Από την ώρα που διέρρευσε από το Μέγαρο Μαξίμου η πληροφορία ότι η Κυβέρνηση θα ζητήσει Ψήφο Εμπιστοσύνης κι ότι η διαδικασία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας θα ανοίξει στις 11 Φεβρουαρίου, άρχισα να σκέπτομαι που πραγματικά οδηγεί αυτή η απόφαση.
Προφανώς να σφίξει τα χαλαρωμένα «μπουλόνια» των κομμάτων της συγκυβέρνησης, με άλλα λόγια να κόψει τα «τσάμπα λόγια», τις εύκολες δηλώσεις και την υπέρμετρη κριτική βουλευτών οι οποίοι δεν έχουν σκοπό να πάψουν να στηρίζουν την Κυβέρνηση, αλλά την βλάπτουν, και κυρίως βλάπτουν την οικονομία και την χώρα με τις άσοφες δηλώσεις τους!
Μαζί με αυτά, θέλει να κόψει και τις διαμάχες –τουλάχιστον τις δημόσιες και δη τις τηλεοπτικές- «γαλάζιων» και «πράσινων» για το ποιος πρότεινε πρώτος τι και πόσο καλό είναι το κάθε μέτρο!
Αυτές είναι οι εξόφθαλμες επιδιώξεις Σαμαρά και Βενιζέλου, με πρώτο μέλημα και στόχο όμως την διακοπή της παραφιλολογίας, της φημολογίας και της σεναριολογίας σχετικά με την αφορμή και κυρίως την Κυριακή που θα γίνουν πρόωρες εκλογές.
Αυτό είναι το πρωτεύον για όποιον δεν θέλει να δει μικροκομματικά ή μικροπολιτικά τα πράγματα. Αυτό είναι το ουσιώδες διακύβευμα της κίνησης του Πρωθυπουργού και του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, να αποκαταστήσουν στους εγχώριους και κυρίως τους διεθνείς παράγοντες την ηρεμία, αναφορικά με την πολιτική σταθερότητα της χώρας και προφανέστατα την προοπτική της εθνικής οικονομίας, που αυτήν την στιγμή βρίσκεται ακριβώς στο μεταίχμιο ύφεσης και ανάπτυξης.
Δεν είναι καπρίτσιο του Μεγάρου Μαξίμου ή της Χαριλάου Τρικούπη, δεν είναι ούτε ανάγκη επιβεβαίωσης της δεδηλωμένης της Κυβέρνησης, καθώς ουδείς βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας ή του ΠΑΣΟΚ έχει εκφράσει τάσης …φυγής, δεν είναι ούτε απόπειρα να «πιαστεί στον ύπνο» ο ΣΥΡΙΖΑ από μια ενδεχόμενη κατάθεση πρότασης Δυσπιστίας, καθώς για ένα εξάμηνο δεν μπορεί να ασκήσει τέτοιο δικαίωμα.
Είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως στην προκείμενη περίπτωση η Βουλή θα λειτουργήσει ως αμορτισέρ, ελληνιστί αποσβεστήρας κραδασμών, σαν να λέμε απορροφητήρας αντιδράσεων και παράλληλα ως ευκαιρία, όχι για μέτρηση δυνάμεων αλλά για πλήρες ξεκαθάρισμα του «ποιός είναι με ποιόν», τώρα που η χώρα στρίβει για την τελική ευθεία προς την ανάπτυξη και την ανάκαμψη!
Μια πορεία που δεν πρέπει οι πολίτες, εμείς οι απλοί αλλά ισχυροί πολίτες, να επιτρέψουμε να τεθεί σε κίνδυνο, ειδικά αυτήν την περίοδο, το προσεχές «καυτό» εξάμηνο που κρίνεται η έξοδος της χώρας από το Μνημόνιο και η διευθέτηση του χρέους! Τόσο απλά, τόσο ξεκάθαρα…