Τα Πιστωτικά Ιδρύματα της χώρας πέρασαν με επιτυχία τα stress test στα οποία υποβλήθηκαν, γεγονός που αποδεικνύει ότι οι βάσεις είναι πολύ στέρεες.
Αναμφίβολα λοιπόν η αξιοπιστία του εγχώριου πιστωτικού συστήματος ενισχύεται, ανοίγουν ακόμη πιο εύκολα οι γραμμές χρηματοδότησης των Τραπεζών από τις ξένες αγορές, ενώ στέλνεται ένα σαφές μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η οικονομία ανακάμπτει, προχωρώντας αταλάντευτα το δρόμος της εξυγίανσης.
Μέχρι εδώ όλα και καλά και όλα ωραία.
Το δια ταύτα όμως για τους πολίτες ποιό είναι; Και τώρα τί;
Διότι όπως πολύ καλά γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ η κοινωνία, δεν υπάρχει περίπτωση, όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση, να «πετύχει» σε κανένα …. stress test!
Όχι ότι τόσα χρόνια πέρασε και κανένα με επιτυχία, τουλάχιστον την τελευταία πενταετία. Από την μια αποτυχία στην άλλη βαδίζαμε.
Φόροι, χαράτσια, έκτακτες εισφορές, μειώσεις μισθών και συντάξεων, περικοπές επιδομάτων, έχουν «γονατίσει» τον κόσμο όλο, με αποτέλεσμα το μόνο που διακατέχει όλους μας είναι το… έντονο στρες!
Και πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε αφού, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, πρωταθλήτρια στις αρνητικές συνέπειες της ύφεσης είναι, όπως αναμενόταν, η Ελλάδα, η οποία γύρισε 14 χρόνια πίσω!
Προφανώς αγνοούσαν όλοι τον αμερικανό συγγραφέας Austin O’Malley που έλεγε ότι «όταν βάζεις φόρους και όταν κουρεύεις πρόβατα, καλό είναι να σταματάς πριν γδάρεις το πετσί».
Το χειρότερο δε, για το μέλλον του τόπου, είναι ότι με βάση την πιο πρόσφατη έκθεση της UNICEF η παγκόσμια οικονομική κρίση έχει βυθίσει στη φτώχια δεκάδες χιλιάδες παιδιά, με την Ελλάδα να συγκαταλέγεται στην πρώτη τριάδα, μαζί με την Ιρλανδία και τη Λετονία!
Στην Ελλάδα, μάλιστα, που έχει πληγεί περισσότερο τα τελευταία χρόνια, ποσοστό άνω του 40% των παιδιών ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (στοιχεία που αφορούν το 2012), ενώ οι πολιτικές δραστικής μείωσης των κοινωνικών παροχών σε προϋπολογισμούς χωρών όπως η Ελλάδα επιτείνουν το πρόβλημα, αντί να το αντιμετωπίζουν.
Αν δε, ληφθεί υπόψη ότι και το επόμενο έτος οι κοινωνικές δαπάνες θα περικοπούν ακόμη περισσότερο, τότε εύκολα μπορεί να αντιληφθεί κανείς ότι οι αρνητικές επιδόσεις που κατέχουμε στο παγκόσμιο στερέωμα δεν πρόκειται να βελτιωθούν, αλλά κυρίως ότι επιτέλους κάτι πρέπει να γίνει. Όχι με λόγια, αλλά με έργα.
Οι πολίτες, πρέπει επιτέλους να το συνειδητοποιήσουν οι αρχηγοί της συγκυβέρνησης, δεν αντέχουν όχι νέα μέτρα, αλλά ούτε τα υφιστάμενα.
Το καράβι πρέπει να αλλάξει γραμμή πλεύσης άμεσα, διότι στην καλύτερη θα προσαράξει…
Και τις θυσίες θα τις πετάξει, ουσιαστικά, στη θάλασσα, η ίδια η κυβέρνηση, που αν και κατάφερε να εφαρμόσει τόσα χρόνια δύσκολα προγράμματα λιτότητας και να ξεπεράσει τόσους σκοπέλους, δεν συνειδητοποίησε εγκαίρως ότι ο «κόμπος έφτασε στο χτένι»!
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι τα προβλήματά μας δεν θα ξεπεραστούν, μόνο και μόνο, επειδή οι ελληνικές Τράπεζες είναι ισχυρές!
Χρειάζονται ακόμη μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις, δομικές αλλαγές στο κράτος, και χίλια δυο που, δυστυχώς, αρχίσαμε να τα κρύβουμε και πάλι κάτω από χαλί!
Όλα πρέπει να γίνουν πλέον σωστά δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Όπως πρέπει, ανεξάρτητα από τον τίτλο που θα δώσουμε στη γραμμή στήριξης της επόμενης ημέρας, να διασφαλίσουμε ότι … η επόμενη ημέρα των πολιτών μπορεί να γίνει καλύτερη.
Λίγο λίγο, βήμα βήμα, τώρα αυτό πρέπει να γίνει συνείδηση στον κόσμο, ότι γυρίζουμε σελίδα.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο εγχείρημα, γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια από το πρώτο μας… χειρουργείο, όμως υποβληθήκαμε σε πολλαπλές επεμβάσεις για τη διόρθωση των χρόνιων προβλημάτων μας, και επί σειρά ετών θα εξακολουθήσουμε να είμαστε υπό «χαλαρή» ιατρική παρακολούθηση.
Όμως η νοσηλεία πρέπει πια να γίνεται … κατ’ οίκον όχι σε θάλαμο απομόνωσης!
Άρα, κάποια στιγμή σύντομα θα πρέπει να πάρουμε και το εξιτήριο από τη μονάδα εντατικής θεραπείας…
Διαφορετικά το «εξιτήριο» θα το λάβουν πρώτα άλλοι…