Να κάνουν τις δηλώσεις τους για στήριξη της πραγματικής οικονομίας έργα, όχι από σήμερα αλλά ήδη «από χθες», περιμένουν η αγορά και η κοινωνία από τους επικεφαλής των διοικήσεων των συστημικών τραπεζών.
Στο χέρι τους βρίσκεται πια η αξιοποίηση της πιστοποίησης της κεφαλαιακής τους υπερ-επάρκειας από την ΕΚΤ, προς όφελος της αγοράς, των επιχειρήσεων και των πολιτών που στενάζουν προσδοκώντας την ανάπτυξη και την βελτίωση του βιοτικού τους επιπέδου.
Οι προδιαγραφές υπάρχουν, ο δρόμος για την μεγάλη φυγή προς το καλύτερο αύριο άνοιξε διάπλατα με τα στρες τεστ και πλέον όλοι ζητούν και περιμένουν από τις συστημικές τράπεζες απλώς να …λειτουργήσουν κανονικά ως υγιείς τράπεζες, ενισχύοντας την ρευστότητα στην πραγματική οικονομία, χρηματοδοτώντας επενδύσεις και επιχειρήσεις, στηρίζοντας υπάρχουσες και δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.
Περιμένει ωστόσο και κάτι άλλο η κοινωνία που γονάτισε από την κρίση, το οποίο μάλλον μετά τα στρες τεστ το επιζητούν περισσότερο από πριν κι οι διοικήσεις των τραπεζών. Δεν είναι παρά η ανάγκη διευθέτησης των κόκκινων δανείων. Όμως με τρόπο ρεαλιστικό και εφικτό, με διευκολύνσεις στο μέτρο που επιβάλλεται και για όσα νοικοκυριά κι επιχειρήσεις πρέπει, απομονώνοντας μπαταχτσήδες και λαμόγια που καλοπέρασαν στην πλάτη μας και θέλουν να συνεχίσουν να τους πληρώνουμε εμείς τα κορόιδα.
Πλέον οι τράπεζες όχι δεν έχουν ανάγκη ενίσχυσης των κεφαλαίων τους, καθώς ανταποκρίθηκαν και στο δυσμενές σενάριο της ΕΚΤ, αλλά ουσιαστικά βρίσκονται σε πολύ καλύτερη θέση, αφού από τα στρες τεστ φάνηκε ότι με την ολοκλήρωση των σχεδίων αναδιάρθρωσης τους «διαθέτουν» και πλεόνασμα άνω των 5 δις ευρώ, δίχως μάλιστα να συνυπολογίζεται ο αναβαλλόμενος φόρος, ο οποίος αυξάνει την επάρκεια του συστήματος κατά πάνω από άλλα 2 δις.
Ταυτόχρονα, τα στρες τεστ δεν έκλεισαν απλώς, αλλά «βούλωσαν» τα στόματα, τα πληκτρολόγια και τις πένες κερδοσκόπων, επενδυτικών οίκων, διεθνών πρακτορείων ειδήσεων και πληθώρας ξένων ΜΜΕ που κάθε ημέρα, το καθένα για τους δικούς του λόγους, αναφερόταν σε «ασθενές πιστωτικό σύστημα» που θα χρειαστεί «πολλά επιπλέον κεφάλαια» για να «σταθεί στα πόδια του».
Η εικόνα δεν ήταν αυτή κι αποδείχθηκε με τον πιο ηχηρό τρόπο. Αλλά ούτε αύριο η εικόνα πρέπει να είναι όπως η σημερινή, αλλά καλύτερη.
Οι τράπεζες πρέπει να επιτελέσουν τον ρόλο τους που είναι η ενεργή, διαρκής στήριξη της ρευστότητας της πραγματικής οικονομίας και των νοικοκυριών, παγιώνοντας τις προϋποθέσεις ανάπτυξης.
Πρέπει να αντιμετωπίσουν τα κόκκινα δάνεια πάσης μορφής (επιχειρηματικά, στεγαστικά, καταναλωτικά) για να «ανασάνουν» και οι δανειολήπτες και οι ίδιες.
Καλούνται, επίσης, από την ίδια την αγορά και την παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα να υλοποιήσουν τα σχέδια τους για μεταπήδηση της πλειοψηφίας των μετοχών από τον κρατικό χαρτοφύλακα σε ιδιωτικά χέρια.
Εννοείται ότι αυτομάτως δεν γίνονται όλα! Τέτοιο «μαγικό κουμπί» δεν έχει ακόμη βρεθεί. Είναι ανάγκη όμως να δρομολογηθούν όλα τώρα, με χρονοδιάγραμμα εφαρμογής ανάλογο της προτεραιότητας που αρμόζει σε καθένα, για να τσουλήσει πολύ πιο γρήγορα η μηχανή του τρένου, που σέρνει όλους μας προς κάτι καλύτερο.