Ανοιχτό αφήνει το ενδεχόμενο να προχωρήσει η κυβέρνηση σε νέα αλλαγή του εκλογικού νόμου, εάν αυτήν τη φορά ψηφιστεί από τουλάχιστον 200 βουλευτές, ώστε να ισχύσει από τις προσεχείς εκλογές, ο υπουργός Εσωτερικών, Πάνος Σκουρλέτης.
«Εάν έχουμε μία μετατόπιση των πολιτικών δυνάμεων, που δεν την υποστήριξαν (την απλή αναλογική) έτσι ώστε να συγκεντρώσει τις απαιτούμενες ψήφους και να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές, θα ήταν κάτι θετικό. Μένει να το δούμε», τόνισε ο κ. Σκουρλέτης στον Real FM, για το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να επεξεργάζεται τροποποιήσεις στον εκλογικό νόμο, ώστε να ψηφιστεί από το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι και να επιτευχθεί ο στόχος των 200 θετικών ψήφων.
Ερωτηθείς εάν θα υπάρξει μετατόπιση ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς τη Δημοκρατική Συμπαράταξη λόγω της επανένταξης σε αυτήν του Γ. Παπανδρέου και πρώην υπουργών και στελεχών της, απάντησε ότι «είναι πολύ φθαρμένα αυτά τα υλικά, είναι πολύ θαμπά για να μπορούν να έχουν μία απήχηση, να είναι ελκυστικά μέσα στην κοινωνία». Σύμφωνα με τον ίδιο, «είναι περισσότερο μία εσωτερική υπόθεση ανθρώπων, οι οποίοι έχουν διανύσει μία διαδρομή και έχουν πολύ μεγάλες ευθύνες, αλλά αυτό δεν αφορά ευρύτερα τον ελληνικό λαό και τον ίδιο τον κόσμο που παλαιότερα παρακολουθούσε τον χώρο του ΠΑΣΟΚ».
Για το αν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας της κυβέρνησης με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, ο κ. Σκουρλέτης ξεκαθάρισε ότι «για να καταστεί ένας αξιόπιστος συνομιλητής με τη δική μας Αριστερά, θα πρέπει με σαφήνεια να οριοθετηθεί απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό. Αυτό είναι το πρώτο αναγκαίο που πρέπει να κάνει από μεριάς της, για να μπορούμε πλέον να έχουμε έναν φερέγγυο πολιτικό συνομιλητή».
Σχετικά με την ανάγκη παραμονής ή μη του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα, ο υπουργός Εσωτερικών επανέλαβε τη θέση του περί αποχώρησης του Ταμείου, καθώς, όπως εκτιμά, αφενός «θα αδυνατήσει το μέτωπο των σκληρών δυνάμεων που απαιτούν νέα μέτρα εδώ και τώρα». Αφετέρου, διότι, όπως σημειώνει, «το ΔΝΤ είναι ένας τεχνοκρατικός απρόσωπος μηχανισμός που έχει κάποιες πολύ συγκεκριμένες συνταγές. Δεν είναι ένας πολιτικός συνομιλητής. Νομίζω ότι είναι προτιμότερο για τη χώρα μας να έχει απέναντί της έναν πολιτικό συνομιλητή, έστω κι αν διαφωνεί, διότι με αυτόν γίνεται η διαπραγμάτευση, παρά με έναν ψυχρό τεχνοκράτη, ο οποίος θέλει με έναν άκαμπτο τρόπο να υλοποιήσει κάποιες συνταγές, όπου στις περισσότερες χώρες, που έχουν εφαρμοστεί, δεν έχουν και θετικά αποτελέσματα».