«Μια ελεύθερη και ανοικτή κοινωνία όπως θέλει να είναι η Ελλάδα, μια αρχή πρέπει να γίνεται σεβαστή από όλους: η ποινή στέρησης της ελευθερίας δεν πρέπει να συνιστά βασανιστήριο, ατιμωτική ή απάνθρωπη μεταχείριση» υπογραμμίζει το Ποτάμι με αφορμή τον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.
Επισημαίνει πως «η μεταχείριση κάθε κρατουμένου πρέπει να γίνεται με κριτήριο τις ατομικές του ανάγκες και συνθήκες, όπως απαιτούν τα διδάγματα της επιστήμης αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα» και εκτιμά πως «το κράτος έχει αποτύχει τραγικά και σε αυτήν του την υποχρέωση» υπενθυμίζοντας ότι «διεθνείς και ελληνικές εκθέσεις καθώς και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων συμφωνούν ότι οι συνθήκες κράτησης στην Ελλάδα είναι σχεδόν παντού απαράδεκτες».
Το Ποτάμι θεωρεί πως «κομματισμός, οι πελατειακές συναλλαγές και η διαφθορά έχουν διαλύσει το σωφρονιστικό σύστημα έχουν εμποδίσει κάθε μακροπρόθεσμο σχεδιασμό και έχουν ανοίξει τον δρόμο σε σπασμωδικές ενέργειες του εκάστοτε υπουργού, όπως η κατάργηση των αδειών των κρατουμένων με τον ν. 4274/2014».
Ταυτοχρόνως καλεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης «να επανεξετάσει συνολικά την κατάσταση στις ελληνικές φυλακές και κατά προτεραιότητα το σύστημα των αδειών καθώς και το δικαίωμα των κρατουμένων να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση» και ζητά «να εφαρμοστεί, επιτέλους, ο νόμος για την ηλεκτρονική επιτήρηση υποδίκων, καταδίκων και κρατουμένων σε άδεια (βραχιολάκια)».
Η πολιτεία, σύμφωνα με το Ποτάμι, «πρέπει να ακούσει τον Νίκο Ρωμανό όχι επειδή κάνει απεργία πείνας, ούτε επειδή το έγκλημα για το οποίο καταδικάστηκε έγινε στο όνομα κάποιας “ιδέας”. Πρέπει να τον ακούσει επειδή είναι κρατούμενος. Γι αυτόν, όπως και για χιλιάδες άλλους, το κράτος έχει ευθύνη για κάθε πτυχή της ζωής του και ιδίως για την υγεία και την εκπαίδευσή του. Το ίδιο οφείλει να κάνει για τους χιλιάδες άλλους κρατούμενους αυτής της χώρας».