Σήμερα, έχω την αίσθηση ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ακόμη ιστορικό λάθος το οποίο μπορεί να προκληθεί από αλαζονεία, ισχυρογνωμοσύνη, μικροπολιτικά παιγνίδια εξουσίας ή, ακόμη ακόμη, από φτηνό λαϊκισμό, ασχετοσύνη κι επαρχιωτισμό. Από συμπεριφορές που μονοπωλούν τα πολιτικά πράγματα της χώρας από τον 19ο αιώνα και παρά τα παθήματα δεν έχουν αλλάξει.
Το λάθος σήμερα θα έχει όμως ονοματεπώνυμο. Από το 1986 η ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας από τους τριακοσίους της Βουλής έπαψε να είναι μυστική. Ο κάθε βουλευτής είναι ελεύθερος να προσθαφαιρέσει τα υπέρ και κατά, να αποφασίσει και να ψηφίσει φανερά.
Οι τριακόσιοι οφείλουν να λάβουν υπ’ όψιν τους κυρίως τα διεθνή δεδομένα. Οφείλουν να γνωρίζουν πως παίζεται το γεωπολιτικό παιγνίδι, όχι στην Αθήνα, αλλά στη διεθνή σκηνή. Να αναγνωρίζουν το συμφέρον της χώρας και πως αυτό μπορεί να επιτευχθεί. Μέχρι και ο Ραούλ Κάστρο στην Κούβα είδε τα πράγματα αλλιώς.
Έχω την αίσθηση ότι μετά τη δραματική εκείνη πενταετία που ακολούθησε την πτώση του κομμμουνισμού στην Ευρώπη το 1989 και τις γεωπολιτικές αλλαγές στις οποίες γυρίσαμε την πλάτη επειδή αναλωθήκαμε σε εσωτερικές έριδες και είχαμε ακόμη τα καταραμένα εμφυλιοπολεμικά σύνδρομα (που εν πολλοίς επηρεάζουν ακόμη την πολιτική μας ζωή), είμαστε πολύ κοντά σε μία νέα καταστροφή.
Τα άμεσα μηνύματα που φθάνουν πανταχόθεν είναι δυσοίωνα για το μέλλον στην περίπτωση που η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές προ της ώρας τους αν τελικώς δεν εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας.
Υπάρχουν και έμμεσα μηνύματα όπως η δραματική πτώση στο ρούβλι. Οι ουρές που γίνονται στα καταστήματα στη Μόσχα τα ράφια των οποίων έχουν αδειάσει θα έπρεπε ήδη να έχουν κτυπήσει το καμπανάκι σε όσους ονειρεύονται χορούς και νταούλια. Κι ελπίζω να μην μιλήσει κανείς για κινδυνολογία. Πρόκειται για καταγραφή γεγονότος.
Η κατάσταση σήμερα είναι τέτοια που πειραματισμοί δεν χωρούν. Πειράματα γίνονται όταν όλα βρίσκονται σε μία σειρά και υπάρχουν περιθώρια λάθους. Δεν έχουν θέση όμως στην παρούσα φάση, έως ότου τουλάχιστον ολοκληρωθεί στα τέλη Φεβρουαρίου η παράταση που έχει δοθεί στο ελληνικό οικονομικό πρόγραμμα. .
Επιτέλους για μία φορά θα πρέπει όλοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Γιατί μαθαίνω ότι όλα τα κόμματα, ανεξαιρέτως, έχουν ήδη απευθυνθεί σε εταιρείες στρατηγικής κι επικοινωνίας…