Όταν το σκοτάδι απλώνεται παντού γύρω, φτιάχνω μια πρόχειρη λίστα αισιοδοξίας στο μυαλό μου, έτσι για να υπάρχει καλού κακού.
Γιατί όταν όλα πάνε από το κακό, μόνο στο χειρότερο μπορούν να καταλήξουν. Τί, τζάμπα το λέμε ότι "πάμε από το κακό στο χειρότερο".
Η λίστα αισιοδοξίας, πάντως κάπως βοηθάει. Δεν είναι και καμιά φιλοσοφία. Δύο τρία πραγματάκια σκέφτομαι που μου φτιάχνουν τη διάθεση. Μια σκέψη όμορφη, να έχω κάτι να πιαστώ σε μία ώρα δύσκολη.
Από αυτές που σου δίνουν τη δύναμη να πάρεις μια ανάσα βαθιά και να πεις μετά "οκ αντέχω τώρα άλλο τόσο ζόρι".
Καλά, κατά διαόλου παμε, το ξέρω. Αλλά βρε αδερφέ, ας δούμε και την αισιόδοξη πλευρά της κατρακύλας. Η διαδρομή ως εκεί είναι απολαυστική.