝΕΛ του καταλόγισε «βαρύτατο επιστημονικό έλλειμμα» με αφορμή το βιβλίο του Νίκου Θεοτοκά για τον στρατηγό Μακρυγιάννη, ενώ όταν από λάθος ο πρόεδρος της επιτροπής Κωνσταντίνος Γαβρόγλου είπε πως «ψήφισε» για τον Νίκο Θεοτοκά ο συνάδελφος του Θανάσης Παπαχριστόπουλος, εκείνος απάντησε «ποιος τον γράφει τον Παπαχριστόπουλο». Πρόσθεσε, ωστόσο, ευθύς αμέσως πως «έγινε λάθος καταστατικών, λοιπόν μετά την παρέμβαση μου κατά το συναμφότερον λέγεται στην ελληνική πολιτική παράδοση ψηφίζω λυπημένα ναι».
Νωρίτερα, τα είχε “ψάλλει” στον Νίκο Θεοτοκά για το συγγραφικό του έργο:
«Όπως πολύ σωστά τα είπε η Υπουργός κυρία Αναγνωστοπούλου, το πρόβλημα είναι να εντοπίσουμε τα προβλήματα. Ένα από τα προβλήματα, λοιπόν, είναι η προτεινόμενη υποψηφιότητα του συναδέλφου Θεοτοκά Είναι αδύνατον, φυσικά, εάν δε λειτουργήσω ως Προκρούστης να κάνω μια επιστημολογική ανασκευή του έργου του. Μπορούμε να μιλήσουμε μετά για το πώς ερμηνεύεις στη σελίδα 175 το «τα ταιριάσαμε» και πως το ερμηνεύω εγώ επιστημολογικά. Το γεγονός ότι είναι βαρύτατο το επιστημολογικό του έλλειμμα στην προσέγγιση του Μακρυγιάννη, η οποία είναι πολύ καλή εργασία αλλά με τεράστιο επιστημολογικό έλλειμμα, είναι το εξής: π.χ. χαμπάρι δεν παίρνει ο Θεοτοκάς ότι τα Απομνημονεύματα, ενδεχομένως είναι και ιστορικό, άρα λέει ψέματα ή λέει λιγότερα ψέματα ή πολλά ψέματα, ή δε λέει πολλές αλήθειες, όπως όλοι οι ιστορικοί, αυτοί που κάνουν χρονογράφημα, ο Μακρυγιάννης. Αυτό αφορά τους ιστορικούς κ.λπ».
«Το ότι είναι ένα μνημείο επιστημονικής και επιστημολογικής κατασκευής της πολιτικής θεωρίας, όπως ο Θουκυδίδης, δείχνει να μη τον απασχολεί καθόλου ή να μη το ξέρει καθόλου» υποστηρίζει σε άλλο σημείο για να προσθέσει «Δηλαδή, το ότι π.χ. το «ευκήθηκα δια την περιλαβήν του κάστρου» στον Ιμπραήμ, στο Νιόκαστρο, ουσιαστικά παραπέμπει ευθέως στο Η 232 ή Η 235 της Ιλιάδας, στην προσευχή του Αίαντος και του στρατού των Αχαιών, δείχνει να το αγνοεί πατόκορφα και όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή την αρχή της πολυετηοκρατίας, την αρχή της αμφιβολογίας, η οποία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής ιλαροτραγικής πολιτικής θεωρίας, δεν τον απασχολεί. Το γεγονός, επίσης, ότι οι αριστείς των ελληνικών γραμμάτων των τελευταίων 3000 ετών επειδή παραπέμπησαν στη ………………………… και τη Λονγκ Ντουρέ και δείχνει την ώρα που δέχεται τη Λονγκ Ντουρέ, την ανασκευάζει πλήρως λόγω της μονοπαγούς, μονοειδούς και μονοφυσίτικης αντιλήψεώς του περί Μαρξιέν προσεγγίσεως, δε λέει Μαρξιστικής, λέει Μαρξιέν, δικαίωμά του, αυτό το πράγμα, επίσης, είναι ένα τεράστιο κενό».
«Υπάρχει το εξής: στη σελίδα 11 του βιβλίου του Μακρυγιάννη, λέει, διαβάζω ακριβώς: οι εκσυγχρονιστές της ελληνοχριστιανικής παράδοσης βρήκαν σ’ αυτό τη μήτρα, όπου σε αδιαμφισβήτητο θεμέλιο θα νομιμοποιούνταν οι αυθαίρετες μετασκευές και τα ντενεκεδένια πανωσηκώματα που έχουν βαφτιστεί με πομπώδη ονόματα κ.λπ» σημείωσε για να θυμηθεί τις απόψεις για τον Μίκυ Θεοδωράκη του υπεύθυνου για τον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία Αντώνη Λιάκου και να συνεχίσει «Ο συνάδελφος Θεοτοκάς δεν το λέει εδώ, θα του το πω εγώ, ότι δηλαδή έπρεπε να το πει για να γλυτώσει ακριβώς τα ατοπήματα και τις γενικεύσεις. Ντενεκεδένια πανωσηκώματα είναι ο Λορεντζάτος, ντενεκεδένια πανωσηκώματα είναι ο Χρήστος Γιανναράς, ντενεκεδένια πανωσηκώματα είναι ο Ρίτσος. Είναι ο Μίκυς Θεοδωράκης, για τον οποίο σας έδωσα στην ολομέλεια την απόδειξη, την μουσικολογική προσέγγιση που κάνει για την αργόσυρτη διάρκεια ανάμεσα στην πρώτη τετραηχία του «Συνεφιασμένη Κυριακή» και στην πρώτη τετραηχία του «Ακαθίστου Ύμνου» με 1300-1400 χρόνια που χωρίζουν αυτά που διακρίνουν. Και που, βεβαίως, ντενεκεδένιο πανωσήκωμα είμαι κι εγώ και δεν βλέπω για ποιο λόγο, πώς ο ….. αυτός, ο οποίος έχει μια μονοπαγή, μονοφυσίτικη εμπλοκή στη Μαρξιέν, κατά τα άλλα, αξιοσέβαστη προσέγγιση του, θα μπορεί να είναι συναινετικός, θα μπορεί να λειτουργήσει με το ….............., που είναι απαραίτητο για την Προεδρία ενός τέτοιου Συμβουλίου».