Στην Αθήνα θα βρεθεί, την 1η Απριλίου, μια από τις πιο διάσημες προσωπικότητες της γαλλικής διανόησης, ο Μπερνάρ-Ανρί Λεβί.
Λίγες ημέρες πριν από την παράσταση στο θέατρο Παλλάς με τίτλο “Αναζητώντας την Ευρώπη”, ο Γάλλος διανοούμενος, μιλά στον ΑΝΤ1 για το μέλλον της ευρωπαϊκής ιδέας και χτυπά “καμπανάκι” για τις ολέθριες συνέπειες της ανόδου του λαϊκισμού και του εθνικισμού στη Γηραιά Ήπειρο, αλλά και παγκοσμίως.
Αποκαλύπτει, μάλιστα, τον ρόλο έκπληξη που επιφυλάσσει στον Αλέξη Τσίπρα, απονέμοντας εύσημα στους Έλληνες για την ψύχραιμη αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.
Ολόκληρη η συνέντευξη του Μπερνάρ-Ανρί Λεβί στον ΑΝΤ1 και τη Μαρία Σαράφογλου:
- Μπερνάρ Ανρί Λεβί καλώς ήρθατε στην Αθήνα και σας ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Κάνετε μία ευρωπαϊκή περιοδεία με στόχο να σωθεί η Ευρώπη. Την 1η Απριλίου, λοιπόν, θα είστε εδώ στην Αθήνα στο θέατρο Παλλάς για να παρουσιάσετε το έργο σας “Αναζητώντας την Ευρώπη”.
Είναι πραγματικά την 1η Απριλίου, αλλά δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο.
- Δεν είναι ψέμα λοιπόν...
Δεν είναι ψέμα, είναι αλήθεια μια θεατρική παράσταση, που αλήθεια αφορά την Ευρώπη και τις απειλές που δέχεται, την απειλή του λαϊκισμού, την απειλή των εξωγενών εχθρικών παραγόντων, όπως ο Τραμπ και ο Πούτιν, και θα μιλήσουμε πραγματικά για την Ελλάδα, την 1η Απριλίου στο θέατρο Παλλάς, για την Ελλάδα ως καρδιά της Ευρώπης.
- Λέτε πως η Ευρώπη βρίσκεται σε κίνδυνο, είναι όμως δυνατή η επανεκκίνηση της;
Είμαι πεπεισμένος ότι είναι εφικτή η επανεκκίνηση της, γιατί έχω ξεκινήσει αυτήν την περιοδεία εδώ και μία-δυο εβδομάδες και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ο ενθουσιασμός των ανθρώπων. Και δεν μιλώ για τους αρχηγούς κρατών. Δεν μιλώ για τους τεχνοκράτες των Βρυξελλών, μιλώ για τους ανθρώπους στο Μιλάνο, το Άμστερνταμ, τη Βιέννη και ελπίζω και στην Αθήνα, την 1η Απριλίου οι αίθουσες να είναι γεμάτες. Υπάρχει μία σιωπηλή πλειοψηφία στην Ευρώπη, άνθρωποι που δεν θέλουν την Μαρίν Λε Πεν, ούτε τον Μελανσόν, ούτε την Χρυσή Αυγή ούτε την αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ ή των Εξαρχείων, αλλά θέλουν μία Ευρώπη με κοινωνικό και πολιτικό πρόσωπο, μία Ευρώπη που θα τους επιτρέπει να επιβιώνουν απέναντι στα τέρατα που μας κυκλώνουν, όπως η Κίνα, μια μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη, όπως και η Ρωσία. Θυμηθείτε το 2015, στην αρχή της κρίσης το “φιλί του θανάτου” που ήθελε να δώσει στην “πριγκίπισσα” Ελλάδα ο Βλαντιμίρ Πούτιν.
