Πρώτα από όλα για το πρεστίζ του συλλόγου. Έβαλε τρία γκολ στην φιναλίστ του θεσμού και πρωταθλήτρια Ισπανίας, που ήρθε στον Πειραιά στα «καλύτερά» της, από νίκη στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου. Αυτή η επιτυχία του Ολυμπιακού, θα τον κάνει και δικαιολογημένα, πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο.
Επίσης στην οικονομία της μάχης του ομίλου, είναι πολύ σημαντική. Πλέον η Ατλέτικο δεν έχει την πολυτέλεια και για άλλα στραβοπατήματα. Είναι πιθανόν να μην χάσει στο Τορίνο από την Γιουβέντους, κάτι που θα σημαίνει, ότι οι ερυθρόλευκοι παίρνουν αυτόματα ένα μικρό προβάδισμα στην μάχη της πρόκρισης, από τους Ιταλούς.
Γεμίζει δε, τεράστια αυτοπεποίθηση όλους τους παίκτες αλλά και τον Μίτσελ, για την συνέχεια. Όταν κερδίζεις με τόσο ωραίο ποδόσφαιρο και τρία γκολ την Ατλέτικο, μπορείς να περιμένεις, πως θα τα καταφέρεις και με τους άλλους δύο (εφόσον βέβαια δείξεις την ίδια αυτοσυγκέντρωση και προσπάθεια).
Ο Μίτσελ έδεσε κόμπο τον Σιμεόνε, που ήταν και σε μειονεκτική θέση, καθώς «απομονωμένος» λόγω της τιμωρίας του, δεν μπορούσε να αντιδράσει τακτικά. Μέχρι να προσαρμοστεί η Ατλέτικο στο σχήμα, δίχως εξτρέμ, αλλά με γεμάτο κέντρο, του Ολυμπιακού, έχασε την μάχη της μεσαίας γραμμής και βρέθηκε εκτεθειμένη στα μετόπισθεν, δεχόμενη δύο γκολ. Που τελικά αποτέλεσαν και την βάση για τη νίκη. Ακόμη και στο κομμάτι 46-65, που δέχθηκε μεγάλη πίεση, χωρίς να μπορεί να κρατήσει μπάλλα, ο Ολυμπιακός, είχε τον Ρομπέρτο να διατηρεί το προβάδισμα. Και το γκολ του Μήτρογλου σφράγιζε την μεγάλη βραδιά. Το 3-2 έγινε γιατί, κάπου εκεί στο φινάλε, το μυαλό δεν μπορούσε να μείνει συγκεντρωμένο, στην προοπτική της μεγάλης αυτής επιτυχίας. Θα ήταν άδικο πάντως να χαθεί αυτή η μεγάλη νίκη.
Το δεύτερο μυστικό, νομίζω πως ήταν και το τρέξιμο των παικτών του Μίτσελ: ένα χιλιόμετρο (146 με 145) περισσότερο από τους ροχιμπλάνκος, μιας ομάδας, που παραδοσιακά τρέχει και καλύπτει χώρους.
Η νίκη αυτή είναι από τις πιο ιστορικές του Ολυμπιακού, αλλά για να έχει και «ουσιαστική σημασία», πρέπει να συνοδευτεί με ανάλογο αποτέλεσμα στην Σουηδία, την 2η αγωνιστική. Διότι υπό προϋποθέσεις, θα μπορέσει να φέρει τον Ολυμπιακό στο κεφάλι του ομίλου, όταν αντιμετωπίσει την Γιουβέντους, στα δύο ματς, που θα κρίνουν κατά πολύ, την εφετινή του περιπέτεια. Θα έχουμε όμως χρόνο να τα ξαναπούμε αυτά.