Την προηγούμενη εβδομάδα, περίπου 100 μαθητές του δημοτικού σε χωριό των Σερρών, απείχαν από τα μαθήματά τους, ως ένδειξη διαμαρτυρίας, για τα προσφυγόπουλα που θα φοιτήσουν φέτος στο σχολείο τους. Στις αρχές της σχολικής χρονιάς, ανάλογες κινήσεις έγιναν και στη Χίο. Μόλις χθες, σε γυμνάσιο του Βόλου, οι γονείς ξεσηκώθηκαν για τον ίδιο λόγο.
Έχει περάσει άραγε, από το μυαλό τους, τι παράδειγμα δίνουν στα παιδιά τους; Γιατί τους καλλιεργούν το μίσος και το φόβο; Τι ανθρώπους θέλουν να μεγαλώσουν;
Μιλάμε για παιδία επτά, οκτώ χρόνων και εφήβους. Τα μαθήματα ρατσισμού και ξενοφοβίας, σε τι θα τους χρησιμεύσουν στη ζωή τους; Να φοβηθούν και να μισήσουν ποιόν; Το παιδάκι που έχει ξεριζωθεί από την πατρίδα του κι έχει περάσει τα χίλια μύρια για να βρεθεί εδώ; Το παιδάκι που έχασε τους δικούς του, στη διαδρομή της φρίκης μέχρι να φτάσει στην Ελλάδα; Πόσο επικίνδυνο μπορεί να είναι ένα παιδί; Και ποιοι είναι αυτοί, που νομίζουν ότι μπορούν με τέτοιες πρακτικές να απαιτούν την απομάκρυνσή του από το σχολείο;
Ένα μάτσο αμόρφωτοι, μετεξεταστέοι της ζωής, που δεν έχουν μάθει τίποτα, όσα πτυχία κι αν έχουν. Επικίνδυνοι και σαν γονείς, γιατί «εκπαιδεύουν» και άλλους να γίνουν όπως αυτοί.
Τουλάχιστον ευτυχώς, κάποιοι αντιστέκονται στα σαπισμένα μυαλά. Μπορεί να ήταν λίγα τα παιδάκια στη Σέρρες που παρά τις αντιδράσεις, όρθωσαν το ανάστημά τους, πήγαν στο σχολείο τους και πήραν από το χέρι τους νέους τους συμμαθητές από τη Συρία, για τους καλωσορίσουν. Δάσκαλος, πραγματικός και ο διευθυντής στο Γυμνάσιο του Βόλου, που παρά τις προσωπικές απειλές που έχει δεχτεί, δήλωσε πώς όλα τα παιδία είναι μαθητές ελληνικού σχολείου.