Καλώς ή κακώς, η «χαλάρωση» των φορολογουμένων και των μηχανισμών του υπουργείου Οικονομικών στην είσπραξη των φόρων και προστίμων που καταγράφηκε το προηγούμενο διάστημα, της «μίνι» προεκλογικής περιόδου, θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στις τσέπες όλων των φορολογουμένων.
Δεδομένο πάντως πρέπει να θεωρείται ότι οι φορολογούμενοι που εκμεταλλευόμενοι την «αδράνεια» των εκλογών, ή έχοντας την ελπίδα ότι από τη Δευτέρα θα κηρυχθεί γενική «στάση πληρωμών» προς τις Εφορίες, θα είναι οι πρώτοι που θα βρεθούν στο «στόχαστρο» των φορολογικών αρχών.
Όλα τα κόμματα, μηδενός εξαιρουμένου, έχουν καταστήσει άλλωστε σαφές ότι οι υποχρεώσεις του προηγούμενου έτους, είτε αφορούν τον ΕΝΦΙΑ, είτε το φόρο εισοδήματος, είτε οποιαδήποτε άλλο χρέος, θα πρέπει να εκπληρωθούν στο ακέραιο.
Επομένως ο «λογαριασμός» θα πληρωθεί κανονικά και μάλιστα από όλους.
Το δυστύχημα είναι όμως ότι για μια ακόμη φορά θα την «πληρώσουν» πάλι και οι συνεπείς φορολογούμενοι.
Αυτοί που μια ζωή έχουν μάθει να τηρούν τους νόμους, να πληρώνουν τους φόρους και τα «χαράτσια» από το υστέρημά τους, στην ώρα τους, και γενικότερα να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους.
Και θα την «πληρώσουν» γιατί η υστέρηση που καταγράφεται στις εισπράξεις του δημοσίου είναι σημαντική, αφού με βάση τις πρώτες εκτιμήσεις κυμαίνεται ήδη από 1,5 έως 2 δισ. ευρώ, ενώ θα πρέπει να καλυφθεί τους επόμενους μήνες.
Εάν συνεχιστεί μάλιστα η «αιμορραγία» στα έσοδα και τον επόμενο μήνα, καθώς υπάρχει το ενδεχόμενο η «μηχανή» του υπουργείου Οικονομικών να συνεχίσει να παρουσιάζει «αρρυθμίες», τότε τα πράγματα θα γίνουν ίσως «εφιαλτικά».
Πολύ απλά γιατί, όπως είναι γνωστό, εάν «χαθεί» για τον προϋπολογισμό το πρώτο τρίμηνο τότε όλα είναι στον «αέρα»!
Που με απλούστερα λόγια μεταφράζεται σε νέα μέτρα και σε νέες περικοπές, όποιος κι αν είναι τη Δευτέρα στο τιμόνι της χώρας.
Ας ελπίσουμε φυσικά ότι τις επόμενες ημέρες όλα θα ομαλοποιηθούν και η χώρα θα βρει τους κανονικούς της ρυθμούς, και κυρίως όλοι θα συνειδητοποιήσουν ότι ανεξάρτητα από κυβερνήσεις, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα παραμένουν ίδια!
Αλλά αυτό είναι επίσης ένα ακόμη μεγάλο πρόβλημα της Ελληνικής πραγματικότητας, που αφορά το κράτος και τη συνέχεια του, ανεξάρτητα από το ποιός βρίσκεται στην εξουσία.
Μια πραγματικότητα που δυστυχώς δημιούργησε το πολιτικό προσωπικό της χώρας, λόγω και πάλι μικροκομματικών συμφερόντων. Όλοι γνωρίζουμε άλλωστε ότι όχι μόνο όταν αλλάζει κυβέρνηση, αλλά και μόνο υπουργός έρχονται τα πάντα τούμπα στη διοίκηση.
Και δυστυχώς ακόμη και σήμερα μετά από έξι χρόνια ύφεσης και πέντε σκληρά χρόνια λιτότητας, υπάρχουν κομματικοί μηχανισμοί που υπόσχονται ότι από τη Δευτέρα όλα θα αλλάξουν, ελπίζοντας και πάλι σε μικροκομματικά οφέλη.
Επειδή όμως, όπως λέει ο σοφός λαός, όλα εδώ πληρώνονται, ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος αυτοί που σήμερα υπόσχονται τα πάντα σε όλους, αύριο να είναι αυτοί που θα αναγκαστούν από τις εξελίξεις να πάρουν τα πάντα από όλους, ακόμη κι απ’ αυτούς που δεν έχουν σήμερα.
Η σημαντικότερη λοιπόν αλλαγή που θα μπορούσε να γίνει, στην παρούσα φάση, σε αυτό τον τόπο και είναι μοναδική ευκαιρία τώρα, είναι να αντιληφθούν όλοι ότι μια από τις βασικότερες μεταρρυθμίσεις που χρειαζόμαστε είναι η συνέχεια του κράτους.
Σε διαφορετική περίπτωση πάντα το «λογαριασμό» θα πληρώνουν οι πολίτες!