Δύο ανέκδοτα ποιήματα της Σαπφούς, της μεγάλης Ελληνίδας ποιήτριας που έζησε τον 7ο αιώνα π.Χ., ταυτοποιήθηκαν από Βρετανό πανεπιστημιακό, χάρη κυρίως στη συγγένειά τους με άλλα αποσπάσματα ποιημάτων της.
Πρόκειται για μια ανακάλυψη που δίνει την ελπίδα πως στο μέλλον ενδέχεται να ανακαλυφθούν περισσότερα. Το ένα από τα δύο ποιήματα βρέθηκε σε καλή κατάσταση και μας δίνει περισσότερες γνώσεις για τις ποιητικές τεχνικές της ποιήτριας.
Τα δύο ποιήματα ανακαλύφθηκαν όταν ο ιδιοκτήτης ενός αρχαίου παπύρου, που χρονολογείται από τον 3ο αιώνα μ.Χ., ζήτησε τη γνώμη του καθηγητή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Ντερκ Όμπινγ, για το ελληνικό κείμενο. Ο καθηγητής, διακεκριμένος παπυρολόγος, αμέσως αντιλήφθηκε τη σημασία του παπύρου και ζήτησε την άδεια να το δημοσιεύσει.
Παρά το γεγονός ότι η Σαπφώ ήταν μια διάσημη ποιήτρια, σήμερα μόνο ένα ποίημά της σώζεται ολόκληρο, ενώ τα υπόλοιπα είναι σπαράγματα ποιημάτων.
Εκπληκτικά τα δύο νέα ποιήματα
Σύμφωνα με τον Άλμπερτ Χένριξ, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, «τα νέα ποιήματα της Σαπφούς είναι εκπληκτικά». Το ένα από τα δύο ποιήματα μιλάει για τον Χάραξο και τον Λάριχο, που σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές είναι δύο από τα αδέλφια της Σαπφούς και πρώτη φορά τους συναντάμε σε ποιήματά της. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Χάραξος, έμπορος που έκανε πολλά ταξίδια, είχε φτάσει μέχρι την Αίγυπτο όπου είχε ξοδέψει μια περιουσία για να ελευθερώσει την όμορφη σκλάβα Ροδόπη, την οποία ερωτεύεται τρελά.
Το άλλο ποίημα-αν και η διατήρησή του είναι πολύ κακή- φαίνεται πως αποτελεί μία έκκληση στην Αφροδίτη-μάλλον για βοήθεια σε ζήτημα ερωτικής φύσεως.