X

Παρουσιάζονται σήμερα τα «Ανεμομαζώματα» του Τάσου Βούτσα

Η παρουσίαση θα γίνει απόψε το απόγευμα  σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας.

Ant1news

Κυκλοφόρησε ήδη από τις εκδόσεις Καμπύλη, το νέο τίτλο του Τάσου Βούτσα, με τον τίτλο  «Ανεμομαζώματα». Η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει σήμερα το απόγευμα στις 19:30 στο ξενοδοχείο ξενοδοχείο Electra Palace,  σε μια εκδήλωση στην οποία αναμένεται να παρευρεθεί και ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ενώ την συζήτηση θα συντονίσει ο έμπειρος αρχισυντάκτης του ΑΝΤ1, Νίκος Μερτζάνης.

Ο Τάσος Βούτσας, γιατρός, αμπελουργός, αρθρογράφος, μα πάνω απ’ όλα παιδί του Ορχομενού, υπογράφει 43 διηγήματα. Αντιμέτωπος με τις χαμένες αγάπες και τα χαμένα όνειρα ταξιδεύει στο χρόνο, τον συνθέτει ξανά, αναπαριστά τις μνήμες. Γυρίζει πίσω στις πηγές και αντλεί πάθος και δύναμη, αναστοχάζεται, αναζητά και ξαναφέρνει στο φως παντοτινές αλήθειες, βάλσαμο και οδηγό για να συγχωρήσει και να ονειρευτεί ξανά, να συμφιλιωθεί με το παρόν, που εμπεριέχει την απώλεια αλλά και υπόσχεται το μέλλον.

Με μια γλώσσα πηγαία, ιδιωματική, γλαφυρή και συχνά συμβολική, ζωντανεύει με μοναδική αφηγηματική δύναμη χαρακτήρες και καταστάσεις και πετυχαίνει την ταύτιση του αναγνώστη με τον κόσμο που πλάθει, καθώς τον παρασύρει στη γοητεία της διήγησής του.

«Είναι φορές τώρα στο γύρισμα της νιότης που καβαλάω μια ριπή του αγέρα, πέντε η ώρα σα βραδιάζει, σε τούτες τις νοτισμένες πολιτείες. Ακολουθώντας το μικρό μονοπάτι των στεναγμών, των ανείπωτων υποσχέσεων. Περιπλανιέμαι σε συμμετρικά χαμηλωμένα βλέφαρα, με σύννεφα φορτωμένα τη μακρινή αχλή μιας θάλασσας μικρής, που μου λείπει: Αυτό το κομμάτι από το αρχιπέλαγος του Αιγαίου, με τα τρελά ρεύματα του Βόρειου Ευβοϊκού.

Είναι κι ένα ολόλευκο με μπλε σιρίτια τρεχαντήρι. Ποιος τρελός ανάδοχος το βάφτισε με τ’ όνομά της να μου αλλάζει εμένα του ταπεινού αγράμματου χειρομάντη τα αισθήματα, την ώρα που ο καπετάν-Γιώργης καλάρει δίχτυα και παραγάδια, ανατολικά της Λεκούνας, στα έσχατα ριζά του Καντηλιού, για να ταΐσει τη φαμελιά του; Λογαριάζοντας ως ανώφελη τη δικιά μου ξαγρύπνια…»