Παρά το προγνωστικά, ή τα επικοινωνιακά τεχνάσματα, η επικράτηση του Όχι στο ερώτημα «πρέπει η Σκωτία να είναι ανεξάρτητο κράτος» ήταν άνετη. Το 55% των Σκωτσέζων που πήγαν μαζικά στις κάλπες, η συμμετοχή έφθασε στο 86%, ψήφισαν υπέρ της παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο. Διακόσιοι χιλιάδες επιπλέον πολίτες αποφάσισαν να αφήσουν τις εκπλήξεις και τις δοικμές κατά μέρος και να μην καταστρέψουν το μέλλον τους και ταυτοχρόνως τη Μεγάλη Βρετανία.
Επέλεξαν να μη δοκιμάσουν τι θα γινόταν αν..., αλλά να πολεμήσουν για περισσότερα δικαιώματα εντός της ένωσης, αν και οι διαφορές τους με το Λονδίνο είναι μεγάλες.
Εντύπωση προκάλεσε, όλο αυτό το διάστημα, το γεγονός ότι δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στη Ελλάδα, κυρίως με αναρτήσεις στα social media, υποστήριζαν την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Δυστυχώς στη χώρα μας όλοι έχουν άποψη για όλα, ακόμη κι αν είναι παντελώς άσχετοι. Αν την ίδια στιγμή ερωτηθούν οι ίδιοι αν είναι υπέρ της αλλαγής των συνόρων, υπέρ της προσάρτησης της Κριμαίας, υπέρ του διχασμού στην Κύπρου, υπέρ της αναγνώρισης του Κοσσυφοπεδίου μπορεί και να δώσουν διαφορετικές απαντήσεις.
Οι Σκωτσέζοι πάνω από την κάλπη αντέδρασαν με νηφαλιότητα και στις 18 Σεπτεμβρίου αποφάσισαν να συνεχίσουν μία πορεία που έχει ξεκινήσει πριν από τρείς αιώνες. Η βρετανική τους ταυτότητα θεωρήθηκε πιό σημαντική από όποια εθνικιστική τους προτεραιότητα.