«Υπάρχει μια τεράστια υποκρισία απέναντι στην Ελλάδα και αυτό είναι δραματικό» επισημαίνει, στη βελγική εφημερίδα L' Écho, o Τομά Πικετί, ο διάσημος Γάλλος οικονομολόγος και συγγραφέας του βιβλίου "Το Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα" (που έχει πουλήσει 1,5 εκατ. αντίτυπα).
Ο Πικετί εξηγώντας την γνώμη του περί υποκρισίας έναντι της Ελλαδας δηλώνει πως: «Προφανώς θα πρέπει να βελτιωθεί το ελληνικό φορολογικό σύστημα. Αλλά, από την άλλη, οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες είναι πολύ ευχαριστημένες που δέχονται τις καταθέσεις των πλουσίων Ελλήνων, χωρίς να δίνουν στοιχεία στις ελληνικές φορολογικές αρχές. Και θέλετε, λοιπόν, μόνη της η Ελλάδα να επιβάλει ένα δίκαιο φόρο στους πλούσιους Έλληνες φορολογούμενους; Το ελληνικό φορολογικό σύστημα πρέπει να βελτιωθεί προς την κατεύθυνση της φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας, και εδώ απαιτείται μια ευρωπαϊκή λύση. Από την άλλη, υπάρχουν ακόμη πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη που τους αρέσει η ιδέα να πιέζουν την Ελλάδα να βγει από την Ευρωζώνη. Και αυτό είναι εξαιρετικά σοβαρό».
Ο Γάλλος οικονομολόγος θεωρεί «απολύτως βέβαιο» πως τυχόν έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ «θα είναι η αρχή της τελικής ήττας της Ευρώπης» και υπογραμμίζει πως «το ερώτημα σε κάθε επόμενη εκλογική αναμέτρηση, στην Πορτογαλία, την Ισπανία ή το Βέλγιο, θα είναι κατά πόσο η συγκεκριμένη χώρα πρέπει να φύγει από την Ευρωζώνη ή όχι».
Σχολιάζοντας την άποψη του υπουργού Οικονομίας του Βελγίου Γιόχαν Βαν Οβερτβελντ ότι ένα «Grexit» δεν θα ήταν καταστροφή, ο Τομά Πικετί επισημαίνει ότι «με μαθητευόμενους μάγους, όπως σε αυτή την περίπτωση, δεν είμαστε σε καλό δρόμο ... Η Ευρώπη είναι ένα από τα πολυτιμότερα αγαθά μας, και αν αρχίσουμε να λέμε ότι μια χώρα, που αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 2% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης, δεν είναι σε θέση να επιλύσει το πρόβλημα εντός του ευρώ και θα πρέπει να ”απελαθεί”, τότε τι θα συμβεί αν παρουσιαστεί παρόμοιος κίνδυνος για την Πορτογαλία, το Βέλγιο, την Ιταλία ή τη Γαλλία; Κάθε φορά που οι χώρες αυτές θα έχουν εκλογές, οι αγορές θα ζητούν την έξοδό τους. Και θα έχουμε μια τεράστια κερδοσκοπία σχετικά με τα επιτόκια της κάθε χώρας. Με τον τρόπο αυτό, θα δημιουργήσουμε μια μηχανή εξόδου για όλους».
Παράλληλα ο κ. Πικετί αναφέρει ότι η Ελλάδα ασφαλώς πρέπει να βάλει τάξη στα οικονομικά της και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις. Σημειώνει, ωστόσο, ότι «η ιδέα ότι μπορούμε να μειώσουμε ένα δημόσιο χρέος της τάξης του 90% του ΑΕΠ -ή του 175% όπως στην Ελλάδα και του 107% όπως στο Βέλγιο- με μηδενικό πληθωρισμό και με σχεδόν μηδενική ανάπτυξη, μόνο με τη συσσώρευση πλεονασμάτων 2, 3 ή 4% του ΑΕΠ κάθε χρόνο, αυτό είναι γελοίο, διότι αν το δείτε μαθηματικά, θα χρειαστούν δεκάδες χρόνια» και προσθέτει: «Η ειρωνεία της κατάστασης είναι ότι είχαμε ήδη στο παρελθόν πολύ χειρότερες κρίσεις χρέους από αυτή. το 1945, το δημόσιο χρέος της Γαλλίας και της Γερμανίας έφθασε στο 200% του ΑΕΠ. Μήπως το αποπλήρωσαν έτσι απλά, μόνο με πλεονάσματα; Όχι, βέβαια. Αλλιώς θα ήμασταν ακόμη εκεί. Υπήρξε και αναδιάρθρωση και διαγραφή. Και αυτό είναι που επέτρεψε σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες να επενδύσουν στην ανάπτυξη και τις υποδομές».
«Όμως εδώ υπάρχει ένα είδος ιστορικής αμνησίας των Ευρωπαίων ηγετών μας, ιδιαίτερα στη Γερμανία, πράγμα πολύ ενοχλητικό για μια χώρα για την οποία το ζήτημα της ιστορικής μνήμης είναι πρωταρχικής σημασίας. Επιμένω σε αυτό: αυτή η αμνησία μας κοστίζει πολύ ακριβά» καταλήγει ο Τομά Πικετί.