Αυτομάτως, όμως, όσοι έχουν εξοφλήσει τις υποχρεώσεις τους αισθάνονται ηλίθιοι γιατί δεν τυγχάνουν καμίας έκπτωσης ή ευνοϊκής ρύθμισης.
Επίσης, δεύτερης κατηγορίας ηλίθιοι αισθάνονται οι πολίτες που είναι ενταγμένοι σε ρυθμίσεις και κάθε μήνα αγκομαχώντας επιχειρούν να είναι συνεπείς και καταβάλλουν την δόση τους στερούμενοι εκείνοι και οι οικογένειες τους, για να επιβιώνει το κράτος.
Υπάρχουν και ορισμένοι δύο φορές ηλίθιοι που φόρτωσαν τις κάρτες με δόσεις ή πήραν δάνεια από τις τράπεζες για να εξοφλήσουν την εφορία (ήταν τα μόνα δάνεια που παρείχαν οι τράπεζες και αποδεδειγμένα πήγαιναν στην εφορία απευθείας από τις τράπεζες) και πληρώνουν κάθε μήνα πανάκριβες δόσεις λόγω των υψηλών επιτοκίων.
Όλοι, όσοι, κατέβαλλαν τις υποχρεώσεις τους τιμωρούνται και ευνοούνται όσοι ακολουθούσαν το κίνημα …«δεν πληρώνω».
Πιθανώς, η πλειοψηφία των συμπολιτών μας που δεν πλήρωνε μπορεί να μην είχε πόρους για φόρους, αλλά σίγουρα μέσα σε όσους ευνοούνται είναι και εκείνοι που είχαν φοροδοτική ικανότητα αλλά απέφευγαν να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, έχουν μαζέψει «μπαγιόκο» και θα σβήσουν χρέη εκατομμυρίων σε μια νύκτα.
Προσδοκώ ότι η τελική εκδοχή του νομοσχεδίου που θα κατατεθεί στη Βουλή θα λαμβάνει υπόψιν αυτές τις παραμέτρους, διαφορετικά θα πρόκειται για σαφώς άδικο νόμο που τιμωρεί τους συνεπείς και ευνοεί σκανδαλωδώς το «δεν πληρώνω», τους ημέτερους. Και ως πρώτο δείγμα νομοθετικής γραφής δεν θα πρέπει να είναι έτσι.