Στα Βαρώσια, την πόλη που έσφυζε από ζωή, χρώματα, πολιτισμό και κόσμο η «επιστροφή» 46 χρόνια μετά είναι βουβή, άχρωμη και γεμάτη φορτισμένες αναμνήσεις.
Όλοι έφυγαν μόνο με τα ρούχα που φορούσαν έχοντας την πεποίθηση ότι θα γυρίσουν για να βρουν τη ζωή τους και το βιός τους. Σήμερα τίποτα δεν είναι το ίδιο και ότι απέμεινε είναι μόνο ερείπια μιας ανεκπλήρωτης ζωής.
Τότε στα Βαρώσια θα περπατούσαν χαρούμενοι στην παραλία, θα πήγαιναν για ψώνια στην λεωφόρο Δημοκρατίας, θα πήγαιναν θέατρο και σινεμά, θα φλέρταραν στα σοκάκια, θα παρακολουθούσαν πλείστες πολιτιστικές εκδηλώσεις και θα απολάμβαναν το μπάνιο τους στα πεντακάθαρα νερά της.
Σήμερα η πόλη που έσφυζε από ζωή είναι άδεια και εγκαταλελειμμένη με αναμνήσεις ξεθωριασμένες μέσα στα χρόνια. Η θάλασσα έχει διαβρώσει τα κτίρια καθώς σε πολλά σημεία το κύμα τα ακουμπά.
Στα Βαρώσια σταμάτησε ο χρόνος μαζί και η ζωή 46 χρόνια πριν.