Tο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών του Βόλου απέρριψε τη νέα αίτηση του μέλους της 17Ν Δημήτρη Κουφοντίνα για χορήγηση νέας άδειας.
Με το υπ΄αριθμόν 93/2019 βούλευμά τους, ομόφωνα οι δικαστές του Συμβούλιου Πλημμελειοδικών Βόλου, υιοθέτησαν την εισαγγελική πρόταση και για δεύτερη φορά έκριναν ότι ο πολυισοβίτης της 17 Ν δεν πληροί τις προϋποθέσεις του νόμου για να του χορηγηθεί άδεια.
Ο Δημήτρης Κουφοντίνας, μετά την αρχική άρνηση για τη χορήγηση άδειάς του, από τις φυλακές Βόλου όπου κρατείται, έχει προχωρήσει σε απεργία πείνας και τις τελευταίες μέρες νοσηλεύευται στο Νοσοκομείο Βόλου.
Το αίτημα του ισοβίτη έχει ξεσηκώσει κύμα συμπαράστασης από συλλογικότητες και ομάδες, όπως αυτήν που χθες έκανε καταδρομική επίθεση στη Βουκουρεστίου, στην "καρδιά" του Κολωνακίου, προκαλώντας εκτεταμένες ζημιές στα καταστήματα.
Κουφοντίνας: συνεχίζω την απεργία πείνας μέχρι το τέλος
Μόλις πληροφορήθηκε την απόρριψη του αιτήματός του για κανονική άδεια από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου, το μέλος της 17Ν, Δημήτρης Κουφοντίνας, πρόεβη σε δήλωσή μέσω της συνηγόρου του. Παράλληλα, διευκρινίζει ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας, ενώ θα αρνείται κάθε ιατρική υποστήριξη.
Το πλήρες κείμενο της δήλωσης του κ. Κουφοντίνα, έχει ως εξής:
Μόλις έμαθε την απόρριψη του αιτήματός του για κανονική άδεια από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Βόλου, ο Δημήτρης Κουφοντίνας, όπως διεμήνυσε τα εξής:
«Δεν λειτούργησαν ως δικαστές δημοκρατίας, αλλά ως πρωτοδίκες εμφυλίου. Ανέλαβαν, ως απρόσωπος κρατικός μηχανισμός, την εκτέλεση της εντολής από την κυβέρνηση, τη γνωστή οικογένεια και την πρεσβεία που διαφεντεύει τη χώρα.
Το θέμα δεν αφορά πια μια ατομική άδεια, αλλά την επίθεση στο δικαίωμα του λόγου και της έκφρασης, στα δικαιώματα του κρατούμενου, στα δικαιώματα του λαού. Πέραν αυτών, είναι και ζήτημα αγωνιστικής αξιοπρέπειας.
Η απεργία πείνας είναι ύστατο μέσο πάλης, είναι το μέσο που τίμησαν με τους αγώνες και τις θυσίες τους τόσοι και τόσοι αγωνιστές, παλεύοντας μέχρι το τέλος. Θα ήμουν πολύ μικρός αν δεν ακολουθούσα μέχρι το τέλος αυτόν τον μεγάλο δρόμο.
Γι' αυτό συνεχίζω την απεργία πείνας, μέχρι τη δικαίωση ή μέχρι το τέλος.
Αρνούμαι κάθε ιατρική βοήθεια και απαλλάσσω τους αγαπημένους μου από την ευθύνη της απόφασης να με επαναφέρουν οι γιατροί σε περίπτωση που χάσω τη συνείδηση.
Ευχαριστώ τις συντρόφισσες και τους συντρόφους και κάθε προοδευτικό άνθρωπο που στέκεται κοντά όχι σε εμένα αλλά σε μια δίκαιη υπόθεση.