- Η Ευρώπη, όμως, επέβαλε στην Ελλάδα πολύ σκληρή λιτότητα τα τελευταία 10 χρόνια. Πώς μπορεί, λοιπόν, να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη;
Οι Έλληνες συμπεριφέρθηκαν με αξιοθαύμαστο τρόπο, με μία ψυχραιμία και ένα κουράγιο μοναδικό. Λίγες εβδομάδες μετά το δημοψήφισμα του 2015, ο λαός στην Ελλάδα κατάλαβε ότι η Ευρώπη δεν ήταν ο εχθρός, αλλά ο σύμμαχος. Πιστεύω ότι κατάλαβε, με μία μοναδική σοφία, άξια της αρχαίας Ελληνικής κληρονομιάς, ότι φυσικά θα ήταν δύσκολες οι χρονιές που ακολουθούσαν, αλλά η έξοδος από το ευρώ και την Ευρωπαϊκή Ένωση θα τις έκανε ακόμα χειρότερες. Ως αποτέλεσμα η Ελλάδα σήμερα είναι έτοιμη να βγει από την λιτότητα.
- Η πλειοψηφία δεν βλέπει την Ευρώπη παρά μόνο ως ένα οικοδόμημα παγωμένο και απόμακρο.
Και έχουν δίκιο φυσικά. Είναι απόμακρη και θα παραμείνει απόμακρη εάν δεν υπάρξει ένα πρόσωπο και ένας συνεκτικός κορμός. Μια πολιτική οντότητα, δεν μπορεί να διοικείται από μία μηχανή, από ένα ρομπότ.
- Μα η Ευρώπη, ακόμα και στο θέμα της μετανάστευσης, δεν έχει συνοχή.
Γιατί όλες οι ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να συμφωνήσουν και αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν τους πείσει μία δυνατή φωνή. Το έκανε η Άνγκελα Μέρκελ και ήταν μια καλή στιγμή της ευρωπαϊκής ιστορίας...
- Αλλά δεν ήταν αρκετό.
Δεν ήταν αρκετό γιατί είχε ήδη αρχίσει η πολιτική παρακμή της Άνγκελα Μέρκελ, βρισκόταν στην τελευταία περίοδο της πολιτικής της ζωής, επομένως χρειάζεται κάποιος άλλος.
- Υπάρχει σήμερα στην Ευρώπη μια πολιτική προσωπικότητα που θα μπορούσε να κατευνάσει τις ανησυχίες και τον θυμό των πολιτών και να υλοποιήσει το ευρωπαϊκό όραμα;
Αναφέρω κάποιους στην παράσταση και ανάμεσα τους είναι και ο Αλέξης Τσίπρας, γιατί σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας ενσαρκώνει αυτή την ευρωπαϊκή φιλοδοξία. Αυτή την υπόθεση κάνω και στο έργο. Φανταστείτε μία μέρα τον Αλέξη Τσίπρα να εκλέγεται από όλους τους Ευρωπαίους, ξεπερνώντας τους Γερμανούς και τους Γάλλους, ηγέτης των Ηνωμένων Ευρωπαϊκών Πολιτειών. Ο Τσίπρας είχε μία τάση προς τον λαϊκισμό την περίοδο του δημοψηφίσματος, είχε την τάση να μετακυλίει στις πλάτες του λαού τις αποφάσεις που έπρεπε να τολμήσει να λάβει ο ίδιος. Ο Τσίπρας όμως έχει κάνει πολύ δρόμο έκτοτε και έχει γίνει σήμερα πρώτον μεγάλος ηγέτης, δεύτερον πραγματικός Ευρωπαίος και τρίτον οραματιστής.
- Πιστεύετε ότι μπορεί να κερδίσει και τις επόμενες εκλογές εδώ στην Ελλάδα;
Δεν το γνωρίζω αυτό. Ίσως όχι, αλλά δεν έχει καμία σημασία να χάσει κάποιος τις εκλογές όταν είναι μόνο 44 ετών. Δεν είναι και τόσο σοβαρό. Το “Αναζητώντας την Ευρώπη” προσφέρει στον Αλέξη Τσίπρα ένα πλάνο καριέρας. Ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσει είναι Πρόεδρος των Ηνωμένων Ευρωπαϊκών Πολιτειών.